CHAPTER FORTY
CARMELA
Nagpaalam ako kay Direk na di ako makakapunta sa last 3 shooting ng movie dahil nga sa abala ako sa work at kay JV. Nasa ospital parin siya at nagpapagaling. Kelangan kasing gumaling ang mga bali niya sa katawan kaya naman binabantayan ko siya from time to time.
“Carms, bibili lang muna kami ng lunch ah” saad ni Ate JO bago umalis kasama ang asawa niya.
Naiwan kaming dalawa ni JV na nanood ng TV. Nakaupo katabi niya habang siya at nakahiga sa hospital bed.
Isang flash report ang umagaw ng atensyon ko sa TV. Napatitig ako sa telebisyon matapos kong makita ang report na na-ospital daw si TOP. Nagkaroon daw ng minor accident sa shooting kaya naman dinala ito sa Hospital.
Pakiramdam ko mas lalong nawasak ang dibdib ko sa nabalitaan ko. Nagtutubig na ang luha sa mga mata ko kahit tapos na ang report.
Naramdaman ko ang kamay ni JV sa kamay ko. Napatingin ako sakanya.
“Carms” tawag niya sakin.
Kinagat ko ng mariin ang labi ko. Kahit sinabi ko na iyon na ang huli naming pag-uusap ni TOP ay di ko parin talaga mapipigilan ang sarili kong damdamin na wag masaktan at malungkot sa nangyari. Nag-aalala ako kahit alam ko na di dapat.
I already gave up on him. But my heart didn’t stop on beating for him. This is too much. I already choose to give up because this is the best thing I can do. But right now I wanna run away with him. I want to see if he’s alright. If he’s okay.
Nanlalabong paningin ko habang hawak hawak ni JV ang kamay ko. He’s free hand held my hand.Umiyak ako sa harapan niya. Thinking about what happen to TOP makes scared the hell out of me. Saka ko lang nalaman na mas matindi pala talaga ang pagmamahal ko sakanya. SObra.
“Hush, now, Carms. He’ll be okay” JV said while looking at me. Nag-aalala ang expression ng mga mata niya.
Pinunasan ko yon at saka kinagat ko ng mariin ang labi ko para wag na ulit lumuha pa sa harapan niya. He’s here in fornt of me while I’m crying for another man. At alam ko na nasasaktan ko na naman siya. I’m so selfish. DI ko man lang naisip ang sakit na naidulot ko sakanya.
“JV, I’m sorry. I hurt you again” saad ko. Namamaos na ang boses ko kakaiyak mula ng nagpasya akong i-give up si TOP.
“Sa tuwing nakikita kitang umiiyak dahil sakanya ang tanging gusto ko na lang ay ang kunin ka at ilayo sa lahat ng sakit na ito. If only I can. If only you will let me” he said.
I just stared at him. I don’t know what to do. I want to move on and forget TOP dahil alam ko naman na wala na. Wala na yong pangako niya na babalikan ako dahil nakatali na siya sa ibang babae.
“I- I don’t know” halos pabulong na sabi ko sakanya habang nakayuko. Hindi ko na kayang makita syang nagmamakaawa sakin. The heart aches I brought to him are already too much. Ayoko ng dagdagan pa.
***
Just one last look…
I said to myself while I’m staring at TOP’s room in the Hospital. Napag-alaman ko na same hospital lang sina TOP at JV.
I sighed while looking at the door. Gusto ko iyon buksan kaso natatakot ako. I wanna see him. I wanna make sure I’m okay before I already gave up on him. May parte parin sa puso ko na kelangan kong masigurado na okay siya.
Pinihit ko ang seradura at tinignan muna kung sino ang nasa loob. Tanging si TOP lang ang naroon habang nakahiga sa hospital bed. Walang tao sa sofa sigura ay umalis lang saglit.
BINABASA MO ANG
HSGf 2: Her Mending Heart (FIN)
RomanceBOOK 2 OF HIS SECRET GIRLFRIEND (FIN) Story written by Leafika Jaey © 2014