I Become The Villain's Own Daughter 《 Myanmar translation 》

80+81.

Chapter 80 : Watching TV and crying

လုကၽြင္းဟန္က အကၽြမ္းတဝင္မရွိသည့္ အိမ္ေတာ္ေဟာင္းမွ စစ္တပ္သံုးမာေက်ာေနတဲ့အိပ္ယာေပၚမွာ အိပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သတိရလိုက္သည္။မနက္၂နာရီေလာက္မွ ခက္ခက္ခဲခဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ၿပီးခနေလးမွာပဲ ႏိုးလာရျပန္သည္။သူ၏မ်က္လံုးေတြက မထူးျခားစြာပဲပြင့္လာၿပီး ေအးစက္နက္ေမွာင္ေနေသာ မ်က္လံုးေတြထဲမွာ စိတ္မရွည္မုွေတြ ေဒါသေတြႏွင့္ျပည့္ေန၏။မ်က္လံုးထဲက ေအးစက္စက္အလင္းေရာင္မွာ အေမွာင္ထဲမွာ အလြန္တရာေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနေတာ့သည္။

သူမ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ခ်င္းမွာပဲ ကေလးမေလး၏ အျပစ္ကင္းစင္ေနေသာ ၾကည္လင္သည့္မ်က္လံုးဝိုင္းႀကီးေတြကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။လိုလီတာေလး၏ဆံႏြယ္မ်ားက ပုခံုးေပၚတြင္ ျပန္႔က်ေနၿပီး မ်က္ႏွာေလးက ေဖ်ာ့ေတာ့ၿပီးပန္းေရာင္သန္းေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စံုကလည္း နီရဲေတာက္ပေနကာ သူမ၏မ်က္လံုးဝိုင္းႀကီးေတြအေပၚ  ငွက္ေမႊးကဲ့သို႔ရွည္လ်ားေသာ မ်က္ေတာင္ေမႊးေတြက အရိပ္က်ေရာက္လို႔ေန၏။ျခံဳၿပီးၾကည့္ရလၽွင္ သိမ္ေမြ႕သည့္ အရုပ္မေလးတစ္ရုပ္လိုပင္။အလြန္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။

တကယ္လို႔ သူမေျခေထာက္ေတြနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမကန္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ သူမ၏အျပစ္ကင္းၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ အမူအရာေလးက သူ႔ကိုပိုလို႔ေတာင္ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လိမ့္ဦးမယ္။
လုကၽြင္းဟန္က အသက္ျပင္းျပင္းရွဴလိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွထကာ ဒီအရႈပ္ထုပ္ကိုဆြဲၿပီး ငါးကန္ထဲပစ္ခ်ခ်င္သည့္ စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္။သူ၏ခန္႔ညားလွေသာ မ်က္ခံုးေတြကေတာ့ အိပ္ေရးမဝတာေၾကာင့္ ေဒါသေတြႏွင့္ ျပည့္ေနေတာ့သည္။

"ဘာလဲ?ေရခ်ိဳးခန္းကို ထပ္သြားခ်င္ျပန္ၿပီလား?"

"မဟုတ္ပါဘူး!"လုလီေလးက သူကို စိတ္ပူစြာျဖင့္ေျပာျပသည္။

"သမီး ေကာေကာငိုေနတာကိုၾကားလိုက္တယ္။ေကာေကာက ဆိုးဆိုးရြားရြားကို ငိုေနတာ။လီလီ ေကာေကာကို သြားရွာမလို႔..."

"ခ်ီးကိုပဲ သြားရွာေနလိုက္..."

သူမေျပာလို႔ မၿပီးေသးခင္မွာဘဲ ၾကမ္းတမ္းၿပီး စိတ္မရွည္ေသာေဖေဖရဲ႕ အိပ္ယာထဲျပန္ပစ္ထည့္ျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္။