Deel 24

46 1 0
                                    

Ik sloeg m'n kookboek open.
Zayn was Louis een half uurtje geleden komen halen voor de fotoshoot.
Ik trok de handdoek die om m'n natte haren zat even strakker, en vroeg me af of ik vanavond van Louis al een snippet zou mogen zien van de foto's die ze vandaag zouden maken. Ik was zo benieuwd hoe hij er zou opstaan. Hij had na onze actie van deze middag geen tijd meer gehad om zich nog te douchen. Z'n haren zagen er lekker watch-out-I-just-had-sex uit, en ik was zo benieuwd of dit te zien zou zijn op de foto's. Ik zou het alvast meteen merken.
Wat zou ik vanavond kunnen maken voor onze genodigden?
Ik sloeg m'n kookboek opnieuw dicht en bedacht dat het misschien wel leuk zou zijn mocht ik het bekende -en beruchte- recept van Louis maken: chicken stuffed with mozzarella wrapped in parmaham with a side of homemade mash.
Hmm, misschien ook niet. Dat recept was onbewust een teken van Larry geweest. Ik wilde dat niet opnieuw bovenhalen.
Verse lasagne, dat zou het zijn. Een vegetarische, zodat ik zeker was dat de jongens genoeg groentjes hadden.
Ik kreeg er binnenpretjes van. Ik leek hun moeders wel, die ervoor wilden zorgen dat hun jongens genoeg rust en genoeg groentjes hadden. Ik nam een klein papiertje uit de lade, schreef m'n ingredienten op en legde het op de keukentafel. Ik had nog wel even de tijd om naar de winkel te gaan, maar ik moest natuurlijk eerst mijn haren nog drogen en mijn make-up verzorgen.
Je weet maar nooit wie onderweg foto's van je maakt, hield ik in mijn achterhoofd.

Ik dekte de tafel. Louis kwam net onze loft binnen.
"Mmmh, dat ruikt heerlijk", zei hij, terwijl z'n neus in de lucht stak. Hij kwam achter me staan en sloeg z'n armen om me heen.
"De boys komen zo", zei hij als antwoord op een niet-gestelde vraag. Ik draaide me om en kuste hem hartstochtelijk op z'n zijdezachte lippen. "I love you, Louis Tomlinson", zei ik. Louis zette z'n ogen wagenwijd open.
"Where does that come from?", vroeg hij, en het klonk alsof hij die woorden nog nooit gehoord had. Ik glimlachte.
"Misschien zeg ik het gewoon niet vaak genoeg. Maar ik heb het wel getroffen met jou", zei ik. Ik kuste hem nogmaals en wroete ondertussen met m'n handen door zijn haren. "Snippet?", vroeg ik, en ik hoopte dat ik al een foto'tje van vanmiddag te zien zou krijgen. Louis schudde zijn hoofd. "Geduld, honey", zei hij. Ik trok een pruillip.
Er werd op de deur geklopt en dat was voor mij het momen dat ik wist dat mijn lasagne uit de oven mocht.

