My Boss, My Husband

CHAPTER 41

Hindi pa rin ako kinibo ni Mama hanggang kanina na paalis na ako sa bahay. Tahimik din ako, I felt guilty. Napansin kanina pa ni Josh ang pagkatahimik ako. Nagtaka raw siya kasi ang saya ko lang kahapon tapos hindi naman ako umiimik ngayon. I explained to him what happened kaya alam na niya ang dahilan kung bakit ako tahimik.

Bigla kong naalala yung sinabi ko kagabi kay Mama. Sinabi ko nga pala sakaniya na dadalhin ko sakaniya ngayon si Justin kaya agad ko siyang minessage.

S: Jah are you free tonight?

After I sent the message to Justin ay pinatay ko na ulit ang phone ko.

May ginagawa pa ako.

Napansin ko lang ang reply ni Justin nang buksan ko ulit ang phone ko. Lunch na rin kasi kaya naisipan kong magphone muna.

J: Yes Ate Sam. Why?

I immediately replied as soon as I read his message.

S: Is it okay if we'll see each other tonight? Nasabi ko na nga pala kay Mama ang tungkol sayo and I want us to talk, as a family. Pwede ba?

Sinend ko agad ang reply ko. Naghintay pa ako ng ilang sandali sa reply niya. Hindi rin nagtagal ay nakapagreply na siya.

J: Sure Ate. Just tell me where are we meeting. Pupunta ako.

I smiled a little when Justin agreed. I gave him the address of our house, doon nalang kami maguusap-usap.

"Love" I called Josh. Lumingon siya sakin. "I think sa bahay ulit ako mamayang gabi. I texted Jah, pinapapunta ko siya doon mamaya. Sinabi ko kasi kay Mama na dadalhin ko na si Jah sakaniya ngayon." sabi ko. "Is it okay?"

Walang pang-aalinlangang tumango si Josh kaya napangiti ako at napatitig sakaniya.

"Thank you" I sincerely thanked him.

"Ano ka ba love, thank you ka nanaman ng thank you. I understand you, its a family matter na dapat mong pagtuonan ng pansin." he said.

I moved closer to him then I hugged him. I really love this man. He's very understanding.

"I think nawawalan na 'ko ng oras sayo, sa atin." I said out of nowhere. "But don't worry love. I'll make it up to you." I said.

"Love" Josh said and then he looked at me seriously. "Wag mong sabihin na nawawalan ka na ng oras sakin. I understand you. If I am the one who's in your situation, I will do the same thing. And hindi ka nawawalan ng oras sakin. Look at us, magkasama naman tayo rito ngayon kahit nasa office tayo." he said.

Wala sa sarili akong ngumiti sakaniya tsaka ulit yumakap. But it's much tighter this time.

Hinatid ako ni Josh sa bahay. Saktong pagdating namin ay ang pagdating din ni Justin. Sa labas kami ng bahay nagkita-kita. Masaya ako dahil base sa nakita ko ay ayos na si Justin at Josh.

Umalis na rin kaagad si Josh pakahatid sakin kaya kami nalang ni Jah ang nandito.

"Are you ready?" baling ko kay Jah, pansin ko kasi na medyo natahimik siya.

Tumango naman siya sakin at ngumiti bilang sagot. Tinapik ko siya sa balikat tsaka ko siya nginitian.

"This is our house." sabi ko sakaniya as soon as nakapasok na kami sa bahay.

Wala si Mama sa sala pakapasok namin. Iniwan ko na muna saglit si Jah doon tsaka ako umakyat at pumunta sa kwarto ni Mama.

"Ma" tawag ko tsaka kumatok sa pinto.

Agad naman akong pinagbuksan ni Mama.

"Anak, I'm sorry." Mama said as soon as nakita niya ako.

Ngumiti ako atsaka nag-sorry din. Sinabi ko kay Mama na okay lang, naiintindihan ko naman.

"By the way Ma, he's here." I said, referring to Justin.

Ako ang naunang bumaba kay Mama, bale nasa likod ko lang siyang nakasunod sa akin. Pagkababa ko ng hagdan ay kita ko na nakatalikod si Justin, nakatingin siya sa pictures na nandoon sa sala and I can see that he's holding a frame kung saan meron siyang solo picture nung bata pa.

"J-Justin, a-anak."

Kusang inilapag ni Justin ang picture frame na hawak niya. Dahan-dahan siyang napalingon sa direksiyon namin.

Mama walked towards him.

Napatingin din sakin si Justin. I smiled at him, tsaka tinanguan siya.

"Ang laki mo na." rinig kong sabi ni Mama. Nahihiya namang ngumiti si Justin.

My heart softed when Mama hugged Justin. Dahan-dahan na rin naman siyang yumakap pabalik. Napangiti ako sa nakita ko.

"Finally. Nakita na kita. I missed you, kami ng Ate mo." Mama said nang humiwalay sila sa yakap. "Anak I'm sorry. Pero ginawa namin ang lahat. We even hired a private investigator para lang mahanap ka. Pero hindi ko alam na ang Ate Sam mo rin pala ang makakahanap sayo." Mama became emotional again. Lalapit na sana ako but Justin immediately hugged her, kaya napangiti ako. "M-Ma, okay na po. Ate Sam already explained to me what happened." Justin said.

Tama na hindi ako tuluyang nawalan ng pag-asa. Everyday, I always hope na magkasama pa kami. Even though wala na si Papa. I know that he is happy dahil nandito na samin si Justin.

I secretly wiped my tears away. Hindi ko namalayan na napaluha na pala ako. Bumaling ako sakanila and I saw them looking at me.

"What?" I asked them, kunwaring nagtataray.

Mama motioned me to come close to them. And when I did, Mama hugged me and Justin so I smiled.

Sobrang saya ko ngayon knowing that Justin is now with us.

Nang humiwalay na kami sa yakap ay nagpaalam ako na aakyat lang ako sa kwarto at sinabing magbibihis na ako. Hinayaan ko na muna sina Mama at Justin. Isa pa ay, narinig ko rin na mag-uusap pa ata sila.

Pakatalikod ko sakanila ay kusang nagbagsakan ang mga luha ko. Dali-dali akong pumunta sa kwarto at nilock iyon. I immediately dialed Josh's number and he immediately picked up.

"Yes love"

Hindi ako nagsalita. Hindi ko mapigilan ang pagbuhos ng luha ko.

"Love. Hey! Are you okay? Why are you crying? Does something happen?"  sunod-sunod na tanong ni Josh. Worry is evident on his voice. I guess narinig niya ang paghikbi ko. "Love answer me. Pupuntahan kita dyan."

"No, no. Nothing happened love." I finally said.

"Then why are you crying?" huminahon na ang boses niya.

I wiped my tears before I speak again. "I'm just happy love. Ang saya-saya ko. Kasi finally, Justin is with us." I said honestly.

Ganito pala kapag sobrang saya. Maiiyak ka na lang talaga.

"Kasama na ulit namin siya after almost eighteen years." sabi ko pa.

I heared Josh sighed on the other line. "I'm happy for you love. Masaya ako para sainyo."

I smiled at what he said.

Unti-unti ay tumatahan na rin ako. Patuloy pa rin kaming nag-usap ni Josh sa telepono. Nagbihis na rin ako. Pakatapos ay bumaba na ulit ako.

Justin stayed with us that night. Nakita ko rin na masaya siya nang makita niya ulit yung kwarto niya. Nandoon pa ang mga gamit niya.

I asked him if he will stay at the house for good and I smiled nang um-oo siya. He said na napag-usapan na rin nila ng nagpalaki sakaniya na dito na siya sa amin.