Historia prawdziwej miłości✔️

Anna

Nic z tego co mówią nie rozumiem. Jaka wojna? Co zrobił Księżyc? Co Jack ma wspólnego z Mrokiem?
- Zacznij współpracować Mrok. - powiedział młodszy.
- Co ja mogę powiedzieć... hm... Po pierwsze to wiesz jaki jestem. Nie lubię współpracy. Po drugie nie wiem co mojemu bratu chodzi po głowie. - bratu? - A po trzecie już powiedziałem co miałem powiedzieć.
- Czyli chcesz wojny? Chcesz przegrać? Znów? - Frost był zły i było to po nim widać.
- Boisz się ciemności? - Jack nie zdąrzył nic powiedzieć bo Czarny Pan kontynuował - Nawet jeśli nie, to pewnie i tak wydaje Ci się bardziej niepokojąca niż oświetlone i słoneczne miejsca. Nic dziwnego, w cieniu jest szansa się zgubić i nigdy już nie odnaleźć drogi powrotnej, ale można też spokojnie zasnąć i dać odpocząć oczom. - kompletnie nic z tego nie rozumiałam - Widzisz więc, że te dwie przeciwności niekoniecznie dzielą się na dobrą i złą. Dzieje się tak dzięki równowadzę, która panuje między obiema siłami. Już Ci to mówiłem. Ciemność nie może zniknąć bo równowaga nie zostanie zachowana. A wcale nie tak trudno się domyślić co może się stać gdy to zniszczycie prawda?

Mrok zniknął a Jack wyleciał stąd. Zostałam sama ze swoimi myślami i tym o czym rozmawiali. Nie mogłam tego ułożyć w jedną logiczną całość.
- Nie musiałaś podsłuchiwać. - usłyszałam za sobą. Wzdrygłam się na sam głos osoby która to powiedziała - Boisz się, czuję to. Cały czas wiedziałem że tu jesteś.
- Nie boję się ciebie. - powiedziałam.
- Nie. Mnie się nie boisz, ale czegoś napewno się boisz prawda? - denerwołam mnie - Boisz się tego że nie jesteś pewna swojej przyszłości. Boisz się tego co będzie. Boisz się o dziecko. Boisz się wielu rzeczy ale masz rację. Mnie się nie boisz.
- Czego chcesz? - spytałam bo miałam go dość.
- To ty tu przyszłaś. Do mojego domu. - powiedział a echo jego głosu rozeszło się po otoczeniu. Zapadła cisza którą przerwałam.
- O czym wy rozmawialiście? O co chodziło? - spojrzał się tylko na mnie i zniknął. Muszę porozmawiać z Jackiem. Pomyślałam.