Chapter 15
လုမိသားစုရဲ႕ ဗီလာက အရမ္းကိုႀကီးမားလြန္းၿပီး စာၾကည့္ခန္းကေန ေလွကားထစ္ေတြရွိတဲ့ ေကာ္ရစ္တာ အဆံုးကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ သံုးမိနစ္ေလာက္ၾကာသည္။
ဒါေပမယ့္ လုကၽြင္းဟန္လမ္းေလွ်ာက္တာ အရမ္းျမန္တာေၾကာင့္ အခ်ိန္အၾကာႀကီးမယူလိုက္ရေပ။သူက ေလွကားကေနဆင္းသြားရင္း ေဟာခန္းႀကီးထဲကို ဝင္သြားခဲ့သည္။သူ႔ကိုအလုအယွက္ စကားေျပာခ်င္ေနတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး အခ်ိဳပြဲေတြထားတဲ့ေနရာကို မ်က္ႏွာေသႏွင့္ သြားလိုက္သည္။
သူကအျမဲတည္ၾကည္ေလးနက္ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ေအာ္ရာကလဲ အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္။ယခု သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ ေရခဲအလႊာေတြႏွင့္ ဖံုးေနၿပီး လူေတြကိုတသိမ့္သိမ့္တုန္ေစကာ အနားမကပ္ရဲေအာင္ တားျမစ္ေနသည္။
သူ၏လက္ရွိအမူရာႏွင့္ဆိုလၽွင္ စကားမေျပာပဲနဲ႔ေတာင္ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေသေအာင္ေၾကာက္လန္႔ေစႏိုင္သည္။
သူမ်က္လံုးပင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စုန္႔ခ်င္းဝမ္ကို ကိတ္အခ်ိဳေတြထားတဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ေနၿပီး ကိုယ္ရံေတာ္ႏွင့္ စကားေျပာေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။သူမမ်က္ႏွာက ျပံဳးရႊင္ေနၿပီး က်က္သေရရွိသည့္ႏႈတ္ခမ္းပါးက အေပၚဖက္ကိုေကြးေနကာ စိတ္အေျခအေနေကာင္းေနပံုေပၚသည္။
သူမ်က္လံုးပိတ္လိုက္ၿပီး တည္ၿငိမ္စြာ သြားလိုက္သည္။စုန္ခ်င္းဝမ္ကလဲ သူ႔ကိုျမင္သည္။ဒါေၾကာင့္ သူမေရွ႕ကိုေရာက္တာႏွင့္ အျပစ္တင္လိုက္သည္။
"ေကာင္ဆိုးေလး , ေအာက္ေလးဆင္းလာဖို႔ကို ေျပာလိုက္ရတာ..အခု ဆင္းလာတာေတာင္ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာထားလုပ္ေနေသးတယ္။အန္တီက တကယ္ပဲ မင္းကို နာက်င္ေစပါ့မလား"
သူကဘာမွျပန္မေျပာေပ။သူ၏ က်ဥ္းေျမာင္းရွည္လ်ားၿပီး နက္ေမွာင္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကို အႏၱရာယ္ရွိစြာေမွးက်ဥ္းလိုက္ရင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္ကာေလွာင္ျပံဳးလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆင္းလာခိုင္းၿပီး သမီးလက္ခံခိုင္းမလို႔ မဟုတ္လား။အခု သူမကဘယ္မွာလဲ"
YOU ARE READING
I Become The Villain's Own Daughter 《 Myanmar translation 》
RomanceThe story is not mine. It's just a translation. All credit goes to the original author.
