My Boss, My Husband

CHAPTER 52

It's already eight in the evening and Josh and I are on our way to the venue where Nicole's birthday celebration will happen.

Josh hesitated earlier kung tutuloy pa ba kami pero sinabi ko na tumuloy na. Parang nakakahiya naman kasi. Nag-alangan lang siya kanina dahil baka raw may gawin nanaman si Nicole. I actually thought of it also na baka may gawin nga si Nicole, lalo na sa akin. Pero maraming tao ang nandoon so I guess wala siyang gagawin na masama para ipahiya niya ang sarili niya.

Formal ang suot namin ni Josh ngayon.

"Let's go inside love" Josh said nang makarating na kami. His hand is on my back while we're walking.

A lot of people welcomed us when we already went inside the venue. At tama nga ang sinabi ni Josh dati. Mukhang halos lahat ng nandito ay mga businessman na kasama ang partner nila.

May lumapit samin na isang lalaki.

"Goodevening Ma'am and Sir. That is the table reserved for you." the guy said. Itinuro rin niya kung nasaan yung table kaya nagpasalamat kami sakaniya.

Inalalayan ako ni Josh sa pag-upo. Table for two itong sa amin kaya kaming dalawa lang talaga ang magkatapat.

Inilibot ko naman muna ang paningin ko sa buong venue. Sa dami ng tao na nandito ay medyo nalula ako kaya kay Josh nalang ako tumingin. He's also looking around pero may nakakuha naman ng atensiyon ko.

I don't know if it is Paulo but did I just saw him here? Kaya para naman makasigurado ako ay tinanong ko na si Josh.

"Hey love, look, is that Paulo?" I asked Josh, tsaka tinuro ko sakaniya kung nasaan si Paulo.

Agad naman tinignan ni Josh ang tinuro ko. Base sa mukha niya mukhang hindi niya ineexpect na makikita niya rito si Paulo, mas lalo naman ako.

"Yes love, it's him. I didn't expect him to be here." he said before looking at me. He stood up from his seat before reaching for my hand. "Lapitan natin siya." sabi niya kaya tumayo na rin ako at ibinigay sakaniya ang kamay ko.

Malapit lang si Paulo sa amin kaya agad namin siyang nalapitan.

"Pau" tawag ni Josh kay Paulo.

Agad na napalingon sa amin si Paulo nang marinig niya ang pagtawag sakaniya ni Josh. He quickly stood up from his seat pakatapos ay nagbatian silang dalawa ni Josh. Binati niya rin ako kaya ngumiti ako sakaniya.

"Di ko inexpect na makikita ka namin dito." sabi ni Josh.

Napabuntong-hininga naman si Paulo bago nagsalita. "Dad was the one who's actually invited here. Pero hindi siya pwede ngayon kaya ako ang pinapunta niya." sabi niya.

Napatango naman si Josh.

Pero base sa hitsura ni Paulo ngayon. I can see that he doesn't want to be here. Para bang napilitan lang siya na pumunta rito.

Hinayaan ko nalang muna na mag-usap silang dalawa. Bumalik lang kami sa table namin ni Josh nang magsisimula na.

Tinawag na ng emcee ang birthday celebrant which is si Nicole kaya lumabas na siya at pumunta sa unahan. I hear a lot of people praising her. While Josh and I remained unbothered.

"Goodevening everyone! I just want to thank all of you for coming tonight for my birthday celebration. I can't say the names of those who greeted me and gave me gifts but I just want you to know that I really appreciated it..." marami pang sinabi si Nicole pero hindi ko nalang iyon pinansin.

Napangiwi nalang ako, ang galing din niyang magpanggap. Kanina habang nagsasalita siya ay parang anghel ang boses niya. Sana parang anghel nalang din ang ugali niya pero hindi eh.

Hindi ko alam kung alam ng mga tao na nandito ang tunay na ugali niya. Poor them, napapaniwala lang sila ng mali.

Hindi ko alam na matagal na akong nakatitig sa unahan kung hindi lang kinuha ni Josh ang atensiyon ko sa paghawak niya ng kamay ko. When I look at him, he's looking at me worriedly. I don't know why.

Ilang sandali lang din ay may naglagay na ng pagkain sa table namin kaya nagpasalamat kami. Ilang saglit ko ring tinitigan ang mga pagkain na nasa harap ko.

