My Boss, My Husband

CHAPTER 13

SAMANTHA's POV

"Sam, wake up."

I heared Josh's voice.

I slowly opened my eyes at tumingin sa labas. Nandito na pala kami sa labas ng bahay.

"Nandito na pala tayo" sabi ko.

Josh just nod his head. Akala ko ay ako lang ang bababa ng sasakyan pero bumaba rin siya kaya nagtaka ako. Nahatid na niya 'ko, ano pang gagawin niya? He grabbed my bag on the backseat, kukunin ko na sana iyon sa kaniya pero hindi niya ako pinansin at dumiretso sa gate.

Ako na ang nagbukas non. Nagulat ako ng dumiretso pa siya sa may main door.

"Hey, what are you doing?" I asked confused habang papalapit ako sa kaniya.

He didn't answer me.

Binuksan ko na rin yung pinto. Naabutan namin si Mama sa living room na nanonood ng TV.

"Ma" I called her.

"Nandito na pala kayo. Oh hijo, thank you sa paghatid pauwi kay Samantha." Mama said saka tumingin kay Josh.

"No worries Tita" Josh said.

After I kissed Mama on her cheeks ay bumaling ako kay Josh na nasa tabi ko lang nakatayo.

"Sige na Josh, pwede ka na umuwi. Thank you for bringing me home." I said and smiled a little.

Hindi niya nanaman ako pinansin tsaka siya nagsalita.

"Ahm, Tita can I talk to you?" Josh suddenly asked my Mom.

Naguguluhan naman akong tumingin sa kaniya.

Anong iniisip niya?

"Sure, what is it?" Mama asked.

"Yung kayo lang po sana, kung pwede." sabi pa ni Josh.

I look at Josh. "Anong kayo lang? Sali ako." sabi ko.

"Sam, may pag-uusapan lang kami ni Tita, please?" Josh pleaded.

I looked at my Mom, tumango naman siya. Wala na akong nagawa. Umalis nalang muna ako sa sala at pumunta sa taas, sa kwarto ko.

I wonder kung ano ang pag-uusapan nila. At kung bakit silang dalawa lang at hindi ako kasama.

I decided to change my clothes. I wear my oversize shirt and my maong shorts. Oversized yung napili kong isuot dahil nanlalamig yung pakiramdam ko. Medyo masakit din yung ulo ko, kanina ko pa 'tong umaga pagkagising naramdaman.

Inayos ko na rin yung mga gamit ko. Yung mga hindi ko nasuot na damit ay ibinalik ko sa cabinet ko, yung mga nagamit ko naman ay sa laundry basket. Maybe I should laundry my clothes later, medyo marami na rin yung mga lalabhan kong damit ko.

Napagpasiyahan ko na bumaba na. Akala ko ay nandoon pa rin si Josh pero si Mama nalang ang naabutan ko roon.

"Where's Josh?" I asked.

Napalingon sa akin si Mama. "Kakauwi pa lang, tinawagan raw kasi siya sa bahay nila." Mama said.

Tumango nalang ako.

Naisipan ko na itanong kay Mama kung ano ang pinag-usapan nila ni Josh. I was just curious about it. Lumapit ako at tumabi kay Mama.

"Ano nga pala Ma yung pinag-usapan niyo ni Josh?" I asked curiously.

Tumingin siya sakin nang saglit.

"Josh is courting you pala. Yun ang sabi niya sakin. He's asking my permission to court you. But then I said na ikaw dapat ang tanungin niya non, pumayag ka naman na raw." Mama said.

Nagulat ako at namilog ang mga mata ko.

Yun ang pinag-usapan nila kanina?! Hindi ko naisip iyon ah.

"Y-Yes Ma, pumayag ako. Is that okay?" I asked.

Tumango naman si Mama. "Oo naman, mabuti yan. I can see that Josh is a good man, successful pa. You don't need to worry about your future, alam kong kaya niyo na yan, malaki na kayo. And besides Sam, you're already 25, maybe you should really get a partner in life." she said.

Nakinig lang ako kay Mama. She has a point. Pero yung future na sinasabi niya, medyo matagal pa yon. Nanliligaw pa nga lang yung tao eh.

"Another one, as far as I remember, yang si Josh pa lang ang nagpapakilala sakin bilang manliligaw mo. Medyo nagulat pa nga ako kanina na sinabi niyang manliligaw mo siya because he's your boss. Well, there's nothing wrong with that. Magka-edad lang naman kayo, walang masama." sabi pa niya. "Matanong nga pala kita Samantha, sa isang buwan mong pagtatrabaho sa kaniya, nagkakagusto ka na ba sa kaniya? Because I know na hindi mo siya papayagang manligaw if you have no feelings for him, even a little."

I slowly nodded my head. Ngayon lang namin ni Mama napag-usapan ang mga ganito. I don't know what to say.

"Yes Ma, I like him." mahina kong sagot.