Mijn huisgemaakte lasagne was goedgekeurd.
Zayn en Perrie hadden er niet zoveel van gegeten, want zij werden net na ons diner nog verwacht bij vrienden. De anderen bleven nog even hangen in de zetel.
Sophia hielp me met het afruimen van de tafel. Terwijl we de restjes op één bord veegden, keken we onze jongens na.
Wat zagen ze er schattig uit samen. Onmiddellijk na het eten waren Louis, Liam en Niall de zetel ingesprongen om samen een spelletje op de Wii te spelen. Niall was met één hand op de zetel en zich afduwend op de grond over de leuning van de zetel gesprongen en meteen goed terechtgekomen. Liam had hetzelfde geprobeerd, maar hij was met z'n pols op de rand van de salontafel terechtgekomen. Sophia was in paniek rechtgesprongen, maar Liam suste haar snel.
Louis was op de meest normale manier in de zetel gaan zitten. En Harry, die speelde niet mee, maar die was gezellig bij de lads gaan zitten. Het is te zeggen: de 3 jongens broederlijk naast elkaar in de zetel en Harry voor de zetel, spelend met zijn IPhone.
De jongens waren behoorlijk luid aan het spelen, en even leken ze jongetjes van 6 jaar die voor het eerst bij hun vriendjes mogen gaan overnachten en lang mogen opblijven.
Ik lachte naar Sophia.
"Jammer dat Lou en Caroline er dan toch niet konden bijzijn", zei ze. We namen de vuile borden en het bestek van tafel en gingen ermee naar de keuken.
"Mja, late werkmeetings, daar kunnen we weinig tegen beginnen", antwoorde ik. Sophia opende de vaatwasser.
"Binnenkort heb je er misschien ook", lachtte ze. Ik keek haar aan. Fuck, daar had ik nog niet bij stilgestaan.
Hoe zouden Louis en ik elkaar dan nog kunnen zien?
Sophia leek mijn gedachten te kunnen lezen. "Je moet je geen zorgen maken om je relatie, dat lukt allemaal perfect", zei ze lief.
We staken de vaat in en ik zette de vaatwasser aan.
"Goh Sophia, daar had ik eigenlijk nog niet over nagedacht. Ik bedoel, Louis reist sowieso vaak de wereld rond en ik..."
"Jij toch ook? Liam en ik kunnen het toch ook perfect regelen?"
Ik vroeg me af hoe ik dat uitgelegd kreeg aan Caroline.
"Het ding is, Stephanie, je hoeft niet constant bij Louis te zijn. Laat hem zijn ding maar doen, en doe jij het jouwe. En als je hem een paar dagen niet gezien hebt, geloof mij...." Ze zweeg, maar haar gelaatsuitdrukking sprak boekdelen.
"Je hebt gelijk", zei ik, maar ik was niet echt overtuigd van mijn eigen zinnetje.
"Je hoeft ook helemaal niet constant vanuit het atelier te werken. Misschien krijg je wel meer inspiratie als je van thuis uit werkt? Of op andere locaties?", ging Sophia verder.
"En dan ga je Louis gewoon opzoeken, waar hij zich op dat moment ook bevindt, en dan paar je het nuttige aan het aangename", vervolgde ze.  Sophia had altijd gelijk.
Ons geprek werd verstoord door een luide gil. Het was Niall. Sophia en ik liepen meteen de wonkamer in om te kijken wat er aan de hand was. De jongens draaiden zich naar ons om en vonden het best amusant dat we geschrokken waren. Liam en Louis kwamen niet meer bij van het lachen. Niall keek ons met open mond aan.
"Your men, my ladies,..... they just killed me! They shot my brains out, you know!"
Sophia rolde met haar ogen en liep opnieuw de keuken in. Ik hoorde haar gsm overgaan, en die had ze naast het aanrecht laten liggen.
De jongens startten opnieuw een spelletje op. Ik keek naar Harry.
Hij had zijn hoofd even gedraaid toen Niall gilde, maar was ondertussen alweer in de weer met z'n IPhone. Ik nam snel onze glazen van tafel en ging naast hem zitten.
Hij zag me en stak meteen z'n toestelletje weg.
"Oh, voor mij hoef je niet te stoppen, hoor", zei ik meteen. Harry lachtte en schudde z'n krullen uit z'n ogen. Hij nam z'n glas aan.
"I just finished my sentence". Hij draaide z'n lichaam wat meer naar mij, zodat de anderen ons niet konden horen. Even zag ik Louis een blik werpen over Harry's schouder. Ik knipoogde naar hem.
"Hoe was L.A.?", vroeg ik. We hadden aan tafel niet echt veel verteld over onze vakanties. Van Niall wist ik dat hij naar z'n familie in Ierland getrokken was en veel was gaan golfen, Liam en Sophia hadden er een cruise opzitten, Zayn en Perrie hadden vooral veel tijd samen doorgebracht, Harry was naar L.A. getrokken en Louis en ik hadden Parijs onveilig gemaakt.
"Busy", zei Harry. Hij geeuwde zachtjes. Ik moest erom lachen. "Ik zie het! Jetlag?"
"Nja, misschien een beetje. Het is altijd opnieuw moeilijk om te wennen als je net thuis bent".
Ik knikte. "Ik begrijp het. Jullie zijn het heen-en-weer reizen al langer gewend dan ik, maar jullie lijken er inderdaad niet altijd in te slagen om je opnieuw aan te passen aan het dagelijkse leven".
"Het is weer meteen erin vliegen ook. Say, I heard you girls are doing interviews tomorrow?"
Ik knikte heftig. "Voor Vogue, ja. Gemma komt ook?" Harry knikte bevestigend.
"And my mum", zei Niall, zonder z'n blik van het tv-scherm af te wenden.
Harry rolde speels met z'n ogen.
"Harry, hoe gedroeg Louis zich vanmiddag bij de shoot?", vroeg ik plots op een duidelijk zachtere toon. Ik wilde niet dat de andere jongens het konden horen.
"Hoezo?"
Voor ik kon antwoorden, kwam Sophia uit de keuken. Ze had haar handtas en jas al genomen.
"Baby, blijf gerust, maar ik ga al naar huis, oké?", zei ze tegen Liam. Hij humde maar wat, zonder echt te luisteren. Sophia keek gespeeld kwaad naar hem, en kwam dan naar me toe. Ik wilde me rechtzetten, maar ze gebaarde dat ik mocht blijven zitten.
"Blijf maar, het lijkt hier net gezellig", knipoogde ze. Ze bukte zich en gaf me een zoen op m'n wang.
"Volgende keer komen jullie bij ons eten, deal? Bedankt voor de leuke avond en de lekkere lasagne", zei ze, terwijl ze even door Harry's haren wroette, en voor ik wat kon antwoorden, had ze de deur al dichtgetrokken.

Broken by youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu