Broken by you

Deel 7

Ik werd gewekt door een zacht geklop op de deur.
Ik zag dat Louis niet meer naast me in bed lag, en zette me recht. Terwijl ik de slaap uit mijn ogen wreef, zag ik dat hij de hoek van de kamer om kwam met een ontbijtplateau in zijn handen. Ik geeuwde.
Hij lachte naar me, zijn haren zo mogelijk nog meer in de war dan de mijne. Hij zette de plateau naast me op bed en kwam erbij zitten. "Ontbijt, juffrouw?"
Ik keek hem aan. Wat was hij lief. En wat zag hij er ongelofelijk sexy uit met die sneeuwwitte kamerjas aan.
"Mag dat zomaar?", vroeg ik hem. Hij rolde met zijn ogen. "Oh komaan, kan je niet gewoon blij zijn?"
Ik rolde ook met mijn ogen. "De anderen eten gewoon beneden. Is dat te min voor meneer, misschien?"
Louis nam een croissant van het plateau en stak die tussen mijn lippen.
"Eten en zwijgen", lachte hij.
Hij wachtte even tot ik rustig gekauwd had, en toen verstarde zijn gezicht. Ik keek hem vragend aan.
"Wat scheelt er?" Hij nam de ochtendkrant vanonder de plateau. The Sun.
Ik wist meteen welke richting hij uit wilde.
"Harry's genante gedrag?", vroeg ik, terwijl ik de krant uit zijn handen trok.
Ik bekeek de cover en werd lijkbleek. "Fuck!"
Louis snuifde. "Zeg dat wel".
Harry stond inderdaad op de cover. Ze hadden er bij The Sun het onderschrift Dronken Harry op de vlucht voor woedende barman bijgezet. Heel grappig allemaal, maar Harry's foto nam slechts een klein plaatsje op de cover in.
De foto centraal op de voorpagina was er eentje van Louis en ik aan het zwembad, terwijl hij kringetjes op mijn buik tekende.
Louis gespot met nieuw liefje, stond erbij.
Ik was blij dat de kwaliteit van het beeld niet zo denderend was, zodat ik niet zo herkenbaar was. Maar toch.
"Het is officieel nu", fluisterde Louis. Ik keek hem geschrokken aan.
"Fuck", herhaalde ik mijn laatste woord.

Een klein uurtje later liepen we het terras op.
Harry zat aan de buitenontbijttafel met Lou, Richard van Modest, Zayn en Perrie.
Zodra hij ons zag aankomen, applaudisseerde Harry. Louis keek hem strak aan. Lou was net het artikel binnenin The Sun aan het lezen. Ze draaide zich om naar ons. "Wauw, morgen staat er meer in!", zei ze laconiek. Ik glimlachte flauwtjes. De reporter van The Sun had zijn lezers inderdaad beloofd dat er morgen meer te lezen zou zijn over het nieuwe liefje van Louis Tomlinson.
Mijn naam wisten ze al, en de rest zouden ze vandaag onderzoeken. Ik had Louis in de kamer nog gevraagd hoe ze dat zouden doen, en hij had schouderophalend geantwoord dat ze dat hoe dan ook doen.
Ik zette me neer naast Perrie. Louis keek me aarzelend aan. "Wat ga jij vandaag doen?"
Ik draaide me naar hem om. "Hoe laat heb je de soundcheck misschien?"
Louis keek naar Richard. "17u beginnen we", zei deze.
"Ik zal wel op tijd terug zijn", kwam Zayn ertussen.  Iedereen keek hem aan. "Perrie vertrekt vandaag, ik breng haar naar de luchthaven", verduidelijkte hij. Oh ja, zij had vanavond ook een concert.
Louis keek me aan. "Liefje, ik heb eerst een persconferentie over de Doncaster Rovers. Daarna is het fotoshoot in het stadion. Niall gaat met me mee. Ik kan vandaag echt niet bij je blijven", excuseerde hij zich.
"Zie ik je vanavond?", voegde hij er nog aan toe. "Mag ik komen?", vroeg ik, want ik wist dat hij op het concert doelde en het zou er vollopen met mensen die meer wilden weten over het nieuwe liefje van Louis.
Hij gaf me een bevestigend kusje op mijn neus.
Harry sprong op. "Maak je geen zorgen, Tommo, ik ontferm me vandaag wel over de juffrouw", zei hij tegen Louis. Louis keek me angstig aan."Maak je geen zorgen, Tommo", fluisterde hij. Ik moest erom lachen.
"Wat ben je van plan, Haz?", vroeg Louis. Harry lachtte. "Ik blijf vandaag samen met Steph aan het zwembad. Misschien kom ik zo ook wel meer te weten over het nieuwe liefje van Louis Tomlinson". Louis moest erom lachen.
Harry die zich over mij zou ontfermen vandaag... ik had er maar een raar gevoel bij.

