Ik hield het zwarte visitekaartje met gouden letters hard tussen mijn vingers geklemd en bleef er maar naar staren.
Ik had het visitekaartje van Sebastian Kim in mijn handen! Van hemzelf gekregen!
Kim hield haar handen onder de droger en keek me aan via de spiegel.
"On-ge-lo-fe-lijk dat je dat gedurfd hebt! Stephanie, serieus!", zei ze. Ze kwam achter me staan en legde haar hand op mijn schouder. Ik draaide me naar haar om.
"Oh Kim, wat heb ik gedaan? Waarom heb ik dat gedaan? Hij verwacht een plan tijdens de lunch morgen. En ik heb geen plan, ik had nog maar net beslist dat ik hem zou aanspreken."
Kim rolde met haar ogen.
"Honey, werk eens aan die zelfzekerheid van je! Je kan veel meer dan je van jezelf denkt. Jezus, dat lef van je! Wat heb je trouwens de afgelopen tijd niet allemaal bereikt?"
Ik rolde ook met m'n ogen.
"Ja, wat dan?"
Kim sloeg haar arm om mijn middel. "Neen, zover laat ik het niet komen. Ik laat je jezelf niet naar beneden halen, daarvoor heb je misschien ietsje teveel alcohol in je tengere lijf."
We liepen samen de toiletten uit, richting uitgang.
"Die twee laatste cocktails waren er toch wat teveel aan, niet?", fluisterde ze, terwijl ik mijn hoofd eventjes op haar schouder legde. Ik was niet dronken door de alcohol, maar wel door de sfeer.
En ik was moe, erg moe.
"Ga naar je hotel, slaap rustig uit, sta morgenvroeg met een helder hoofd op, bedenk een plan en ga ervoor", zei ze. "Ik weet dat je..."
Maar ik hoorde al niet meer wat ze zei.
Onderaan de trappen van het gebouw stond de knapste man die ik ooit had gezien.
"Louis!"Zo snel ik kon, liep ik de trappen af, waar Louis - mijn Louis- me stond op te wachten.
Ik stormde recht in zijn armen.
"Liefje!", fluisterde hij, alvorens hij zijn lippen op de mijne plaatste. Ik was zo blij om hem terug te zien en zijn warmte te voelen, dat ik me er niets van aantrok dat ik zijn zweetgeur weer overdreven kon ruiken. Hij had zich duidelijk moeten haasten.
"Waarom ben je hier? Wat kom je doen? Hoe kom je hier?", vroeg ik, toen ik zijn lippen opnieuw vrijheid gaf.
Ik voelde plots een stekende pijn aan mijn enkel.
Misschien was het toch niet zo een goed idee geweest om als onervaren hakkenloopster de trappen af te rennen met naaldhakken van 12 cm hoog.
"Are you okay?", vroeg hij, toen hij zag dat ik best veel pijn had. Ik beet op m'n tanden.
"Ja hoor. Ik heb je zo hard gemist", zei ik, en ik omhelsde hem.
"Kom, we praten bij in de taxi", zei hij. Hij wuifde even naar Kim, sloeg z'n arm om m'n middel, trok me dicht tegen zich aan, en begeleidde me naar de taxi die hem even ervoor bleek afgezet te hebben.
Mijn enkel voelde toch pijnlijk aan.
Louis was bij me. Al was het dan maar voor even, want vanavond moest hij alweer vertrekken voor z'n volgende concert. Nog een paar dagen, en hij zou alweer bij me zijn.
"Goeiemorgen, prinses", fluisterde hij, toen hij merkte dat m'n ogen open waren. De kamer was heerlijk verlicht. Louis had de gordijnen wat geopend, zodat de zon al volop in de kamer scheen. Ik glimlachte naar hem. Hij zag er heerlijk sexy uit.
"Meneer Tomlinson. Ik heb heerlijk geslapen, met jou naast mij."
Hij gaf me een kusje op m'n neus.
"Ik ben blij dat ik je zo kon verrassen. Het is jammer dat ik niet bij de show zelf aanwezig kon zijn. Het was vast speciaal voor je, je eerste show tijdens de modeweken van New York."
Ik knikte.
Gisteren leek het specialer dan het nu aanvoelde. Al was het dan altijd een grote droom van me geweest om live bij de Fashion Days te kunnen zijn, als ik er nu opnieuw aan dacht, was het eigenlijk niet zo spectaculair. Ik was uiteindelijk maar publiek, de show draaide niet om mijn ontwerpen.
"Waaraan denk je?", vroeg Louis, toen hij zag dat ik opnieuw in gedachten verzonken was.
Ik schudde verward mijn hoofd.
"Aan zovele dingen tegelijk. Maar misschien moeten we het daar later over hebben en nu gewoon genieten van de korte tijd samen. Wat wil je vandaag gaan doen?"
Hij lachte zijn tanden bloot.
"Neen, wat wil jij doen vandaag? Je had waarschijnlijk je dagje al vol gepland voor ik hier aan kwam."
Hij kende me zo goed.
"Er zijn teveel dingen die ik wil doen. Ik zou nog afspreken met Kim, met Gemma, met Katie, met mijn ouders, met Maddie,..."
"Maddie? Mijn Maddie?"
Dat laatste wilde ik nu net niét horen.
"Jouw Maddie, ja. De Maddie die net als jij in een razendsnel tempo van Europa naar New York is gekomen. Ik heb haar gisteren ontmoet. Best een leuke meid."
Ik meende wel wat ik zei, maar zei het toch zo gereserveerd mogelijk.
"Ik zou vandaag met haar afspreken", loog ik. Ik wilde wel een keertje met haar afspreken, maar niet noodzakelijk vandaag.
"Oh, heeft ze daar dan de tijd voor?", vroeg Louis, terwijl hij zijn wenkbrauwen optrok.
"Ze zou deze week de studio induiken."
Ik duwde me op, zodat ik op m'n ellebogen steunde.
"Wat is nu eigenlijk de band die jij met haar hebt, Lou?", zei ik, en ik slikte de zin in die ik oorspronkelijk wilde uitspreken. Het was ook iets met duiken, maar dan de koffer en niet de studio.
"Je zei dat ze enkel met jou samenwerkt, en niet met de anderen. Maar jij bent toch geen solo-artiest. Of... vergis ik mij?"
Louis lachte erg geheimzinnig.
"Je bent sexy als je jaloers bent, liefje. Wist je dat?"
Wilde hij mijn vraag nu ontwijken?
"Ik ben niet jaloers, ik ben gewoon nieuwsgierig."
Hij liet zich achterover vallen. Z'n haren lagen wild op het witte kussen.
"Je bent ook sexy als je nieuwsgierig bent."
"Louis William Tomlinson!", zei ik op strenge toon. Hij genoot er zichtbaar van om me op stang te jagen.
"Het is heus no big deal, schatje. Ik zal het je vertellen, maar eerst heb ik iets nodig om goed wakker te worden.
Ik boog me over hem om hem te kussen.
"Ik bedoelde koffie, liefje."Ugh. Louis.
JE LEEST
Broken by you
FanfictionStephanie is een doodgewone meid uit New York. Op een dag ontmoet ze een arrogante doch charmante man. Aanvankelijk klikt het niet tussen hen, maar dan ontdekt Stephanie dat ze verliefd is op de man. "Lekker ding", zoals Stephanie deze jongeman noem...