It could be us // Sandro Marcos (2)

CHAPTER 03

"Pwede na po kayo bumitaw, Boss. Walang anuman." sabi ko habang nakayakap parin siya sakin. Nung bumitaw na siya saka ko inayos yung damit ko para ma divert yung kaba ko. Ba't naman kasi bumilis agad ang tibok ng puso ko. "Ikaw, pang dalawang chansing mo na yan boss." peki akong  tumawa para di masyadong awkward yung sitwasyon.

"HAHAHAHAHA just a happy hug lang naman eh." hindi ako natutuwa, nakakakaba yung ganong hug.

"Grabi kayo matuwa, may pa hug agad."

"Bakit? Natutuwa naman yung ibang babae pag naka hug sakin ah. Ayaw mo nun??" ay wow ang yabang talaga. Napangiwi nalang yung mukha ko sa sinabi niya. "What's with your reaction?? HAHAHAHAHA"

"Kada hug may dagdag bayad, chansing ka na, Boss." humagalpak siya ng tawa agad. Nag echo pa ang tawa niya sa loob ng conference room.

"Ikaw, yayaman ka talaga niyan kasi mahillig ka dumiskarte. Dapat libre nalang." sinamaan ko lang siya ng tingin saka tumawa.

"Ayoko noh. Pay me kada hug." buti nalang talaga mahilig to makipag kulitan boss ko, naging comfortable narin kami sa isa't-isa kahit first day ko pa lang.

"Grabi ka ah! Ang kuripot mo pag dating sa hug." isa-isa na niyang niligpit kanyang mga gamit kasi babalik na kami sa office niya.

"Ganon naman talaga dapat, Boss."

"Okay, dapat ako lang ang hu-hug sayo, bayaran kita kasabay ng sweldo mo." saka siya naunang nag lakad papalabas ng conference room na sinundan ko agad.

"Alam mo pa fall ka rin boss noh??" nakabuntot lang ako sa kanya habang papuntang office, wala masyadong tao na dito kasi mag 6:00pm na.

Huminto muna siya sagilt at tumingin sa gawi ko. "Bakit?? Na fa-fall ka na??"

"Asa ka pa. Tss.." nauna agad akong mag lakad sa kanya papuntang office at narining ko lang siyang natawa.

Pag karating namin sa office eh niligpit ko na agad yung iba ko pang gamit para kapag uuwi na si Boss, Sandro saka pa ako uuwi. Umupo lang siya sa desk niya at ayon nag simula na namang magbasa ng script at kung ano-ano pang documents. Di ba siya napapagod kakabasa?? Naupo nalang ako saka pinakinggan yung recorder kanina para e encode yung ibang importanting napag usapan sa meeting at speech kanina. Abala na ako sa pag ta-type kasi busy pa si Boss, Sandro.

"What's that noise??" nabaling agad ang tingin ko sakanya.

"Ang bilis niyo mag-salita kanina, Boss eh. Ayan, nirecord ko nalang para pakinggan pag free time." saka nag patuloy sa pag type.

"That's a brilliant move." tatango-tango pa niya.

"Work smarter not harder." tipid kung sagot.

"Good. Dapat ganyan. Buti nalang talaga ikaw secretary ko, di na tahimik tung office." aniya.

"So sinasabi niyo po bang madaldal ako, Boss??"

"No HAHAHAHAHA... I mean, may nakakakwentohan na ako dito." at saka bumalik siya sa pag pipirma ng mga papeles.

"Kailangan maingay lagi tung office mo or else may mag mumulto sayo, sige ka boss, ikaw din." pananakot ko pa at kunwari nag tatype sa laptop pero nakaw tingin lang ako sa reaction niya.

"What the hell???" bigla siya agad nag lingon-lingon sa paligid niya.

"HAHAHAHAHA matatakutin ka pala eh." sinamaan niya lang ako ng tingin kaya nag kunwari ako nag tatype ulit pero natatawa talaga ako sa reaction niya HAHAHAHA

"Ba't ang haba ng pangalan mo, by the way??" pag didivert niya agad sa topic.

"Diko alam sa mga magulang ko, Boss. Lumaki nalang ako sa mundo diko parin alam ba't ganyan kahaba pangalang ko."

