Enemies To Lovers

Rozdział 11

Wyznania

Po rozmowie z Salvatorami wróciłam do domu. Zastałam tylko Rebeke. Aktualnie kończyłam jej opowiadać co się wydarzyło w pensjonacie Salvatorów.

- Najpierw po prawie roku do mnie dzwoni, że potrzebuje pomocy, a ja co już jestem w ten sam dzień, pomagam księciu jak mogę, a tu co zostaje nazwana zdajczynią przepraszam bardzo, ale nie rozumiem - byłam wściekła.

- Ja też nie, byłaś lojalna wobec nich, my nawet nie zadawaliśmy ci pytań o nich, ponieważ jesteś dla nas bliższa - powiedziała blondynka.

- No właśnie, a oni sobie coś ubzdurali, ale jeżeli chcą mieć mnie za wroga proszę bardzo droga wolna -

Usłyszałyśmy otwieranie drzwi, weszli do salonu Klaus i Elijah.

- O czym tak rozmawiacie? - spytał Klaus.

- O tym, że Salvatorowie to idioci - odpowiedziałam.

- Zgadzam się z tym stwierdzeniem - poparła mnie Rebekah.

- A co się stało moja kochana? - zapytał mnie blondyn.

- Pojechałam do nich, a oni nazwali mnie zdrajczynią, więc powiedziałam im, że jestem ich wrogiem i
wyszłam - wytłumaczyłam w skrócie.

- To jest w takim dużym skrócie - powiedziała Rebekah.

- Jestem wściekła, ja tu im pomagam a co dostaje nic jak zwykle - powiedziałam.

- No już nie denerwuj się wilczku - próbował uspokoić mnie Klaus.

- Dobra ja nie pytam co się między wami wydarzyło. Elijah zostawmy ich samych, bo niechce na to
patrzeć - powiedziała Rebekah i wyszła, a za nią Elijah.

- Mam dla ciebie niespodziankę - odezwał się Klaus.

- Mam się bać? - spytałam.

- Nie, spokojnie, ale będzie szybciej jak się udamy w wampirzym tempie - odpowiedział.

- Okej - powiedziałam.

Wziął mnie na ręce, poczułam wiatr we włosach. Postawił mnie na ziemie. Zaczełam się rozglądać, piękne miejsce. Byliśmy nad jeziorem, wokół był las.

- Dlaczego mnie tutaj zabrałeś? - zapytałam.

- Często przychodze tu jak muszę o czymś pomyśleć. Przez ostatnie dni, myślałem tylko tobie, więc pomyślałem, że cię tu zabiorę - wyznał.

- Jest tu pięknie - odpowiedziałam zachwycona.

- Dziękuje, że mnie tu zabrałeś - wyznałam.

Odwróciłam się w jego stronę, stanełam na palcach, pocałowałam go oczywiście odwzajemnił mój gest. Oderwaliśmy się od siebie.

- Tak właściwie mam pytanie - odezwałam się.

- Słucham? - spytał.

- Co jest między nami? - zapytałam.

- Sam nie wiem to zależy od ciebie z mojej strony moge powiedzieć tyle, że coś do ciebie czuje dawno tak się nie zachowywałem przy nikim - wyznał.

- Klaus też coś do ciebie czuje, ale nie wiem jak się zachować nie byłam z nikim tak blisko jak z tobą, miałam pewne związki, ale to raczej były takie chwilowe zauroczenia, a przy tobie czuję, że to coś innego, prawdziwego - wyznałam.

Usiadłam na kamieniu obok, a blondyn zrobił to samo. Miałam ręce na kolanach. Po chwili hybryda złapała mnie za ręke. Spojrzałam na niego pytającym wzrokiem.

- Możemy spróbować? Wiesz związku - spytał.

- Jesteś tego świadomy, że może nam nie wyjść dla naszej dwójki jest to nowa sytuacja - powiedziałam.

- Tak jestem, ale warto zobaczyć może los się do nas uśmiechnie -

- No można -

Poznałam innego Klausa. Chciał, żeby wszyscy się go bali złego dużego wilka. Przede mną się otworzył, pokazał swoją bardziej czułam stronę. Rebekah miała rację, że go zmieniam. Jestem jego nadzieją.