Broken by you

Deel 40

Het voelde heerlijk om na zo'n lange tijd mijn beste vriendin nog eens te kunnen knuffelen.
We stonden in de aankomsthal van Manchester Airport. Ik had Katie vanmiddag een berichtje gestuurd dat ik haar hier zou oppikken en dat we zo samen zouden doorrijden naar Leeds, waar de jongens vandaag hun concert gaven.
Ze had er net een vlucht van iets meer dan zeven uurtjes opzitten. Ik had haar gezegd dat ze een paar dagen bij Louis en mij kon logeren, en dat aanbod had ze aanvaard.
Louis zou de eerste 2 dagen toch niet over huis komen, dus hadden we alle tijd om rustig bij te praten.
We hadden nog een autorit van anderhalf uur voor de boeg, alvorens we aan het stadion zouden aankomen. Niet lang na onze aankomst aan het stadion zouden de deuren openen, dus hadden we de tijd niet meer om ons kraampje met de outfits zelf klaar te stomen.
Daarom had Caroline Nathalie enkele uren geleden al naar Leeds gestuurd om alles klaar te zetten. Wat een teamwork!
Katie en ik liepen naar de ondergrondse parking van de luchthaven. Ik droeg haar tas.
We liepen arm in arm, zoals we dat vroeger wel vaker deden. Uit mijn ooghoek zag ik enkele flitsen gaan. Katie trok zachtjes aan mijn arm.
"Ik weet het", zuchte ik. "Trek het je niet aan, ik geraak het ook nooit gewend. Ik weet niet wat er zo speciaal is aan het feit dat de vriendin van Louis Tomlinson haar beste vriendin een arm geeft."
Katie lachtte.
"Morgen staat in de pers dus dat je lesbisch bent".
Ik gniffelde. "Vast wel."
We kwamen aan bij de auto. Max stapte uit, nam Katie's tas van me over en liet ons instappen.
Katie keek door de getinte ramen naar de enkele fans van 1D die nog probeerden een foto te nemen. We reden de parking uit en waren gauw de snelweg op.
Katie keek me aan.
"Waarom rijd je niet zelf?"
Ik haalde mijn schouders op.
"Ik dacht dat het leuker zou zijn als Max rijdt. Dan kunnen wij wat bijpraten."
"Ooh". Katie klonk alles behalve enthousiast.
"Vind je het erg?", vroeg ik haar. Ik zag hoe ze met haar vingers draaide. Ze zat met iets, zo goed kende ik haar wel.
Ze haalde haar hand door haar haren. "Gewoon wat moe, denk ik", antwoorde ze.
Wilde ze dat ik haar even met rust liet? Jetlag, ik kende het wel.
"Je bent zo veranderd, Stephanie", zei ze plots. Daar was het! Het hoge woord was eruit!
Ik schrok van die zin. Veranderd? Ik? In negatieve zin?
"Hoe bedoel je, Katie, veranderd?"
Katie draaide haar lichaam wat naar me toe.
"Sinds je met Louis samen bent, herken ik je niet meer. En ik bedoel niet dat dat aan Louis ligt. Zolang hij jou niet kwetst, vind ik hem een leuke kerel. Maar je bent zo... tja, anders geworden."
Ik wist even niet goed wat zeggen.
Katie legde haar hand op mijn arm.
"Ik zie je nog altijd graag, Steph, maar het is echt niet leuk voor me om alleen maar te weten hoe het met je gaat als ik inlog op twitter. Andere mensen weten eerder hoe het met mijn beste vriendin gaat dan ikzelf. En ik begrijp dat. We zitten met een tijdsverschil, maar dan nog...".
"Dan nog wàt?", vroeg ik haar. Ik begreep waar ze naartoe wilde, maar ik wilde de woorden uit haar mond horen.
Katie zuchtte.
"De oude Steph had samen met mij die persvoorstelling voor Emilia's Wardrobe georganiseerd. De nieuwe Steph vergat me uit te nodigen."
Daar ging het dus om. Mijn beste vriendin sinds eeuwen was kwaad op me omdat ik haar niet had uitgenodigd.
"Katie, ik...."
Katie onderbrak me.
"Stephanie, ik ben niet kwaad op je. Ik had wat anders te doen dus had ik je uitnodiging moeten afslaan. En ik heb dat hele gedoe met Kelly ook gevolgd in de media, en ik weet wat je allemaal al hebt meegemaakt de afgelopen tijd, dus ik begrijp het dat je al eens dingen over het hoofd ziet."
"Maar toch niet m'n beste vriendin, bedoel je?"
Er verscheen een glimlachje om Katie's mond.
"Ik mis je gewoon ook zo hard, Stephanie. Het is zo anders nu jij hier in Londen woont. En stiekem ben ik wel jaloers op je."
Ik trok mijn ene wenkbrauw op.
"Ja, het is best om jaloers op te zijn wanneer een wildvreemde zegt dat ze een kind verwacht van jouw liefje."
"Dat bedoel ik niet, Steph", zei Katie, en ze rolde met haar ogen.
"En ondanks wat je allemaal hebt moeten doorstaan, je hebt toch al wel serieus wat gemaakt van je leven!"
Katie's enthousiasme leek plots terug.
"Je woont in Londen, fucking Londen! Je hebt een geweldig knap vriendje, je brengt vandaag officieel je eerste kledingcollectie uit, je hebt een eigen chauffeur die je overal heen brengt, je reist de hele wereld af... En je bent beste vriendjes met Harry Styles!"
Katie likte aan haar lippen. Ze bracht me aan het lachen.
Katie's enthousiasme was àbsoluut terug!