HSGf 2: Her Mending Heart (FIN)

-33-

CHAPTER THIRTY THREE

JV

Sh*t! Alam ko naman eh. Alam ko naman na si TOP ang mahal ni Carmela pero yong harap-harapang sabihin sa akin yon. Sh*t! Ang sakit eh. Alam ko na wala naman akong karapatan na angkinin siya dahil di naman siya sakin. Yong harap-harapan nyang piliin yong taong mahal niya. I gave her my love. I gave her everything. I protect her but instead she choose to leave me and come back to the she loved. Masakit dahil ako yong andito. Ako yong sumalo sa kanya sa limang taon na wala si TOP tas bumalik lang siya, nawala lahat yong samahan namin. BullSh*t!

Nagpatiim bagang ako habang nagmamaneho palayo sa bahay kung saan naroon ang mga kaibigan ko at sina TOP at Carmela. They belong to each other. At ako lang naman ang panira sa relasyon nila. Dahil pinipilit ko ang sarili ko sa buhay ni Carmela. I know I’m being selfish kung sasabihin ko na ako ang piliin niya instead of TOP pero yon talaga ang gusto ko eh. Na wag syang masaktan. I want to tell her how much I’m madly in love with her. Gusto kong malaman niya na sobra-sobra na akong nasasaktan. I thought she would give me a chance but now nakikita ko na wala pala. mula noon hanggang ngayon wala akong pag-asa sakanya.

Pinark ko ang sasakyan ko sa may bar na una kong nakita. I want to drink right now. Baka sakaling mawala ang nararamdaman kong sakit.

Naupo ako sa may stool ng bar at humingi ng malakas na alak. I wanna drink throughout the night hanggang sa makalimutan ko na siya at ang sakit na dinulot niya. Inisang lagok ko lang yon saka humingi ulit. Wala na akong pakialam sa isang babaeng kumakausap sakin. Uminom lang ako ng uminom hanggang sa di ko na kayang tumayo sa sobrang kalasingan ko.

Pero bakit ganun? Akala ko ba pag uminom ako ay makakalimot ako. Bakit wala? Walang epekto? Sh*t!

Agad akong tumayo at saka lumabas ng bar at tinungo ang sasakyan ko.Alam ko kaya ko pang magmaneho. I drive home even I’m so drunk. Gusto kong sumigaw ng malakas. Para mawala ang sakit na nararamdaman ko.

And now I found myself in front of my Ate Jo’s house. Kumatok ako para pagbuksan niya ako ng pinto. Nakailang katok ako bago niya iyon binuksan.

“Jasper?” halatang gulat na gulat siya lalo na sa histura ko.

Agad akong lumipat at saka parang bata na umiyak sa harapan niya. Nakaluhod ako habang umiiyak at nakahawak sa may paanan niya. D@mn it. When the last time I cry like this? Oo yon yong nagkahiwalay ang parents ko.

“Jasper, tumayo ka dyan? What’s happening to you?” tanong ni Ate Jo. Pero di ako tuminag sa kinaluluhuran ako.

I never seen myself so devastated because of a girl. She’s not just a girl. She’s my Carmela. My everything…

“Ano ba, Jasper?!” halos sigawan na ako ni Ate jo pero di parin ako tumatayo kahit na tinutulak na niya ako.

Umupo siya at hinawakan ako sa may balikat.
“Jasper. Look at me? What happened? Ano ba ‘to?” tanong niya. Kita ko ang pag-aalala sa mukha niya.

“She choose him.” Sabi ko sakanya. Kahit na masakit sabihin yon ay nasabi ko parin.

“Si Carmela na naman ba? Sinabi ko na sayo diba? Ilang beses ko bang sinabi Jasper? Move on. Layuan mo na siya. Andito na si TOP kaya lumayo ka na sa kanya” sabi niya sabay tayo sakin. Hindi na ako nagpapigil at tumayo at saka naupo sa may sofa.

“I know this is hard for you to let her go. Pero this is the right time for you to move on. Tama na, Jasper. This is too much. Hindi na siya nakakabuti sayo” sabi niya.

Hindi ako nakasagot dahil sa sobra-sobrang sakit ng nararamdaman ko. D@mn it. Ilang beses ko na bas yang pinalaya at pinaubaya kay TOP. Kahit minsan lang maging selfish ako ay gagawin ko makasama ko lang siya. Just once I wanna be with her again.

