My Boss, My Husband

CHAPTER 32

"Where are we dating?" I asked Josh while he's driving.

Nakaalis na kami sa bahay at ngayon ay hindi ko alam kung saan kami pupunta pero sinabi niya kanina na magde-date raw kami since it's our monthsary.

"Ikaw, where do you want?" he asked back, he suddenly glanced at me pero ibinalik din niya ang tingin niya sa daan.

Napaisip naman ako saglit, pero walang pumapasok e, kaya nagkibit-balikat nalang ako.

"Wala akong maisip." sabi ko. "But as long as I'm with you, I'm fine with it." I added.

I saw how he smiled at what I've just said kaya napangiti rin ako. Hindi ko iyon sinabi para pampagaan ng loob niya, I just stated it as a fact. Totoo iyon. Kahit nga nasa office lang kami at nagtatrabaho ay masaya na ako basta't kasama ko siya.

He continued driving, hinayaan ko nalang siya kung saan man niya ako dalhin. Until he stopped sa parking lot ng mall. Pumunta kami sa mall at naglibot-libot hanggang sa pumasok sa isip ko na dapat ko siyang bigyan ng regalo. Kahit simple lang, it's our monthsary by the way. Maybe mamaya nalang ako bibili, maglilibot na muna kami.

We suddenly entered a jewelry shop. Magkahawak-kamay kaming pumasok doon. Napansin kong tumitingin-tingin si Josh ng mga kwintas kaya hinayaan ko nalang muna siya, baka balak niyang bilhan si Tita Aldrene or si Ate Yuna. Binitawan ko muna ang kamay niya tsaka lumayo ng kaunti sakaniya, nagsimula na rin akong tumingin-tingin ng mga kwintas na nasa harap namin. Lahat iyon ay magaganda, mga mamahalin.

Napalingon lang ako kay Josh nang tawagin niya ako kaya lumapit ulit ako sakaniya.

"Yes love?"

"What do you think of this necklace?" Josh asked me, ipinakita niya ang kwintas na nasa harap namin.

It's a gold necklace with a red heart pendant. Ang ganda niya tignan.

"Well, it's beautiful. It's pleasing to the eyes." I said while staring at the necklace.

"Do you like it?" tanong niya pa.

Nagtataka ko siyang tinignan. "Why'd you ask?" kunot-noo kong tanong.

"Because I'll buy you one, that will be my gift for you." he said.

Nanlaki ang mata kong tinignan siya at ang kwintas.

"What? No, kahit hindi na." I said.

Kakagulat naman siya, ang mamahal kaya nung mga kwintas na nandito. Parang nakakahiya naman ata.

"I don't accept no love, remember." sabi niya pa.

I breathe deep and I stared again at the necklace. "Sigurado ka ba?" tanong ko habang hindi nakatingin sakaniya.

"Ofcourse I am love." he said.

"Okay" mahina kong tugon pero sapat na iyon para marinig niya.

Tinignan ko na ulit siya at nakita ko siyang nakangiti na.

"We'll take this necklace Miss." sabi niya roon sa babae.

Lumabas na rin kaagad kami ng jewelry shop pagkatapos. And since tanghali naman na ay kumain na rin kami ni Josh sa isang restaurant sa loob ng mall. Nang matapos kaming kumain ay aayain ko pa sana siya na maglibot pa dahil sabi ko ay siya naman ang bibilhan ko ng regalo but he refused.

"Why?" I asked.

"Okay na ko love, may ipapagawa nalang ako sayo." he said smiling.

Nagtaka naman ako. Ba't ayaw niya? What is he talking about at ano naman ang ipapagawa niya sakin?