Chapter 9: Aunt Song Qingwan
စုန္႔ခ်င္းဝမ္ဟာ အျမဲေဒါသထြက္လြယ္တယ္။ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕ အသံကေတာ့ ေအးစက္ၿပီး သန္မာေနသည္။
"ဖုန္းကိုင္ဖို႔ကို ဘာလို႔ ဒီေလာက္ၾကာရတာလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ပါ"
စုန္ခ်င္းဝမ္က ေလွာင္ရယ္လိုက္သည္။
"အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္? ငါထင္တာေတာ့ ငါမင္းကို လက္ထပ္ဖို႔တြန္းအားေပးမွာေၾကာက္လို႔ ငါ့ဖုန္းကို မကိုင္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူးလား"
လုကၽြင္းဟန္က တိတ္ဆိတ္သြားသည္။သူဒီလိုလုပ္တာျမင္ၿပီး စုန္႔ခ်င္းဝမ္းမွာ ေဒါသေၾကာင့္ရီလုနီးပါးပဲ။စုန္႔ခ်င္းဝမ္က သူ႔တူေလးရဲ႕ ရက္စက္တာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာ ရန္ၿငိဳးႀကီးတာေတြကို မသိဘူး။ သူ႔မိဘေတြဆံုးသြားေတာ့ လူအိုႀကီးမွာ အေမြေတြအမ်ားႀကီး ရွိခဲ့သည္။ သူတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ေသေသေရွင္ရွင္ ေနာင္တရပံုမေပၚတာေၾကာင့္ သူမကပဲ ေခၚယူၿပီး ေမြးခဲ့ရသည္။
စုန္႔ခ်င္းဟန္က သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ မိန္းမနဲ႔ကေလးေတြကိုမုန္းသလဲဆိုတာသိတယ္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီးေနာက္ သူမက သူနဲ႔ လုအန္းရန္ကို သူမရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ကေလးေတြလို သတ္မွတ္ထားသည္။
အသက္ႀကီးတဲ့ လူႀကီးေတြတိုင္းမွာ တူညီတဲ့ျပႆနာျဖစ္တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ေျမးေလးေတြကို ဖက္ခ်င္တဲ့ စိတ္အားထက္သန္မႈရွိၾကသည္။
သူမက အသက္ႀကီးလာၿပီ။သူမကလြဲၿပီး လူတိုင္းလက္ထဲမွာ ေျမးေလးေတြရွိေနၿပီျဖစ္သည္။သူမရဲ႕မိသားစုထဲမွာေတာ့ တစ္ေယာက္ေလးေတာင္မရွိဘူး။လုကၽြင္းဟန္က ကေလးေတြကိုမုန္းၿပီး လုအန္းရန္က ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ေတာင္ အျပင္းအထန္ဖ်ားနာေနသည္။သူမစိတ္မပူပဲေနမလား။
"ငါဂရုမစိုက္ဘူး။ေနာက္ႏွစ္မွာ ငါ့ေျမးေလးကို မခ်ီပိုးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ငါမင္းနဲ႔ ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး။အိမ္နီးခ်င္းေလာင္ဝမ္ရဲ႕ေခြးေတာင္မွ အငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္ေမြးထားတယ္ မင္းကေတာ့ေကာင္းေရာ အီးေတာင္လွည့္မေပါက္ဘူး။အျခားလူေတြကိုၾကည့္စမ္း ၿပီးေတာ့မင္းကိုယ္မင္းျပန္ၾကည့္စမ္း အသံုးကိုမက်ဘူး။ေျပာစမ္းပါဦး မင္းမွာ ဘာေကာင္းတာရွိေသးလဲ"
YOU ARE READING
I Become The Villain's Own Daughter 《 Myanmar translation 》
RomanceThe story is not mine. It's just a translation. All credit goes to the original author.