“I love her. I love her so much” halos pabulong na sabi ko.

“Mahal mo siya, Oo. At alam ko kung gaano mo siya kamahal pero Jasper gumising ka na. She doesn’t love you. Kahit malaman pa niya ang totoo ay hindi ka niya mamahalin dahil may mahal na syang iba. Pinababayaan lang kita dahil masaya ka sakanya but seeing you like this, di ko na kayang ipagsa-walang bahala ang lahat. Layuan mo na siya, Jasper” sabi niya sakin.

Napatitig lang ako kay Ate Jo na seryoso sa mga sinasabi niya.

“Matulog ka na, JV.” Sabi niya at saka ako iniwan sa may sala para daluhan ang asawa niya na nasa may kusina.

***

CARMELA

Hanggang ngayon ay nag-aalala parin ako kay JV. Di ko makontak ang number niya. Katabi ko si TOP na nakatunghay parin sa may labas ng bintanan ng kwarto ng guest room nila Dae. Dito ang kwarto ko pero sinamahan muna ako ni TOP dito dahil gusto niya pa raw akong makasama dahil bukas ay balik shooting na naman daw sila.

“He’s not answering my calls” sabi ko kay TOP.

Nakagat ko ang labi ko habang ilang ulit kong denial ang number ni JV sa cellphone ko.

“I’m so worried, TOP. pano kung  may mangyaring masama sakanya habang asa daan siya. DI kaya ng konsensya ko na dalhin yon. He’s hurt. I hurt him” sabi ko.

Parang anumang oras ay maluluha na naman ako. Ayokong saktan si JV pero nagawa ko parin. And now he’s not answering my calls at natatakot ako na baka may mangyaring masama sakanya.

“He’ll be okay. Tawagan mo na lang si Ate Jo” sabi ni TOP.

Agad naman akong sumunod sa sinabi niya. I called Ate Jo. At sa dalawang ring ay sinagot na niya ang tawag ko.

“H-Hello, Ate Jo”

“Carmela”

“Si JV po…”

“He’s okay. Tulog na siya. Sana wag mo na syang tawagan, Carms” ramdam ko ang malamig na sagot ni Ate Jo sakin. Ni hindi niya ako pinatapos. Mukhang alam niya ang nangyari.

“Ate Jo, I’m so sorry. P-pakisabi na rin po sakanya na Sorry po” kagat na labing sabi ko habang pinipigilan kong wag mapaluha.

“You hurt me so much, Carms.” Sabi niya at narinig kong bumuntong hininga siya. “Ayokong masira ang friendship nating dalawa pero sana may ipapakiusap ako sayo. Stop hurting him. He doesn’t deserve to get hurt. Minahal ka lang niya ng sobra.”

Napaiyak na ako sa sinabi ni Ate Jo. Wala na akong narinig mula sa kabilang linya dahil pinutol na nito ang tawag. Tama nga ako. I hurt him so much. Kinabig ako ni TOP at saka inalo.

“Hush now, Yeobo”

“I hurt him” sabi ko ng paulit-ulit. Yong narinig ko mula kay Ate Jo ang mga yon nasaktan ako. Wala namang ginawang masama sakin si JV. Tama siya. Minahal lang niya ako pero anong ginawa ko sinaktan ko siya. Mahal ko si JV pero mas higit ang pagmamahal ko para kay TOP. Kahit anong gawin kong pilit na kalimutan si TOP wala eh. Siya parin. Siya lang talaga. At ngayon ang nasaktan ko ay si JV.

“Nasaktan man siya ngayon sooner he’ll get over you.” Sabi ni TOP habang hinahagod ang likod ko.

Inangat niya ang baba ko at tumingin sakin. “You’re not selfish. You’re not bad. You just love me. At kahit anong gawin mo, I won’t let you go. I may not promise not to hurt you but I’ll do everything to protect you.” Sabi ni TOP bago ako hinalikan sa labi.

Ramdam ko ang pagmamahal sakin ni TOP. Nabubura ng halik na yon lahat ng sakit na nararamdaman ko. Yong guiltiness at yong takot ko. Lahat ng yon nawawala dahil kay TOP.

I hug him so tight. Ayaw ko syang mawala ulit sakin. I won’t let him go. At kung masaktan man ako dahil sakanya I’ll still choose him.