Mr. Sneezy

Memories

SIMULA

PLEASE BE ADVISED
Warning: There are scenes of violence. Contains mature themes and strong languages that are not suitable for young readers.

TRIGGER WARNINGS
(May contain triggering and sensitive material, topics. Sexual violence, sexual assault and abuse, abortion, suicide)

Some of the parts or words that are expressed here are not meant to offend any party.

READ AT YOUR OWN RISK

you'll find the grammar and the punctuation is a bit off, please bare with that

This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents and either the product of the authors imagination or used in a fictious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events is purely coincidental

--

"Okay pa ba make up ko?" I smiled and asked my sister who had been watching me. Ngumiti siya at tumango tapos nakahinga naman ako ng maluwag dahil nagustuhan niya ang make up ko.

Muntik naman akong mapamura nang makita kung anong oras na. Agad kong tinignan ang cellphone ko, kanina pa siya tawag ng tawag. I ran to the window and saw him waiting outside the house.

"Kailangan ng umalis ni ate!" then I kissed my sister on the forehead. "Dito ka lang muna Kaye, habang wala pa si ate okay?"

Tumango naman ang kapatid ko bilang sagot. She has speaking disorders And for most of her life, she has been confined here at home. Kaya minsan ayoko siyang iwanan dahil palagi siyang mag-isa. I know the feeling of always being alone, it's sad.

"Dadating naman na si mama maya-maya," I said and looked at myself in the mirror first. Siguro okay na 'to wala akong ibang makita na pwedeng isoot. Mahal rin kung gumastos pa ako. I just want to go with him.

"Kanina pa may naghihintay sa labas." Nawalan agad ako ng gana at pakiramdam ko ay nasusuka ako. Hindi ko sana siya papansinin pero hinila niya ako bigla.

"Bitawan niyo ho ako, tito." Sinamaan ko agad siya ng tingin at tumawa lang siya tapos binitawan ako. It's disgusting even just hearing his voice makes me want to disappear from this world.

"Isumbong kita sa papa mo," sabi niya. Ngumisi naman ako. Nagpaalam na ako kay mama at isa pa nasa malayo si papa ngayon.

"Magsumbong ka," sagot ko at inirapan siya.

"Baka lumalandi ka lang hindi ka na nag-aaral katulad ng mama mo."

Natigilan ako sa paglalakad dahil sa sinabi niya. Pero wala ako sa oras makipag-away sa katulad niya ngayon. Ayokong sayangin ang oras ko sa isang tulad niya. Pinigilan ko agad ang luha ko, ang tanda ko na mabilis pa rin tumulo ang luha ko pagdating sa mga sinasabi nila sakin at sa mama ko.

"What took you long?"

Pagkalabas ko ay nakita ko agad na magkasalubong na ang kilay niya. Ngumiti naman ako agad.

"Syempre nag-ayos pa ako," sagot ko. Umirap siya at nakita kong binuksan niya ang pinto ng sasakyan niya. Akala ko ay sasakay na ako kaso bigla niyang isinara.

"What the hell are you wearing, is that even a costume?" tanong niya. Nahiya pa ako sandali dahil parang hindi siya natutuwa sa suot ko, parang nandidiri siya. Ito lang kinaya ko eh.

"School girl!" sagot ko. Nakita ko siyang napasapo sa noo at tinignan ako mula ulo hanggang paa.

"Let's go," sabi niya at pinagbuksan ako ng pinto. Pumasok na ako at sumunod naman siya agad.