behind of her Nerdy Personality

Chapter 48 part 3

third person pov.

isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan nya bago tuluyang harapin ang mga taong naghihintay sa kanyang pag sasalita.

sa loob-loob nya, ay na blablanko din sya, kahit na ang isang mabangis na hayop ay may kinatatakutan, sya pa kayang tao.

mariing nyang naikuyom ang kanyang kamao ng makaharap na sya sa mga taong handang tumulong sa kanila, at sa mga tao na ngangamba para sa kaligtasan ng mga bata

'ito na, ito na ang kinakatakutan ko' saad nya sa isip nya takot man sya pero kailangan nyang ipakita ang pagiging matatag nya.

"ehem" tikhim nya upang mapatingin sa kanya ang lahat.

"nandito tayo upang mapag usapan ang nalalabing palitan ng aming mga anak" matigas na saad nya, na tinanguan naman ng iba. Ngayun ay kasama nila sa isang kwarto ang mga matataas na opisyal sa militar at ang dalawang batang billionaryo.

"tatapatin ko na kayo" napayuko sya sa mesang katapat nya kung saan niya itinutukod ang kanyang dalawang palad, at mariin nya ulit naipikit ang mata nya huminga nga malalim para makakuha ng lakas ng loob.

"ang totoo nyan ay di namin makakaya ang halagang hinihingi ng mga kidnapper saamin" huminto sya at tumingin sa asawang na mumugto ang mata dahil sa kakaiyak kanina pa.

di magawa ng asawa nyang ngumite dahil kahit man sya ay natatakot din.
natatakot sila na di nila makuha ang kanilang anak.

"50million are so fvcking heavy" frustrated nyang saad, di na nya makuhang kumalma pa, isipin palang na di nila matutubos ang kani kanilang mga anak ay parang tinu-torture na ang buong pagkatao nya.

"easy Luke" pagpapakalma sa kanya ng kaibigan, na ngayun ay tinatapik sya sa braso.

"thanks bro" tinanguan naman sya ni Hanz, imbes na umupo ay sumandal nalang si Hanz sa white board at nag cross arms.

"like i said, di namin kaya ang halaga na hinihingi ng kidnappers, kahit pa ibenta namin ang mga businesses namin ay kukulangin parin, so me and my co-mens planning an ambush" yan ang naisip nila, dahil alam nila sa sarili nila na di sila makakapag bigay ng ganuong halaga.

"nag pa withdraw na kami ng perang makakaya naming ibigay--"

"teka di ba masyadong delikado yan Hanz, Luke, Glenbert, Fylan huh?" di makapaniwalang saad ni Thalia.

"Hon!"

"wag mo akong ma Hon Hon, pumayag ka Fylan?" di maiwasang tumaas ang boses nya.

"Yes, coz this is our only option" di naman makapaniwala si Thalia sa narinig nya kaya naitaas nya ang ulo nya upang pigilan ang luhang nag babadyang lumabas.

'papatayin ba nila anak ko? what if? what if?' sobrang sakit ang nararamdaman ni thalia habang iniisip nya iyon, ang mga pwedeng mangyari sa anak nya, selfish man pero gaya ng ibang magulang mas uunahin nila ang sariling anak kaysa sa iba, padabog na umupo si Thalia at sumenyas na, ituloy na nila ang sasabihin nila. para kasing sasabog ang dibdib nya kaya pati dila ay umurong narin sa inis at kaba, di naman kasi ito mahilig makipag talo.

"mang aambush kayo? paano ang mga bata madadamay sa palitan ng baril? masisigurado nyo bang di sila masasaktan? paano kung tumaob ang sasakyan? nakasisiguro ba tayong di nila gagawing pansalag ang mga bata? " para naman sa isang iglap ay nasabi ni Shane ang mga katanungang bumaba gabag sa kapwa nya mga ina.

"baby that's why nagplaplano tayo para di sila mas lalong masaktan" kampamteng saad ni Hanz sa asawa nya, tumulo nalang ang luha ni Shane sa sa sinabi ng asawa nya.

"masasaktan parin sila*sniff*" bulong nyang saad.

"wala na ba talaga tayong ibang magagawa?" singit ni Alyssa.