"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu.
"Evet," dedim.
"Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm.
"Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin."
Artık yapabilecek hi...
Doludizgin bir bölümle geldim, doludizgin bir karşılık bekliyorum. Keyifli okumalar dilerim!
Instagram ve Twitter/sumeyyelkoc
Edip Bülbül - Sokağın Tavanı Kadar Serenay Sarıkaya - Bu Benim Hayatım Alcest - Souvenirs d'un autre monde
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⏳
HÜKÜMRAN
25
"DAVET"
Bazen tek bir hata, beyaz bir yalan ya da kara bir sevda, bazense tek atımlık bir kurşun ve izi hiç geçmeyecek bir yara, daha önce hiç görmediğin, adını bile bilmediğin biriyle seni aynı savaş meydanının içine atabiliyordu.
Her şey onun suçu demişti Aybars, Feza hakkında. O, tüm bunların olacağını biliyordu ama sustu. Susmuştu ve hem Mustafa'nın ölümüne, hem de Savaş'ın ölümüne sebep olmuştu. Peki neden yapmıştı bunu?
Tüm bu yaşananların sorumlusu oysa, kötülüğe bile bile göz yummuşsa, karşımda sadece Aybars'ın eski sevgilisi olan Feza değil, hayatımı mahveden, düşmanım sayabileceğim bir kadın da duruyordu.
Yağmur sonrası ıslak toprağı andıran kahverengi gözler, aslında kim olduğumu biliyormuş gibi bakıyordu. Şu an ne düşündüğümü, ne hissettiğimi ve sanki içten içe bu andan korktuğumu... Arkama bile bakmadan dönüp kaçsam, her şey daha da mahvolur muydu?
"Sevgilim," diye seslendi Timur. Sonrasında omuzlarımdan tutarak beni kollarının arasına çekti. "Neredesin? İki saattir seni arıyorum."
Bakışlarım Feza'dan güçlükle ayrıldı ve Timur'a çevrildi, gülümseyerek bana bakıyordu. O an kaşlarım çatıldı. Şimdi de Timur'la mı oynayacaktım sevgilicilik oyununu?
Tüm bu yaşananlar benim için fazlaydı. Oynanan oyunlar, sırlar, yalanlar ve dolanlar... Ben daha neyin içinde olduğumu bilmezken, başka bir bilinmeze sürüklenmek istemiyordum ama kimse, bana ne istediğimi sormayacaktı.
"Buralardaydım," diyerek gülümsemeye çalıştım. Fakat aksi gibi sesim titriyor, şaşkınlık hissi bakışlarımdan silinmiyordu. "Restoran kalabalıklaşınca hava almaya çıktım."
Timur rahat bir nefes aldığında omuzlarımdaki kollarını hafifçe gevşetti. Oyununu bozacak olmamdan korkmuştu belli ki. "Sigara içmeye mi çıktın?" diye sorduğunda kafamı salladım, dudaklarıma zoraki bir tebessüm kondurdum ve inandırıcı bir tablo sergiliyor olmayı umdum.
Fakat hiç sanmıyordum.
"Bir kız arkadaşın olduğunu bilmiyordum Timur." Feza'nın sesiyle birlikte bakışlarımız aynı anda ona çevrildiğinde, ne kadar başarılı olduğumu bilemeyerek gülümsemeye devam ettim. "Herhalde yeni olmalı," dedi bana bakarak.
