It could be us // Sandro Marcos (2)

CHAPTER 34

 Hindi na kami nakapag-harotan kagabi ni Sandro dahil pareho kaming napagod sa pag-aasikaso at pag monitor sa mga votes kahapon, ayon nauna siyang nakatulog sakin kagabi, napaka antukin niya talaga these past few, masyado ng pagod ang asawa ko sa mga ginagawa niya kaya naawa na ako sakanya pero siya na mismo ang nag sabi na mahal niya ang ginagawa niya at hindi siya mapapagod na pag silbihan ang bayan.

"Tsk! Wag mung masayadong buksan yung curtina, tumatama yung init sa mukha ko..." reklamo ko kasi nagbubukas na siya ng kurtina sa kwarto eh ang aga-aga pa.

"Bumangon ka na. Food is ready..." tumabi siya ng higa sakin saka niyakap-yakap ako. Kahit antok pa ako eh niyakap ko siya ng pabalik agad kasi gustong-gusto ko siya amoyin. "Your sniffing me again."

"Ang bango mo eh." naka topless lang siya kaya damang-dama ko init nang katawan niya. Isinuksok ko pa ang sarili ko sakanya kasi gusto ko ang init nang katawan niya.

"HAHAHAHA bumangon na tayo, babe. Baka mauna pa kitang kainin kaysa sa breakfast." hinampas ko siya ng mahina sa dibdib na ikinatawa niya. Nauna akong bumangon kasi baka totohanin niya. Pumunta muna ako ng banyo para mag hilamos bago mag breakfast, narinig kung lumabas na si Sandro sa kwarto. Biglang bumaliktad ang sikmura ko kaya naduwal ako sa sink. Andami kung naisuka, nung maramdaman kung okay na, dun ako nag mumog saka lumabas na ng banyo kasi iba pakiramdam ko talaga, nahihilo ako or ano ba to.

Lumabas na ako ng kwarto at nakita kung nag aantay si Sandro sa dining eh ako naman nag lalakad sa gawi niya habang nakahawak sa sikmura. Lumapit agad si Sandro sakin na nag-aalala.

"What happened, babe? You look pale." sinapo-sapo niya agad ang noo ko at inakay akong makaupo sa dining. "Are you okay? Here, water." nag salin siya ng tubig sa baso saka pinainom sakin.

"Nag susuka ako kanina. Siguro na subra yung kain ko sa mangga at shrimps kahapon. Di maganda pakiramdam ko ngayon." pinapakiramdaman ko parin ang sarili ko kung naduduwal pa ba ako.

"Should I cancel my press conference??" pag-aalala niya sakin. May press con kasi siya ngayon kaya kami aalis and ayokong e cancel niya yun for me.

"No. Don't cancel your press con. Maraming gusto kang interviewhin."

"How about you??"

"I can manage myself. Mag papaiwan naalng ako dito sa bahay wag mo lang e cancel ang press con." nakita kung nag-aalala talaga siya sa kalagayan ko pero ayokong ipakitang nang hihina ako kasi di na yan makakapag-isip ng maayos mamaya.

"Are you sure? I mean, pwede ko naman e cancel yung press con para mabantayan ka."

"Kaya ko ang sarili ko, okay? Wag kang mag-alala, ipapahinga  ko lang to, babe." pag a-assure ko pa.

"Alright... papa-iwan ko si Spencer dito para may mag bantay sayo and please don't say na di mo na kailangan. I just want you to be safe, okay??" tumango nalang ako kesa e cancel niya ang press con para bantayan lang ako. "Let's eat. Mag fruits ka para lumakas ang resistensya mo." sabay abot ng saging sakin.

After namin kumain, pinabihis ko na si Sandro dahil ako na magliligpit ng pinagkainan namin para hindi siya ma late sa press con at meetings niya. Ni ready ko naman na yung sosoutin niya kagabi pa kasi nga nakatulog na siya ng maaga.

"I have to go, babe. Call me if you need something..." binigyan niya ako ng kiss sa forehead at lips bago umalis. "Update me ha..I love you!" habol pa niya at nakalabas na siya ng bahay. Pag-alis ni Sandro eh bumalik muna akong matulog kasi inaantok pa ako.

Nagiging ako dahil biglang tumunog ang phone ko kaya kinapa-kapa ko yun sa kama at nakita kung tumatawag yung asawa ko.

"Hello, babe? What are you doing? Ba't di ka nag re-reply sa text ko? Are you okay??" bungad niya agad nung sagutin ko ang call. Mag aala una na pala, napalalim yata ang tulog ko ah.

"Napalalim ang tulog ko after mung umalis kaya di ko nasasagot ang text mo. Okay lang ako. Kumain ka na??" medyo namamaos pa boses ko.

"Yep. Nag lunch na kami. Kumain kana and drink some medicine para di kana humina. Tumawag lang ako to check on you. Are you sure okay ka lang ba??"

"Oo nga hahaha... babangon na ako para kumain."

"Good to hear. I gotta go, babe. Keep me update. I love you." saka siya nag end call. Bago pa man nag off yung screen ng phone ko eh nahagip ko yung petsa ngayon. Teka?? Delay ba ako? Regular naman ang buwan ng dalaw ko ah. Bumangon agad ako at nag check ulit ng calendar at sakto nga delay na ako ng isang buwan na di ko man lang namamalayan. Aist!

Lumabas agad ako ng kwarto para hanapin si Spencer dahil mag papasama ako sa kanya sa convenience store bibili ng PT dahil di maganda ang kutob ko sa pag delay ng dalaw ko kahit regular naman talaga ako. Naka hanap kami ng malapit na drugstore dito at dun ako nakabili ng PT, isang mumurahin at isang mahal na PT para sure talaga. Bumalik rin kami agad sa bahay para mag check kung totoo ba ang kutob ko or hindi. 

Pag karating ko sa bahay ay pumasok agad ako sa banyo para mag test dahil saktong na iihi ako sa kaba or ano bang nararamdaman ko. Kumuha ng ako ng sample sa urine saka pinatak sa dalawang PT at kailangan mag antay ng 2-3 min bago lalabas ang result. Halo-halo ang emotions na nararamdaman ko while waiting sa result kasi di ko alam kung iiyak ba ako or matatakot kasi mukhang di ito ang perfect timing kung mabubuntis ako. Busy na si Sandro kung mananalo siya tas kapag nabuntis ako baka mahati yung oras niya sa trabaho at saamin. Kinakabahan na ako sa results. May lumilitaw na linya dun sa PT pero hindi pa clear yun kaya kailangan pang mag-intay bago luminaw talaga. Inhale, exhale lang talaga nagagawa ko habang nag aantay ng result at palakad-lakad ako habang tumitingin-tingin dun sa kit. Yung mamahalin ang naunang nag bigay ng result kasi digital.

"Pregnant."- ang nakalagay sa digital kit. Sumunod naman yung murang kit na dalawa ang pulang guhit. Shocks! Buntis nga ako!