Chapter 16
လုလီက လူႀကီးေတြၾကားထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာမသိေပ။သူမ သိတာက သူမအေဖက ဒီတစ္ေခါက္ေဖေဖလို႔ ေခၚတာကို မျငင္းပယ္ဘူးဆိုတာပဲ။ၿပီးေတာ့ သူမကို အေဝးကိုေမာင္းမထုတ္ဘူး။
သူမက လုကၽြင္းဟန္ရဲ႕ေဘာင္းဘီကို လက္ေလးေတြႏွင့္ ဆုုတ္ကိုင္ထားသည္။သူရဲ႕ ႏူးညံ့ျဖဴေဖြးေနတဲ့ မ်က္ႏွာ ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ေမာ့လိုက္ရင္းစုန္႔ခ်င္းဝမ္ကို ေလးစားမႈ အျပည့္ႏွင့္ၾကည့္လိုက္သည္။သူမရဲ႕ ေသးငယ္လွသည့္ ပံုရိပ္ေလးက အလြန္ကို ႏူးညံ့ၿပီး ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေနသည္။
" အန္တီက အရမ္းကို အံ့ဩဖို႔ေကာင္းတာပဲ။တကယ္ပဲ လီလီ အေဖကို ကူရွာေပးႏိုင္တယ္"
"....."
စုန္႔ခ်င္းဝမ္က မၾကာခင္မွ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔ေနတာေၾကာင့္ ခနေလာက္ ျပန္မေကာင္းႏိုင္ေသးေပ။ ျပန္ေကာင္းလာတာေတာင္မွ မယံုၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။သူက လုလီကိုၾကည့္လိုက္ လုကၽြင္းဟန္ကိုၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနသည္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့ သူမက ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ေမးလာခဲ့သည္။
"သူ..သူမက တကယ္ပဲ မင္းရဲ႕ သမီးလား"
လုကၽြင္းဟန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ဘာအမူအရာမွရွိမေန။သူက ေအးစက္စက္ႏွင့္ ျပတ္သားစြာေျပာလိုက္သည္။
"မဟုတ္ဘူး"
စုန္႔ခ်င္းဝမ္က သူေျပာတာကို နားေထာင္မေနပါဘူး။လုလီရဲ႕ အျပစ္ကင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး လုကၽြင္းဟန္ရဲ႕ ပုခံုးကို ရိုက္ကာ အေၾကာက္အရြံ႕ကင္းစြာရီေနသည္။
"ဟားဟားဟား....မင္းတို႔လုပ္ႏိုင္ခဲ့တာပဲ။အရွိန္က ေတာ္ေတာ္ျမန္တယ္။ငါက လာမဲ့ႏွစ္အတြင္းမွာ ေျမးေလးတစ္ေယာက္လိုခ်င္တာ, မင္းကတကယ္ပဲ ငါ့အတြက္တစ္ေယာက္ေပးတယ္။ငါေျပာသားပဲ ဒီကေလးမေလးက လုမိသားစု နဲ႔ အေတာ္ႀကီးကိုတူေနပါတယ္ဆို။တကယ္ပဲ ငါတို႔ မိသားစုဝင္ျဖစ္ေနတယ္"
သူက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေအးစက္စက္ႏွင့္ေျပာသည္။
"သူမက မဟုတ္ဘူး"
YOU ARE READING
I Become The Villain's Own Daughter 《 Myanmar translation 》
RomanceThe story is not mine. It's just a translation. All credit goes to the original author.