Hoewel ik enorm blij was toen mijn spulletjes, die Katie me op mijn vraag had opgestuurd, waren aangekomen in het hotel, was ik nog blijer toen Lou me opnieuw een bikini van haar leende.
Mijn eigen bikini was er eentje die me op kwaliteitsloze beelden in The Sun toch meteen zou verraden.
Terwijl ik mijn bikini aantrok, dacht ik na over het artikel in The Sun.
Voor de buitenwereld had Louis dus een nieuwe vriendin. En hoewel Louis en ik duidelijk dol zijn op elkaar, is het voor ons nog niet officieel. We zitten nog in de verkenningsfase, zoals Louis het gisteravond liefdevol verwoord had.
En nu? Zou ik vanaf nu bij elke stap die ik zet moeten opletten of het niet opgemerkt is door papparazzi? Kan ik dan nergens meer ongestoord naartoe gaan? Hoe kunnen Louis en ik op zo'n manier elkaar beter leren kennen?
En vooral: mijn ouders weten nog van niets en dan krijgen ze zo'n artikel in de krant onder ogen! Misschien moest ik hen maar eens bellen?

Ik liep de trappen af naar het terras. Harry lag braafjes in zijn strandstoel op me te wachten. Hij had een cocktail in zijn hand -een alcoholvrije, zo wist de barman me te vertellen toen ik bij hem hetzelfde bestelde.
Ik zette me neer naast Harry. "En de anderen?", vroeg ik, toen ik opmerkte dat er niemand anders van de band of crew aan het zwembad zat. "MIA", antwoordde Harry. "Missing in action".
Ik liet me achterover vallen en zuchte.
"Vertel op", zei Harry, die behoorlijk opmerkzaam was voor zijn doen. Ik zette mijn zonnebril op.
"Ik heb net met mijn ouders gebeld om het hen uit te leggen", begon ik. Harry lachtte. "Hen iets uitleggen wat je zelf niet begrijpt?", zei hij smalend. Ik keek hem aan. Hij had gelijk. Ik begreep er zelf niets van. Hoe mijn leven op vier dagen tijd zo veranderd was... Ik kon het niet vatten.
"En plots sta je dan op de cover van The Sun", vulde Harry mijn gedachten aan.
"Tja", zei ik. Harry nam zijn smartphone en zette hem op camerafunctie. Hij schoof zijn hoofd van zijn strandstoel en legde het naast het mijne. "Smile", zei hij, en voor ik er erg in had, had hij een foto genomen van ons beiden.
"Let nu goed op", zei hij. Hij ging naar zijn instagram-account en plaatste de foto erop. "Met Tommo's meisje. Als de kat van huis is...", schreef hij erbij. Nog voor hij zijn account opnieuw kon laden, hadden al 35 mensen de foto geliked en hadden er al 17 op gereageerd. "Meen je dat nu?", vroeg ik hem. Hij lachtte. "Koning van de selfies", zei hij trots, en hij legde zijn smartphone opnieuw weg.
Ik keek hem streng aan. "Harry, ik wil die aandacht toch helemaal niet!"
Harry legde z'n ene arm boven zijn hoofd en draaide zijn gezicht naar de zon. "Neen, maar het is nu zo, je zal ermee moeten leren leven. Dan kunnen we er toch beter het beste van maken en zelf foto's naar buiten brengen?"
Ergens had hij wel gelijk. En toch vroeg ik me af of Louis dit wel zou goedkeuren. Harry lachtte. "Louis gebruikt zijn instagram amper, tegen de tijd dat hij dit gezien heeft, heeft The Sun al veel meer over je gepubliceerd!", zei hij.
Ik geloofde dat hij écht mijn gedachten kon lezen!
"Zeg eens," zei hij na een lange stilte,"heb jij twitter?" Ik keek hem aan. "Euh...ja. Ooit eens aangemaakt. Maar ik gebruik het eigenlijk niet zo ongelofelijk veel". "Check toch maar eens", zei Harry met een brede glimlach.
