Ang Basagulera Sa Section Death

CHAPTER 87

MAAGANG gumising si Althea para bisitahin ang kaibigan sa hospital nang makababa Sya nakita nya si ace sa baba habang kausap ang ina nya.

"Nako ijo pag pasinsyahan mo na Ang anak ko matagal talaga Kasi yun gigising ehh" ring nyang sabi ng kanyang ina.

"Nako okay lang po tita hindi Naman po ako nag madali at isa pa nandon Naman ang kambal ko kaya sya muna Ang bahala sa bunso namin" batid nyang nakangiti ang binata habang sinabi nya ang mga katagang salitang yun.

"Oh ayan na pala ang hinintay mo ijo" sabi ng ginang ng mapansin ang anak na papalapit sa kanila.

"Hey good morning" nakangiting bati ng binata sa kanya sabay Tayo

"Morning din morning din sayo nay" nakangiting sabi nya.

"Oh Sya good morning din oh pano ba yan aalis na kayo pwede Naman Kumain kayo muna dito bago pupunta sa hospital" sabi ng ginang habang nakangiting palipat lipat ng tingin sa dalawa.

Nag katinginan muna sila na para bang nag uusap gamit ang isip at mukhang naintindihan Naman ng ginang.

"Oh Sya sa susunod nalang ijo mukhang hindi na mag papigil itong isa" natatawang sabi ng ginang.

"Ah sige po tita doon nalang kami kakain actually po nag pa deliver na po ako ng makakain naminng lahat doon sa hospital ehh sa susunod nalang po oh di kaya mamayang dinner dito ako kakain kami dalawa ni tiyang" mahabang sabi ng binata sa ginang.

"Oh Sya mag hintay ako sa inyong dalawa mamaya, okay?"

"Ok po tita, alis na po kami" sabi nya.

"Ali's na po kami nay" sabi nya habang kumakaway sa ina nya tanging tango lang ang sagot ng ginang at pumanhik na papunta sa hapag kainan.

"So kumusta ka dito baby" sabi kaagad ng binata ng makalabad sila sa munting gate ng bahay nila.

"Okay Naman ikaw kumusta ang pag hanap nyo ng magiging donor ni dra" ang kaninang ngiti ng binata ay until unting nalusaw at napalitan ng lungkot.

"Wala pa rin kami g mahanap ehh pero hindi parin kami susuko sa pag hahanap" sabi ng binata sabay hawak sa kamay nya.

"Mag tiwala lang Tayo alam kung makahanap din kayo" malungkot na sabi nya napansin Naman yun ng binata

"Wag ka na malungkot makahanap din kami ng magiging donor nya" nakangiting sabi nya pero hindi Naman yun abot sa mata.

"Kase hindi Naman ako nakatulong sa inyo hindi rin ako makahanap Kasi saan Naman ako hahanap ehh mahirap lang Naman kami" nakatulong Saad nya.

"Wag mo na isipin yun kami na Ang bahalang mag hanap okay kaya wag ka nang malungkot sige ka malulungko din ako" sabi ng binata habang hinahaplos ang pisngi ng dalaga.

Oh Sya Tara na baka bugahan ako ng apoy ng kambal ko haha" natatawang sabi ng binata natawa nalang din ang dalaga.

Mag kahawak kamay silang tumungo sa dalangnsasakyan ng binata.

Pag ka rating nila binuksana kaagad ng binata ang dalaga ng pinto ng sasakyan at inalalayan itong makapasok at sya narin ang nag kabit ng seatbelt dito.

"Thank you" yan lang ang nasabi ng dalaga nginitian Naman sya ng binata bilang pag tugon nito at dali daling umikot papunta sa driver seat.

Tahimik lang nilang binay bay ang mahabang edsa buti nalang at hindi traffic kundi baka abutin sila ng syam syam.

Hindi Naman nag tagal ng makarating na sila sa Parking lot ng hospital.

Dali dali namang bumaba ang binata at pinag bukasan pa ng pinto ang dalaga.

"Naol gentle ang boyfriend" rinig nilang sabi ng isang babae na nakatingin sa kanila na lakalabas lang din ng kotse nito.

Natawa nalang silang dalawa at sabay na pumasok sa loob.

Dumiretso agad sila sa ICU at doon nila nadadnan si Zack na nakatingin lang sa glass window kung saan nasa loob ang dalaga na wala paring Malay.

"Hindi parin Sya gumigising" bunggad kaagad ni Zack sa kanila.

Napahinga Naman ng malalim sinace at tinignan din ang kapatid na hanggang ngayon ay wala paring Malay at mahahalata mo rin ang pamumutla ng labi.

Tinakip nalang ni ace ang balikat ni Zack at nag salita.

"Wag Tayo mawalan ng pag asa alam kung lalaban yang kapatid ko at isa pa malakas kaya yang bunso namin" sabi nya at hinila pasok sa katapat na silid.

Nadatnan Naman nila si Ice na busy sa kakatipansankaharap na laptop ng mapansin siguro ang mga prisinya nila ay inangat nito ang paningin.

"Nanjan na pala kayo", tipid na sabi nya.

"Saan ang iba" taking tanong Naman ni Ace.

"Umuwi muna sila para kumuha ng mga gamit at pag Kain narin daw" sabi nya tumango Naman ang binata sa sinabi ng kambal.

"Upo ka muna doon" sabi ni ace sabay turo sa sofa tumango Naman ang dalaga at nag tungo na sa sofa at doon umupo.

Tumingin Naman ako sa kabuoan ng silid parang binagyuahan dahil sa kalat ng mga unan at kumot.

Tumayo Naman si Thea para ayusin ang kalat. Napansin Naman ni Ace ang pag Tayo ng dalaga kaya tinignan nya to.

"Saan ka pupunta?" Tanong nya agad lumingon Naman ang dalaga sa kanya at ngumiti.

"Dito lang ayusin ko lang muna tong kalat" sabi nya sabay turo sa mga unan at kumot na nag kalat lang

"Hayaan mo na Jan hindi Naman ikaw ang gumamit nyan".

"Okay lang wala Naman akung ginagawa dito" nakangiting sabi nya tumango nalang ang binata at hinayaan Sya sa kanyang gagawin.

"Yang mga yan talaga hindi marunong mag ayos" naiiling na sabi ni ace habang nakatingin sa dalaga na nililigpit ang pinag tulogan ng mga natulog sa silid na yun.

Maya maya pa bigla nalang bumukas ang pinto at niluwa doon si Zack na matamlay huminga Naman ng malalim si ace at nag salita.

Umuwi ka my pre at mag pahinga kami nalang muna dito at isa pa dating din Naman sina mommy dito baka mamaya kaya mamaya ka nalang babalik pahinga ka nalang muna" mahabang sabi nya nilingon Naman sya ng binata at nginitian ng tipid.

"Wag na dito nalang ako para mabantayan Sya" yun lang ang sabi ng binata at pumunta sa malapit na sufa at binagdak ang katawan doon.

Napa buntong hininga Naman ang dalawa alam nilang nalulungkot ito at isa pa alam nilang Mahal na Mahal talaga nito ang kapait nila kaya ganon nalang ang inasta nya kung mag alala sa dalaga.

*Wohh enjoy reading HAHAHA natagalan ang ud ko ngayon dahil tinatamad Naman ako ng sulat hahaha good evening pala sa inyong lahat