Dinle sevgili

23. Bölüm

'' Bu başımıza gelenlere inanamıyorum. ''
'' Gece'm, kaç defa özür diledim neden bir türlü sakinleşmiyorsun? ''
'' Kübra, sen gerçekten ciddi misin! Şu halimize bak nasıl sakin ola bilirim. ''

Arkadaşının fazlasıyla sinirli olduğunu anlayan Kübra, sessizliğe sığınırken son bir kaç saattir başlarına gelen olayları düşünüyordu.
Bazen Gece'nin dediği kadar bela mıknatısı ola biliyordu galiba...

Birkaç saat önce .....

Güzel bir filmden keyifle çıkan ikili film hakkında neşeyle sohbet ederken iyicene acıktıklarını hissetmeye başlamışlardı.

Sabahtan beri doğru düzgün hiç bir şey yemedikleri içinde güzel bir kafede yemek yeme kararı verilmişti kızlar arasında.
Sonbahar havasının keyfini çıkara bilmek için yürümeyi seçen ikili yanlarına araba almadıkları için hiç pişman değillerdi.

'' Kübram, şöyle sosyetik kafelerin yerine samimi içten bir yere gitmeye ne dersin, inan bana şimdi o sosyetikleri çekecek enerjim de isteğim de yok! ''

Arkadaşının yüzünü buruşturarak tarif ettiği tiplere genç kadın da sinir oluyordu.
Zaten hiç bir zaman o insanlar gibi burnu hava da bir insan olmamıştı Kübra.

'' Olur kardeşim, bu güzel günün ardından bende o tipleri çekmek istediğimi sanmıyorum. ''
İki güzel kadın neşeyle yürümeye devam ederken başlarına geleceklerden ne yazık ki haberleri yoktu.

Deniz kenarında salaş bir balıkçı teknesinde seyyar balık ekmek yapan Necip, ustanın mekanına geldiklerinde keyiflerine diyecek yoktu.
'' Burası harika bir yer! ''
'' Sen bir de balık ekmeğini ye buranın müdavimi olacaksın Kübram. ''
'' Sen daha önce geldin mi buraya? ''

'' Tabi ki, burası en sevdiğim yerlerden biridir. ''
'' Aşk olsun kardeşim insan daha önce beni de getirirdi! ''
'' Bitanem, izin günlerimiz hiç aynı anda çakışmadı ki seninle, sende biliyorsun çok nadir aynı anda izin günümüz oluyor hastahane de. ''
Arkadaşının haklı sözlerinden sonra çocuk gibi kardeşine somurttuğu için pişman olan Kübra, bir anda sımsıkı sarılmıştı can dostuna.

'' Özür dilerim kardeşim, bazen ben bile kendimi anlayamıyorum sanırım bensiz bir şeyler yapmanı kıskandım bir an. ''
Deli kız şimdi nefessizlikten hakkın rahmetime kavuşacağım, bir sal artık beni derken kahkahalarla gülüyordu Gece.

Sevgiyle birbirine sarılmış kızları fark eden Necip, usta yanlarına geldiğinde yaşlılıktan yüzünde oluşan kırışıklıklar sayesinde daha da sevimli olan adam içten bir armağan etmişti karşısındaki güzel kadınlara.

'' Ooo, Gece'm sen nerelerdesin, uzun zamandır ihmal ediyorsun Necip amcanı. ''
'' Karşısındaki sevimli ihtiyarı gerçekten çok seven Gece, Necip, amcasına içtenlikle gülerken onlara şaşkınlıkla baka kalan Kübra'yı unutmuştu bile.
Necip usta, aslında babasının çocukluk arkadaşı olduğu için doğduğundan beri tanıdığı adama içtenlikle yaklaşıyordu genç kadın.

'' İşten kendimi görecek vaktim bile kalmıyordu Necip amca, ama inan aklımdaydın. Hem bak sana kimi getirdim? ''
'' Kimi? ''
'' Hani sana hep anlatıyorum ya can dostum biricik kardeşim Kübra'yı işte kendisi! ''
'' Senin kardeşinse eğer güzel kızım benim de kızım sayılır, merhaba Kübra kızım. ''

Karşısındaki sevimli ihtiyara ilk gördüğü an içi ısınan Kübra içten bir gülümsemeyle merhaba dediği an Necip usta anlamıştı en az Gece'si kadar iyi bir kız olduğunu.

Bazen karşımızdaki insanı bir saniyede sever onu ailemiz gibi görürüz. Kübra'da bu yaşlı adamı sevmeye başlamıştı bile.

Ondan sonra geçen bir saat oldukça keyifliydi buraya geldikleri için tek bir saniye bile pişman değildi Kübra.
Necip ustayla sarılarak ayrılan ikili neşeyle yürümeye başladıklarında harika geçen güzel bir günün neşesi içerisindeydiler.