Ik nam mijn smartphone uit mijn tas, die naast me op de grond stond.
Het duurde even voor ik me mijn paswoord opnieuw voor de geest kon halen, maar uiteindelijk was ik ingelogd. "Harry!", riep ik uit.
Harry lachte, alsof hij wist wat ik bedoelde. "412 nieuwe volgers! Hoe...?" Ik hoefde mijn vraag niet af te maken. The Sun.
Iedereen wilde plots vriendjes zijn met mij. Harry had gelijk. Ik zal er maar gewoon mee moeten leren leven.
Ik zuchte. "Ik weet het," zei Harry, zomaar uit het niets, "het is best even wennen. Ik heb het er ook soms nog moeilijk mee. Het is heel leuk wat we allemaal doen en zonder onze fans zouden we nergens staan, maar soms wordt het inderdaad wat teveel".
"Dat zagen we gisteren", spotte ik. Harry bleef er serieus bij."Bijvoorbeeld. Ik weet dat je het er moeilijk mee hebt dat het al is uitgelekt voor jullie het zelf officieel maakten, maar goed... dan moeten jullie het nu misschien maar officieel maken!"
Ik keek Harry aan. Hij klonk behoorlijk volwassen. Was dit de man die gisteren stomdronken in het zwembad beland was?
"Hoe weten we of het officieel is? Ik bedoel maar... ze noemen mij in The Sun het nieuwe liefje van Louis. Maar wij hebben helemaal nog geen relatie. We wilden elkaar beter leren kennen voor we wisten of het echt zou klikken of niet."
"Maar het klikt?"
"Het klikt ongelofelijk, ja."
"Louis is dol op je. En jij bent ook dol op hem, dat zie ik. Wat houdt je dan tegen om er helemaal voor te gaan?"
Ik zweeg even. Zou ik echt aan Harry vertellen wat er in me omging? Aan Hàrry?
"Louis is anders. Wij leven in compleet verschillende werelden. Letterlijk. Ik moet gauw terug naar New York. En hoe moet het dan verder met ons?"
"Steph...". Harry aarzelde even. "Louis is gelukkig met je. Hij verdient het om gelukkig te zijn. Ik weet dat jij ook gelukkig bent met hem. Ik weet wat het is om van Louis te houden en hem gelukkig te willen maken..." Hij deed zijn mond pijlsnel dicht. Ik schrok recht.
"Larry?", vroeg ik. Harry boog zijn hoofd.
Ik was op internet de naam Larry Stylinson tegengekomen en de zin die Harry net had uitgesproken leek het bestaan van Larry te bevestigen. "Louis vertrouwt je. En dus vertrouw ik je ook. Ik zou ook nooit tegen je liegen. Larry bestaat niet. Niet op dit moment. Ik weet dat er heel veel in die richting wijst, daarom ook dat ik mijn mond wilde houden. Er wordt zo snel zoveel gezegd. Louis en ik, dat is perfect! Als beste vrienden! Wij zijn bff's, en dat zal nooit veranderen. Er komt gewoon niemand tussen ons! Ik hou van Louis, maar op een heel andere manier dan jij." Ik was opgelucht. Ik geloofde Harry.
"Louis en ik, dat klikt perfect, maar Louis is écht wel into you! Geloof me maar".
Ik zette me recht en liep naar het balkon. Harry zou toch nooit tegen me liegen?
Beneden zag ik een hele groep fans staan. Toen ze me zagen, zwaaiden ze en namen ze foto's.
Ik zette mijn mooiste lach op, zwaaide terug en wenkte Harry. Hij kwam achter me staan en nam mijn armen vast zoals in de legendarische Titanic-pose. Ik moest er hard om lachen. Harry viel best mee. Reuze, zelfs. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder, onze armen nog steeds zijdelings in de lucht. "En eentje voor The Sun", zei hij in mijn oor.
Ik was al benieuwd naar de titel die ze boven deze foto zouden zetten.