CHAPTER 59

4.6K 128 42
                                    


Finally! Nakamit na rin namin ang hustisya na para sa anak ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong mag-saya kasi kahit naman makukulong na si Steph eh hindi na maibabalik ang buhay ng anak namin. Andito kami ngayon sa prisinto para harapin si Steph at ang daddy niya. Halos nag mamatigas pa siyang hinahawakan ng mga pulis papasok sa prisinto.

"Bitawan niyo ako! You don't know me?!! ANAK LANG NAMAN AKO NG MAYAMANG BUSINESS TYCOON!! LET ME GO!!" sigaw?-sigaw niya habang nag mamatigas na makawala.

"Kilalang-kilala ka namin actually." natigilan siya sa pag pupumiglas nung makita niya ako at si Sandro kaya biglang umamo ang kanyang itsura. "Ikaw lang naman ang desperada ng taon at pumatay sa anak ko!"

"Wag mong pag sasalitaan ng ganyan ang anak ko!" singit ng ama niya at dinuro ako.

"Don't you dare point your dirty finger on my wife!!" galit naman na sagot ni Sandro. "Yes! She's my wife. Your daughter killed my child and she deserves to be in jail!"

"Sandro, man. I think we can talk about this in private." biglang bumait ang ama ni Steph at nilapitan si Sandro. "Sinuportahan kita all the way sa candidacy mo hanggang sa manalo ka."

"And gusto mo e atras ko ang kaso sa anak mo dahil lang sinupurtahan mo ako?!! Is this what give and take you mean all along?! I DON'T NEED YOU OR YOUR MONEY! ANAK KO ANG NAWALA DITO DAHIL SA ANAK MO!" pinipigalan ko na si Sandro at baka masapak niya ang Daddy ni Steph. Masyadong mainit ang ulo nila pareho. "You. Stephanie, good thing hindi tayo nagkatuluyan. I didn't know you are this crazy!" mukhang nasaktan si Steph sa sinabi ni Sandro.

"Please, Sandro... I didn't mean na ganito ang mangyayari. Ang original plan naman talaga is kunin ni Kian si Mia but I didn't expect na ma didisgrasya sila." hindi na ako nakapagpigil at galit ko siyang nilapitan saka binigyan ng mag-asawang sampal na halos ikinagulat ng lahat ng tao sa loob ng prisinto. Parang nahilo si Steph sa sampal ko kaya di siya agad naka kibo.

"Siya na mismo ang nangumpisal sa mga kasalanan niya kaya ikulong niyo na yan!" dun pa biglang natauhan si Steph sa sinabi niya na nahuli siya sa mismong bibig. Napailing-iling nalang ang daddy niya habang pwersahan na siyang dinala sa selda.

Nilapitan agad ako ni Sandro at Gov. Matt. "Wait. Did you just said she's your wife???" tanong ni Gov.

"Yes." sagot ni Sandro.

"Since when??? Dude ba't di ko to alam?! Kaya pala palagi kayong mag kasama! Kayo haaa pa secret..." napairap nalang si Sandro sa sinabi ni Gov at ako naman ay natawa.

"Your dumbness will kill you, Matt. We are married for like 4 months. The reason why I didn't tell you cause your mouth won't stop talking. Baka e chismis mo!"

"The audacity of this mininon!" natawa ako sa sinabi ni Gov. maliit si Sandro tignan kasi matangkad si Gov. "I thought we are like brothers! Sinekreto mo! And also you Mia. You didn't tell me na kasal kana pala!!"

"Sorry, Gov. Naki-usap ako kai Sandro to keep our marriage a secret kasi kasagsagan ng pangangampanya niya nung nalaman kung kinasal na pala ako sakanya." I said.

"Wait. What do you mean 'nalaman mung kinasal ka sakanya' di ko alam na kinasal ka?" natampal nalang ni Sandro ang noo niya sa sinabi ni Gov.

"Pinapirma niya ako ng sandamakmak na papeles tas hindi ko namalayan na sa kalagitnaan ng papers eh may marriage certificate palang nakasingit HAHAHAHA..." namilog agad ang mata ni Gov.

"Dang! Quick move, Coz. But wait, would that be invalid kasi walang witness??"

"We have, attorney and my family." sabi ni Sandro.

"Your family knew????" gulat niyang tanong. Kita mo pagka-amaze ni Gov habang kine-kwento namin ang storya namin sakanya.

"Si Daddy ang nag suggest na gawin yun actually."

"Genius!! Anyways I know this is so late but still, congratulations dahil kinasal na kayo but condolence about what happened to your baby." tango lang ang naisagot ko. After namin masiguro na nakakulong na si Steph and daddy niya sa magkahiwalay na kaso dahil nabuking din ang Daddy niya sa mga katiwalian na ginagawa, ayon silang dalawa nakulong. Lumabas na kami sa presinto dahil may pupuntahan kaming orphanage para mag bigay ng saya.

Sumama na si Gov. Matt saamin dahil interesado siya sa storya namin dahil baka gawin niya din yan sa girlfriend niya, loko talaga. Ayon, hinayaan ko lang silang mag kwentohan buong byahi habang papunta na kami sa orphanage. Pagkarating namin dun ay nandun narin ang mga staffs at volunteers ng team nila Sandro. Nag bigay muna ng short message si Sandro at Gov bago mag simula ang pamimigay.

"The happines of your life, depends on the quality of your thoughts." isa yan sa mga nagustuhan kung part sa speech ni Sandro. Always feed yourself with positive thoughts because life is too short to be sad.

"Siya ang recent na dinala dito sa orphan dahil iniwan lang siya sa tabi ng basura." sabi ni Sister habang bitbit ang baby na parang bago lang pinanganak.

"Can I hold the baby??" pag papaalam ko sa Sister na ikinangiti niya sabay bigay ng baby saakin. Napakagandang anghel, naawa ako bakit iniwan lang siya sa tabi ng basura. Hinawakan ko ang kanyang munting kamay at hinawakan niya ito pabalik. Parang matutunaw ang puso ko sa ginawa niya kasi kahit ang himbing ng tulog eh hinawakan niya parin ang daliri ko.

"She's so cute..." sabi ng Asawa ko na tinitignan ako habang karga ko yung baby. Kinuha pa niya phone niya saka pinicturan kami.

"Gumawa na kasi kayo." singit ni Gov na ikinadilat ng mata ko at pasimpling siniko siya ni Sandro dahil yung Madre sa harap namin ay nagulat sa sinabi niya.

"You and your big mouth, Matthew!" supalpal ni Sandro. Mukhang kinabahan naman si Gov pero dinaan nalang sa tawa. Yan kasi walang preno ang bibig.

"Ang cute niya po." sabi ko sa Madre. Para maiba narin yung attention. How I wish mabuntis na talaga ako dahil gustong-gusto ko na talaga magka baby. Pareho kami ni Sandro na sabik na magka-anak. Pasimple lang akong hnawakan ni Sandro sa bewang at binulongan.

"Time will come, babe. God will give us our own." nakita niya sigurong nalungkot ako habang tinititigan ang baby. Tinignan ko siya saka ngumiti. Sana nga, sana nga mabuntis na talaga ako.

Walang araw na di ko pinagdadasal na sana mabuntis na ako. Minsan na iingit ako habang nilalaro ni Honey yung mga anak niya, naunahan niya akong mabuntis sa pangatlo nilang anak. I was hoping na mabuntis na rin ako kasi gusto ko ng bumuo ng pamilya kasama ang asawa ko.





It could be us // Sandro Marcos (2)Where stories live. Discover now