"You can call me Sandro pag tayo nalang dalawa. Tapos narin naman ang office hours so back as normal people muna tayo." sabi pa niya habang nag aarange ng filers niya. "Ano ba gusto mo itawag sayo? Malina Isabelle Asuncion Mendoza." sumakit bigla tenga ko nung kinomplete niya  pagkasabi sa pangalan ko.

"Mia nalang po. Jusko ba't kasi kailangan pa kompletohin? HAHAHAHA" tinatapos ko nalang yung about sa meeting niya kanina bago e print sabay.

"Alright, Mia. Just call me Sandro pag di na working hours, okay??" aniya saka nag ligpit na ng mga gamit.

"Okay, noted." di na ako tumingin sa kanya kasi minamadali to matapos ang report para ma print agad. Buti umabot kaya nalagay ko sa desk niya agad ang papers. "Yan na yung report ko, Bos--Sandro."

Yung reaction niya parang nagulat or na amaze? Anong reaction naman yan?? "Kada may report eh bukas na yan ng umaga ko pinapasubmit, grabi natapos mo agad yan??" gulat na tanong niya.

"Ayy wala na, natapos ko na. Ibang trabaho na naman bukas. Hayaan mo nalang yan, Sands." kinuha ko agad ang mga gamit ko kasi ready na siyang umalis.

"Impressive. Ang ganda pakinggan ng name ko pag ikaw nag sabi." ayan na naman siya sa pagiging pa fall niya.

"Di yan u-ubra sakin." saka ko siya tinawanan at inanatay sa pintuan. "Uwi na tayo, baka magalit na yung mga multo dito na di kapa umuwi." napabilis agad lakad niya palabas ng office at hinatak ako papuntang elevator. "HAHAHAHA... napaka matatakutin mo pala, Sandro noh??" nakahawak pa rin siya sa pulsuhan ko habang pinipindot yung basement parking.

"No. I'm not, nag mamadali ako kasi dinner time na." palusot niya agad saka umayos ng tayo.

"Di daw mamatatakutin pero naka hawak parin sa kamay ko. Suss..." agad niya naman yun binitawan saka pinunasan yung pawis niya sa noo. Di daw takot HAHAHAHAHA tahimik lang kami hanggang makarating sa basement parking. Nag tungo agad kami sa van niya at dun nag aantay yung dalawa niyang body guards.

"Sige, Sands. Una na ako, safe ka na dito kasi andyan na body guards mo." akmang tatalikod na sana ako kaso bigla siyang nag salita.

"Where do you think your going??" grabi yung english talagang mahihypnotize ka.

"Uuwi. May sakayan naman ng tricycle jan sa labas."

"Sumabay ka na samin, ihahatid ka namin." namilog agad yung mata ko sa sinabi niya. Naks! Kung ganto lage eh makakasave ako sa pamasahi nito.

"Talaga?!"

"It's dangerous to stroll here at night." napangiti nalang ako sa sinabi niya saka pinapasok ako sa van. Naks naman! Naka libre ng ride.

Umalis na kaagad kami at tinuro ko lang yung address ng apartment ko since along the highway lang naman. Medyo napagod mga hintuturo ko kaka-encode. Buti nalang talaga nag provide si Boss, Sandro ng laptop kasi ewan ko nalang talaga kung paano ako mag eencode kung wala tung laptop niya

"Dito nalang po." sabi ko sa driver ni boss ng makitang nasa tapat na kami.

"Dito kayo nakatira??" tanong agad niya,

"Ako lang, wala na akong pamilya. Apartment lang yung tinitirhan ko pero okay naman po siya, Boss. Sige salamat sa paghatid ha. Ingat kayo..." bumaba na agad ako sa van saka nag paalam na sakaniya nung maka-alis na yung van, saka ako umakyat since second floor yung apartment ko.

Pag kapasok ko agad sa apartment ay naupo muna ako kasi plano ko maligo bago humiga saglit. Mas nakakapagod yata tung trabaho na to ah. Samahan pa ng tirik ng araw kanina tas balik aircon tas labas ulit, yun yung mas nakakapagod. Busog pa ako kaya iidlip na muna ako sa sobrang pagod.