Nakapasok na kami sa sasakyan para antayin ang mga guards niyang hinahabol si Kian. Pinainom muna niya ako ng tubig para kumalma.
"Bakit mo yun ginagawa?! Kung hindi ka pa namin sinundan possible nay gawin siya sayo!" bulyaw niya agad.
"Dahil alam kung pipigilan mo ako! The only way to catch him is ipain ang sarili ko!"
"You could have just told me! Pano pag may nangyaring masama sayo?! NAISIP MO BA YUN!? NAISIP MO BA AKO?!?" alam kung galit na galit talaga siya dahil ngayon ko lang siya narinig na sumigaw at sakin pa talaga.
"Sorry... mas lalo kang mapapahamak kapag di pa nahuli si Kian. Inamin na niya ang dahilan kung bakit ka niya tinangkang barilin!"
"And so? That's not the reason para palihim kang gumalaw! I thought you love me?! You don't trust me?!"
"I love you that I could die for you!" tumahimik siya dahil sa sinabi ko. "Kahit ikapahamak ko basta maligtas ka. Gagawin ko! Ganon kita kamahal Sandro! Look...babe, I trust you. Sorry if hindi ko sinabi sayo. Alam kung pipigilan mo ako." hinawakan ko ang kamay niya dahil hindi na niya ako tinitignan sa mata.
"I thought mawawala ka na sakin. Please don't put your life in danger. Prove your love to me by staying with me. Don't take the risk." then he look at me and all I can see in his eyes is sadness.
"If that's the way para safe ka. I'll take the risk." pinalapit ko siya sakin para mahalikan siya sa labi dahil nakikita ko ang lungkot at disappointment sa mga mata niya.
"Please don't put your life in danger for me, Mia."
"I got the evidence. Na record ko yung confession niya na siya ang bumaril sayo." nilabas ko ang cellphone kung nakatago sa bulsa para ma videohan yung pag amin niya kasi hindi magiging sapat yung nakunan lang sa footage sa unang video galing sa camera ng isa sa staff dahil pwde niya yung e deny pag nahuli na siya. Ipinakita ko agad ang video sakanya.
"So he has feelings for you ever since and that bastard is following you dati palang!" para siyang nag ngi-ngitngit sa galit sa nakita niya sa video. "I must say you're so brilliant for doing this, babe. But please don't do this again. This is so crazy."
"I'm madly crazy." ngayong alam ko na kung ano ang rason ni Kian, alam ko na ang mga susunod kung gagawin kapag hindi pa siya nahuli. Nakabalik ang mga guards ni Sandro sa sasakyan na umiling-iling at hinihingal sa kakatakbo.
"Negative, Sir. Nakatakas siya agad." ani nung isang body guard ni Sandro. "Hinanap na namin kaso ang dali niyang nawala."
"Forget it. Let's just go." sabi ni Sandro at pinaandar na agad nung guard ang sasakyan. Nakaalis na kami at nakita kung sa ibang direksyon kami papunta. Di nato ang daan papuntang apartment ko ah.
"Teka! Di nato ang daan sa apartment ko ah?" takang tanong ko.
"You're going to stay with me tonight. I can't let you stay in your apartment tonight baka puntahan ka niya." san niya ba ako dadalhin?! Nanahimik nalang ako buong byahi dahil wala akong magagawa kapag umagal pa ako.
Nakarating kami sa isang lugar na unfamiliar sakin pero ang sosyal tignan ng bahay dahil malapit sa beach at ang lamig ng paligid.
"Kaninong bahay to?" tanong ko ng makababa kami ng van.
"Mine." simple lang niyang sagot. May bahay siya dito?? Nag lakad na kami papasok sa bahay niya at pagkapasok palang ay matatanaw mo agad ang beach sa front view. Di masyadong malaki ang bahay pero ang presko at ang elegante tignan. "We will stay here."
"What?! Teka wala akong ibang dalang gamit." angal ko agad.
"You can wear my clothes. I just want to keep you safe, babe. What you did earlier is a nerve-racking to me." naawa ako sa naging reactions niya since kanina pa. Alam kung kinabahan talaga siya sa ginawa ko.
