behind of her Nerdy Personality

Chapter 36 part 2

Zhiya pov

"tsk unbelievable, i didn't know you have a talent to be a frog"

"ahh panget kang palaka--bogsh*--ahh~­~" napabalikwas ako ng tayo sa kama ng may narinig na magsalita at sa gulat ko nahulog ako.

Click* (tunog ng pag on ng switch) hinimashimas ko ang balakang ko at tinignan kung sinumang ang hinayupak na nasa pinto ng kwarto ko.

"E-eL" gulat na saad ko at ngumisi sya.

"teka,? Paano?sandali lang, ano ba ang gulo, paano ka nakapasok dito?" frustrated kong tanong sa kanya.

"i have my own ways" simpleng saad nito at umupo sa kama, ako eto nakatayo parin at naka Cross arm pa. Nililiitan ko sya ng mata kasi naiinis ako.

"wag mo akong ma, ways ways dyan, paano ka nga nakapasok? At anong ginagawa ng tulad mo dito?" taas kilay kong tanong sa kanya. Pero tahimik lang to at ipinaling ang tingin sa iba. Bumuntong hininga naman ako. Pumunta ako sa pintuan ng kwarto ko at binuka ang pinto ng malaki.

" tsk you can go, this door is open wide for you" kala mo welcome kapa dito sa bahay ko? hindi na hinayupak na to tsk, kala mo bahay nya kung maka pasok,

Matagal akong nakatayo, at nakatitig ng masama sa kanya habang sya ay di tumitingin saakin.

"di tambayan ang bahay ko para sa pagtunganga mo your Highness" sarkastiko pang saad.

Kapag na iisip ko talaga ang nangyari kanina ay di ko maiwasan magalit sa kanya, sasabihan nya ako na di nya ako gusto tapos nandito sya, so ano yung pinakikita nya saakin ka plastikan lang, tsk i rather to be alone than having a plastic friend.napabuntong hininga nalang ulit ako at umikot sa kabilang side ng kama at umupo duon inaantok na talaga ako...

"haist kung na guilty ka L, no need, you have the rights to dislike me, at kung ano man ang intensyon mo sa paglapit saakin, ang masasabi ko lang, wala kang mapapala saakin, kaya you may go" madiin na saad ko sa huli, i don't know pero nakakaramdam ako ng galit ang pinaka ayaw ko pa naman ay yung pakiramdam ko ay pinaglalaruan lang ako, at sa case nya ganun ang ginagawa nya saakin.

"di kita kailangan, masaya na akong malaman na di mo pala ako gus---" di ko pa natatapos ang sasabihin ko ng putulin nya ito.

"im sorry" seryosong saad nito at naka tingin na saakin, nakikita ko sa mata nya ang kalungkutan at alinlangan? Mahahalata ang pagkabalisa nya sa bawat sambit nya.

"i do--" di ko na pinatapos pa ang sasabihin nya ng putulin ko din ito 'huh kala mo huh'

"i don't need your sorry, hearing that you don't like me is enough, so please, go! " malamig kong saad sa kanya.

"no! that is not like,  i don't like you, but i don't want things to be complicated" saad nya, hinawakan nya ang kamay ko at hinila palapit sa kanya, nagpatianod nalang ako kasi mukhang mag storytelling sya ngayun hihi, ngayun ay nakaupo ako sa gitna ng kama ko sa bandang uluhan at sya naman ay, tumayo at sumampa sa kama ko at umupo sa harap ko,

Naka Indian sit ako while him like a Japanese sit, naka cross arms ulit ako habang mata sa mata ko syang tinitignan.

"what do you mean by complicated?" seryosong saad ko. Natahimik sya ng ilang segondo at tumingin saakin na ikina gulat ko naman di ko mabasa kung anong klaseng emosyon ba ang gusto nitong ipakita. Lahat may imosyon walang part ng mukha nya ang pagiging cold.

"i think , Drake told you between that scumbag and him right?" tinanguan ko lang sya sa sinabi nya.

"then he is also my mortal enemy in business world, we are both 1st, and i don't know how or what he does to reach my level"