HSGf 2: Her Mending Heart (FIN)

-44- TOP's POV

CHAPTER FORTY FOUR

TOP

Nakailang katok ang narinig ko mula sa labas ng condo unit ko. Kanina pa ako rito sa may Bar at umiinom. Gusto kong lunurin ang sarili ko sa alak. Damn. I want to be with her. To be with Carmela pero bakit hindi ganun kadali? Gusto ko sanang humilata na lang at saka lunurin ang sarili ko sa alak pero kanina pa may katok ng katok kaya napagpasyahan ko yong buksan.

I was shock when I saw my mom staring at me. “Kris” saad niya at saka pumasok sa loob.

Nakita ko kung pano sumingkit ang mga mata niya na makita ang kalat ng dulot ng pagwawala ko kanina.

“What is happening here?!” tumaas ang boses niya at saka tumingin sakin.

DI ko siya pinansin. Umupo lang ako sa sofa at saka ininom ang natitirang scotch sa baso ko. Pinangkitan niya yon ng tingin.

“Anong bang nangyayari sayo, Kris? May trabaho ka pa bukas tas umiinom. Diba bawal sa yon? At ano itong naririnig k okay Jessy. You file a divorce?!” halos dumagundong ang boses niya sa loob ng condo ko.

“So sinabi niya na pala” walang kagana-gana kong sabi. Ayokong makipagtalo dahil wala ako sa mood. All I want to do is to ease the pain.

“Sinabi sakin ni Jessy na gusto mo syang hiwalayan. Ano na bang nasa isip mo ha?! Pano kung malaman ito ng Ama mo? Paniguradong itatakwil ka non. Alam mo naman kung gaano ang hirap mo sa kompanya para umangat ulit iyon at dahil yon kay Jessy at sa ama niya. Ano na lang sasabihin nila kapag naghiwalay kayo ha? At ano? Babalik ka na naman dito? Magiging artista ka lang samantalang nong nasa korea ka ikaw ang namumuno ng kompanya ng ama mo. Kris, what is really happening to you, son?”

Agad akong napatayo dahil sa sinabi niya. Damn it.  Inihilamos ko ang aking mga kamay sa mukha ko. Nagtitimpi lang ako. Shit.

“Ma. I don’t love Jessy. Ayaw ko na, Ma” mahinang sabi ko.

“Mabait na babae si Jessy. Anong ayaw mo sakanya? Someday you’ll learn to love her. Just give her a chance. Di ganito na babalewalain mo lang lahat ng pinaghirapan mo. Pinaghirapan mong makilala ka ng ama mo at ayoko na masira kayo dahil lang sa kagustuhan mong humiwalay kay Jessy.”

“Bullshit!, Ma. Palagi na lang. Palagi na lang iba ang iniisip ko. Hindi ko ba pwedeng isipin ang gusto ko? Mula noon ikaw ang sinusunod ko. Ikaw lahat nagmamando ng buhay ko. Kung paano ako mabubuhay lahat ikaw. Kahit anong gusto mo ginagawa ko, Ma. Pero di mo parin nakikita yon. Kaya ako narito dahil gusto kong umangat ang buhay natin, kaya ako nagsakripisyo magpunta ng Korea dahil alam kong yon ang gusto mo ang makilala ko ang Ama ko. Pero anong ginawa niya? Di naman niya ako tinanggap diba? Ginawa lang niya akong tauhan sa kompanya niya. Minahal niya lang ako dahil may pakinabang ako sakanya. Damn this life! Buong buhay ko ang tanging inisip ko lang yong karera ko at kayo. Maski iyong babaeng mahal ko sinakripisyo ko dahil gusto ko kayong mapasaya. Pero ano? Wala. Lahat ng meron ako. lahat ng ito kayo ang may gusto hindi ako. Shit”

Nakita ko ang gulat sa mga mata niya. Nakaawang ang kanyang bibig.

Napayuko ako. “Yong kaisa-isang taong tumanggap sakin ngayon wala na siya. Iniwan na rin ako.”

Naramdaman kong hinawakan ako ni Mama sa aking balikat pero hinawi ko yon. “Please, Ma. Just leave” saad ko.

Naupo ako at saka narinig ko na lang na lumabas na siya ng condo ko. For thr first time nasagot ko ng ganon ang ina ko. Pero sumusobra na siya sa pagmamando sa buhay ko. Na kahit si Carmela na kaya kong iwan para sa konting atensyon ng ama ko. Bullshit!