"Fine. I'm sorry, babe. Hindi ko sinabi sayo dahil nga alam kung pipigilan mo——"
"Let's eat. I'm starving." nauna siyang naglakad papuntang kusina at may nakahandang pagkain na. Wait. Pinag handaan niya ba to?
"Pinag handaan mo ba to? I mean... How?? Huh?" sinundan ko siya agad sa kusina at nakitang nakaupo na siya sa dining.
"This should be my surprise for you but then iniwan mo'ko kanina sa office na hindi pinatapos ang sinabi ko. Good thing nalaman ni Spencer yung location mo or else baka nahuli na kami ng dating." nandun parin ang parang panlalamig sa sinabi niya. Alam kung nasaktan siya dahil di ko sinabi ang totoo.
"I'm sorry, babe..." yun lang talaga ang tangi kung masasabi dahil nasaktan ko siya.
"Kumain na tayo... Mamaya na natin yan pag-usapan." he said and waited for me to sit down. Kahit parang masama ang loob niya eh pinaghain niya parin ako sa plato ko. He can't even look at me in the eyes so I know galit siya. Suyuin ko to mamaya. Nagutom ako kaya natakam akong lantakan yung pagkain na sobrang sarap.
After namin kumain ay ako na ang presentang linisin ang lamesa at hugasan ang mga pinagkainan dahil hindi na niya ako iniimik. Natapos kung hugasan ang mga plato ay hinanap ko siya agad para makausap at dun nakita ko siyang nakaupo sa labas ng bahay na harap sa beach at malayo ang tingin habang umiinom ng beer. Umupo ako sa tabi niya at isinandal ang ulo ko sa balikat niya.
"Sorry, babe. Sorry kung pinag-alala kita. Sorry kung hindi ko sinabi yung mga plano ko sayo." nilapag niya lang ang bote ng beer at hinayaan akong sumandal sa balikat niya.
"Sorry kung nasigawan kita kanina. Natakot lang ako sa ginawa mo. What if may baril pala siyang dala? What if sinaktan ka niya? Di ko kaya yun. Please promise me babe na di mo na uulitin yun." inangat ko ang ulo ko at tinitigan siya sa mata. Mahal kita eh. Mahal na mahal kita. Hindi ko sinagot ang sinabi niya dahil hindi ko maipapangako na di ko ibubuwis ang buhay ko para sakanya. Dahan-dahan kung inilapit ang mukha ko sakanya at hinalikan siya ng dahan pero dahil sa pagtugon niya ay mas lalong nang gigigil at marahas. Pumatong agad ako sa hita niya habang yung kamay niya ay nag lalandas lang sa likod ko para umalalay. Tumayo siya habang karga ako at hindi parin natitigil ang halik namin, sinara lang niya ang pinto saka kami nahiga sa sofa at dun patuloy parin ang mainit na halikan namin. Naghubad agas siya ng damit at tinulungan niya akong makahubad din ng damit saka namin pinagpatuloy ang ginagawa namin.
"Uggh..." ungol ko ng dinakma niya agad ang pagkababae ko at minamasahi niya yun. Pinatalikod niya ako agad at inangat ang balakang ko saka ipinasok ang kanyang pagkalalaki sa pakababae ko. "Ughh.... Sandro...."
"Moan my name babe..." He said as he put it in deeper and harder. Nakahawak lang siya sa balakang ko habang binabayo ako. "Uggh.... I'm coming" mas lalo pa niyang pinabilis at mas lalong sumasarap ang ginagawa niya... Nararamdaman ko narin na parang may sasabog sa ano ko kaya sabay kaming nalabasan after nun. "Fuck...." sabi niya na halos pareho kaming nawalan ng lakas. Tinulungan niya ako makaharap at dun nahiga siya sa dibdib ko sa sobrang pagod. "I love you, babe." pinapakiramdaman ko lang siya na nakahiga sa dibdib ko.
"Ay ayaten ka unay." naramdaman kung ngumisi siya after sa sinabi ko kaya hinayaan ko lang siya mag pahinga sa dibdib ko.
YOU ARE READING
It could be us // Sandro Marcos (2)
De TodoWould I fit in to your world? Would it be worth to take the risk?? Sandro Marcos Fan fiction.