"We can eat now love." Josh said.

Tumingin ako sakaniya, I lightly nodded my head and smiled a little.

Sa totoo lang, wala talaga akong ganang kumain. Hindi ko gustong kainin yung mga pagkain na nandito sa harap ko. These aren't the foods that I crave right now. Iba ang gusto kong kainin.

"Hi there." kusa nalang kaming napalingon ni Josh nang marinig namin ang boses na iyon.

Nicole is here. And her Dad which is Mr. Salvador is just behind her. Kaya naman agad kaming tumayo ni Josh at bumati sakanila.

"Goodevening Sir and happy birthday to you Nicole."

I smiled fake at her. I don't mind if mahalata man ng iba iyon.

"Thanks for coming. I appreciate it." Nicole said, wala naman akong ibang magawa kundi ngumiti nalang ng peke sakaniya. Nakakabastos naman kung tatarayan ko siya sa harap ng Tatay niya.

Umalis lang sina Nicole dito sa pwesto namin nang may tumawag sakanila.

Bumaling ako kay Josh at kumakain na siya. Wala akong ganang kumain kaya uminom nalang ako ng juice.

"Love" tawag ko kay Josh.

"Yes love?"

"Di ako makakatagal dito." I said, honestly. I can't stay here for long.

"I know love. Don't worry uuwi rin tayo maya-maya. But you have to eat first, kahit kaunti lang. Hindi ka rin kanina kamain sa bahay kaya kailangan mong kumain." he said so I pouted.

Wala naman akong nagawa kundi kumain. Naglagay lang ako ng kaunting pagkain sa plato ko tsaka iyon tinikman. Pinilit ko nalang iyon na lunukin.

Nang makailang subo na ako ay uminom na ako ng tubig. Tumayo ako tsaka nagpaalam kay Josh.

"I'll jut go to the restroom love" sabi ko kay Josh at akmang aalis na pero hinigit niya pa ako sa braso.

"Samahan na kita." sabi niya kaya pumayag na ako.

Agad naman naming nahanap ang restroom kaya pumasok na ako roon. Samantalang si Josh ay nasa labas naghihintay.

Agad na akong pumasok sa isang cubicle tsaka umihi. Sandali lang ako kaya lumabas na ako para maghugas ng kamay at magretouch. Habang inaayos ko ang foundation ko sa mukha ay may lumabas sa katabi ko lang na cubicle, bahagya pa akong nagulat nang si Nicole iyon pero hindi ko nalang pinahalata.

She also looked surprised when she see me pero hindi ko nalang siya pinansin at tinuloy ang pag-aayos ko.

Lumapit din siya sa akin para maghugas at magretouch din ata. Mula sa salamin ay kita ko ang pagtitig niya sa akin.

"Tumataba ka." rinig kong sabi niya. Tumawa pa ang gaga.

Imbis na ma-offend ako sa sinabi niya ay ngumiti nalang ako.

"Ganun ba? Masaya kasi ako at hindi nagpapaka-stress." sabi ko naman.

She smirked. "If I were you, I would be nervous. Baka mamaya palitan ka nalang bigla ni Josh. Kawawa ka naman." she said.

Naglagay muna ako ng lipstick sa labi ko bago ko siya binalingan.

"Well, sad to say but my fiance won't do that." I said then smirked. I even gave emphasis when I said 'my fiance'. "Josh and I love each other so much. At walang makakasira at makakapaghiwalay sa amin." especially now that we're having a baby.

This time, siya naman ang tinignan ko. Masama na ang tingin na binibigay niya sakin but it didn't scare me. Siya naman ngayon ang pinasadahan ko ng tingin.

"How about you? Masaya ka ba?" I asked her back. Hindi siya sumagot kaya nagsalita ulit ako. "Bakit pa nga ba ako nagtanong. Kasi sino ba namang magiging masaya kung ugali mong mangialam ng relasyon. Right?"

After what I said ay humarap ulit ako sa salamin na nasa harap lang namin. Tinignan at inayos ko ang sarili ko. Pakatapos ay kinuha ko na yung clutch bag ko.

I was about to walk pass by her pero nagulat nalang ako sa ginawa niya sa akin.