behind of her Nerdy Personality

Chapter 49 part 3

Zhiya pov

(Behind the scene, before their reunion)

["You still wearing that uniform. don't make any actions that can involve us. do the same thing as you before, a silent nerd, don't make your self suspicious, keep away yourself from those powerful person, don't forget your tracker turn on and off--"

"I know, i know!" i irritably said.

" and the last thing Princess........enjoy!"]

Napa 'tsk!' Nalang ako ng maalala ulit ang mga bilin nya saakin.

"That damn Lexcer! dinaig nya pa si Queen na 'mother ko' kung magbilin sa akin!" Di ko maiwasan ang di mairita talaga, pakiramdam ko kasi na lahat ng galaw ko ay binabantayan nila.

"The hell!! He made me look numb, when he reminds what to do and not to do!" Bulong ko

"And the heck enjoy? This isn't a game, you as*wh*le" inis na inis kong pinagpa padyakan ang kaawang awang railing, nasa second floor kasi ako. Sobrang na iirita ako sa kanya kung makapagsalita kasi sya ay parang kilalang kilala nya na ako, eh ngayun lang naman kami nagkakilala,

'tsk bwiset talaga!' ang aga aga ko dito sa school pero bad trip na bad trip na agad ako.

Siguro dahil na paka aga ko ngayun, 6:30am palang nandito na ako, di ko naman gawaing pumasok ng galito kaaga. Hinatid nila ako sa bahay, mga 3am na kami nakarating doon, nagtaka ako kung bakit pinapasok ang sasakyan nila gayong di naman sila taga roon sa compound na tinitirhan ko, sinabi lang ni Lexcer na binayaran nila ang guard upang manahimik lang ito tungkol sa akin.

'Hmp! i am sure, di naman ganun kalaki bayad nila dahil kasama na doon yung pagbabanta nila sa buhay ni manong guard. Sorry manong'

Di ko maiwasan di maparoll eyes pag na iisip ko iyon. They're prepared in any situation. Alam nilang may maghahanap at maghahanap sa akin na maaaring makasagabal sa kanila, lalong lalo na ngayun that im officially one of them. And not just a member but as the heir. Which is I don't really want.

'Heir? Taga pagmana ng problema! Ha,ha' di ko maiwasan ang di matawa ng pagak sa isip ko, i just wanna be a simple independent person, but it turns out that, i can't be like that!

Matagal pa akong nagmuni-muni at nag iisip ng mga bagay bagay. Hagang sa may mga sigawan na akong na ririnig.

"Whooaaahhh welcome back!" Sigawan nila at first wala akong pake, back to normal di ko pina kakaelaman ang walang kinalaman sa buhay ko but dyem,

"B4 we miss you!" Nang marinig ko ang pangalan ng gropo nila ay alam ko na sa sarili kong sila na yun. Biglang tumambol ang puso ko. Kinakabahan ako na ewan. Fvck feeling ko na tatae ako.

"Welcome back B4!"
"B4 whoa we love you!"

"T-they are b-back?" Di makapaniwalang saad ko hangang sa masaksihan ng dalawang mata ko ang apat na nagpapakaba saakin ang husto.

"T-they are really back!" Bulalas ko at tumakbo kung saan side malapit ko sila makikita. And here i am at the 2nd floor, watching them with full of joy and pain.

'i can't be with them' unang pumasok sa isip ko. But
Seeing thus smile makes me smile too, but thinking that i can't be with them makes me in pain. Di ko maiwasang di makagat ang pang ibabang labi ko. Pinanuod ko silang kumaway at masayang ngumingiti sa iba.

'Siguro okay lang kahit iwasan ko sila?' Sa isip ko dahil na kikita ko naman silang masaya habang wala ako. Mapait akong napa ngite habang pinapanood silang pumapasok sa Gym.