My Boss, My Husband

CHAPTER 19

Nakapasok na ulit ako sa trabaho, ganun din si Josh.

I found out that Ms. Pia took over my job noong pinauwi ako ni Josh dahil may sakit ako. Kinuwento iyon sakin ni Ms. Pia. Siya na daw ang tumapos nung gagawin ko so I thanked her for that. Akala ko ay ako rin ang tatapos nun noong makapasok na ulit ako.

Two weeks had passed at maayos naman ang mga nangyayari sa paligid ko. Last week ay nakauwi na si Mama from her vacation with her friends.

Si Josh naman ay may bagong routine na after niyang nag-stay sa bahay. Every morning he would fetch me from our house at sabay na kaming papasok ng company and every end of the day ay hinahatid niya rin ako pauwi. I'm against with it at first dahil sa sasabihin ng mga makakakita samin na magkasama parati. Yes, magkasama nga kami madalas but all they know is that I'm his secretary kaya palagi akong kasama sa mga meetings niya. Pero yung makikita nilang sabay kaming papasok at uuwi, baka ano nalang sabihin nila. Pero sa sinabi ni Josh na siya raw ang bahala, ewan ko pero napapayag nalang niya ako. Hindi talaga ako makakatanggi sakaniya.

He's still courting me by the way. But sa inaakto namin parang kami na, kapag kami lang ang magkasama, yung walang mga empleyadong nakakakita. Sasagutin ko rin siya, soon.

"Hi Ms. Gonzales!" I heared someone shouted.

I looked around and I saw Ms. Pia smiling at me. I smiled back at her tsaka ko siya nilapitan.

"Hi Ms. Pia! Why, do you need anything?" I asked her. We're being formal right now dahil may mga empleyado na nasa paligid namin.

"Ah" sabi niya at tumingin sa paligid kaya napatingin din ako sa mga tinitignan niya. I suddenly felt that she hold my on my wrist kaya napatingin ako sakaniya.

"Why?" I asked.

We head down to the cafeteria tsaka umupo sa sulok, sa bandang dulo. She bought coffee for us so I thanked her. Hindi ko alam kung bakit niya ako inaya rito sa cafeteria.

"Ikaw ha, akala ko ba friends na tayo." paninimula ni Ms. Pia.

Naguguluhan naman ako sa sinabi niya. Parang may pinapahiwatig eh.

"Parang may hindi ka sinasabi sakin." she said.

"What?!" I hissed.

"Anong meron sainyo ni Sir Josh? Sa boss natin, ha?" she suspiciously asked.

Natahimik naman ako dahil doon.

What should I say? Ngayon niya lang ako natanong nito at hindi ko alam ang isasagot ko. She looks like she's waiting for an answer kaya napalunok akong nakatingin sakaniya.

"W-Wala." kabado kong sagot.

Napasimangot naman siya matapos marinig ang sagot ko. Uh, ano ba dapat?

"Ano ba yan! Akala ko may something na sainyo. Alam mo bang ship ko kayong dalawa. Bagay kayo girl!" Ms. Pia said, halatang kinikilig pa sa huli niyang sinabi.

I can't help but to blush. Yumuko nalang ako para hindi niya mahalata. I didn't know na shiniship pala ni Ms. Pia kami ni Josh.

"May sasabihin ka pa ba?" tanong ko sakaniya

She shake her head while she's sipping on her coffee. "Balik na 'ko sa office." I said at tumayo na.

Tumango nalang siya. Sinabi ko na bumalik na rin siya, uubusin lang daw niya yung kape niya tsaka na siya babalik sa taas, tumango nalang ako at nauna na sakaniya.

Bumalik na ako sa office. Naabutan ko si Josh na nagliligpit ng gamit niya. I checked the time, nakita kong nagdidilim na pala sa labas, maggagabi na.

Pumasok ako sa mini office at inayos ang mga papers na nasa table. Pakatapos ay nag-ayos ako ng sarili ko.

"Let's go Sam." nakita ko si Josh na nakatayo na sa may pintuan.

Tumango ako at ngumiti "Okay." I said.

Lumabas na kami ng office niya. Nadaanan pa namin yung ibang empleyado na naghahanda na para umuwi. Nakita ko rin si Ms. Pia na nakatingin sakin ng nakakaloko. Pinandilatan ko siya ng mata.

Hanggang sa makababa na kami sa may parking lot at makasakay sa kotse ni Josh.

"You're blushing. Akala ko ba sanay ka na sakin." Josh suddenly said habang nagddrive na.

Nagulat ako sa sinabi niya. Nahalata niya pala na namumula pa 'ko hanggang ngayon.

"Sanay na nga." sabi ko. "Sus, kinikilig ka nanaman ata eh." sabi niya.

Pinabayaan ko nalang siya na asarin ako. Medyo pagod din kasi ako, wala akong energy para makipag-asaran.

Nang maihatid na niya 'ko ay umuwi na rin kaagad siya. Ako naman ay dumiretso sa kwarto. Kung hindi pa ako tinawag ni Mama na bumaba na para kumain ng dinner ay hindi talaga ako bababa.

I had a very tiring day, alam kong si Josh din. Akalain mo yun, he had three meetings kanina at inabot din yun ng ilang oras bago natapos, marami-rami rin kasi silang napag-usapan ng board.

Agad akong nakatulog dahil na rin sa pagod. The next day ay as usual, Josh fetched me here and sabay ulit kaming pumasok ng company.

I checked his schedule and thankfully, isang meeting lang ang meron siya ngayong araw. Yun ay mamayang hapon pa naman.

Hours had passed hanggang sa sumapit na ng hapon.

"Your meeting will be in five minutes. Tara na, let's go to the conference room." I said to Josh.

Tumango naman siya. Lumabas na kami sa office niya at pumunta na sa conference room kung saan gaganapin yung meeting. Siya na ang pinauna kong maglakad siyempre.

Pakarating namin sa conference room ay nandun na nga ang mga member ng board. We are just in time, I think? The meeting went well, isang oras lang naman ang itinagal non at agad namang natapos.

"Hoy ang dami naman!" sabi ko kay Josh nang makita ko yung order niyang snacks para raw samin. Nagulat ako dahil naparami ata yung order niya.

"Okay na 'to. Pagtulungan nalang natin ubusin." sabi niya at tumawa pa.

"Patatabain mo ata ako eh!" reklamo ko. 

"Hindi yan. Sexy ka pa rin naman niyan after nito." sabi niya at kumindat pa.

I rolled my eyes at him. Siya lang naman malakas kumain saming dalawa, and I bet na kaya niyang ubusin 'to.

Actually, gusto ko rin ang ganitong ugali ni Josh. Kahit nung hindi niya pa ako nililigawan kapag malapit na ang lunch break ay nireremind niya ako na kumain na. At nung nililigawan na niya ako ay ganun pa rin siya, he's always making sure na hindi ako nalilipasan ng gutom kahit na gaano pa karami yung kailangan kong gawin. Minsan ay sabay rin kami kumain dito sa office niya, pero minsan kasama ko sina Ms. Pia at yung ibang empleyado na kumain sa cafeteria.

I always keep my limitations. Kahit na alam kong nililigawan ako ni Josh ay hindi ko iyon tinitake advantage para hindi na gawin ng maayos ang trabaho ko.

And minsan, tuwing napapag-usapan din namin yung about sa panliligaw niya sakin. He would always say na hihintayin niya raw hanggang sa sagutin ko na siya. He's not pressuring me kaya nagpapasalamat ako roon.