What Went Wrong?🌟

Chapter 34

Hindi ko na binalikan ang sasakyan na dala dala ko dahil first of all, it’s not mine and I can afford to buy a car for me to use.

Nagdere-deretso lang ako sa paglalakad palabas ng Hospital, paglabas ko ay may nakita agad akong taxi na nakatigil sa isang gilid at walang pagdadalawang isip na sumakay.

Bago pa man umandar ang taxi nakita ko ang mukha ng tatlo at aligagang naglilinga linga sa paligid ngunit hindi ko na ito pinansin pa at inutusan ng umalis ang sasakyan hanggang sa nasisigurado ko na, na hindi na nila matatanaw ang sasakyan.

‘Woah, I didn’t know na sasabog ang pasensya ko sa salitang slut or worst whore.’

Pero sabi nga nila walang pasensyang hindi napuputol pero ang problema nga lang ay napaaga ata ang pagkaputol ng pasensya ko kaya oras na para gumawa ng plano isang plano kung saan ako ang magiging panalo.

Pagkadating ko sa Mansion ay nadatnan ko si Aunt Lilith na nakaupo sa sofa at nagbabasa ng magazine. Nang mapansin niya ako ay tumayo siya at tumakap sa akin.

“ How’s your school? ” Tanong niya at inalalayan akong umupo katabi niya.

“ Everything is fine Aunt. ” Saad ko at ngumiti, akmang magsasalita siya ng magbukas ang malaking pintuan na kanina lamang ay binuksan ko at tumambad sa amin ang mukha ng tatlong lalaking sunod sunod na pumasok.

At kung titigan ng mabuti tagaktak ang pawis ng mga ito mula noo, akalain mo nga naman ang mga gaya nila papawisin para habulin ako?

Tamang tama lang siguro ang plano ko.

“ Aunt, I’ll be at my room na po. ” Saad ko at humalik sa pisngi niya saka umakyat sa taas ng hindi man lang tinatapunan ng tingin ang tatlo na alam kong nakatingin sa akin.

Nang makarating ako sa tapat ng kwarto ko ay napangisi agad ako kasabay ng paghawak ng namamawis na kamay sa braso ko.

Nabura ang ngisi ko at hinarap si Camden, nasa likuran niya ang dalawa pa na nakatingin din sa akin na para bang asong gustong itapon ng amo.

Tinaasan ko sila ng kilay at saka tinanggal ang pagkakahawak ni Camden sa braso ko ngunit mas humihigpit pa iyon kaya naman tinignan ko siya sa mga mata niya at nagsalita.

“ You’re hurting me. ” Saad ko at tinignan ang braso kong paniuradong mamumula mamaya.

Agad naman niya itong binitawan at nagkaroon ng ‘sorry’ expression sa mukha.

Hinawakan ko ang braso ko at hindi na ako nagtaka ng makitang namumula na iyon, narinig ko naman ang pagbuntong hininga ng tatlo kaya naman habang nakatingin sa braso ko ay nagsalita na ako.

“ Need anything? ” Tanong ko.

“ Don’t leave… ” Saad ni Chandler, kahit hindi naman ako tumingin ay alam kong sa kanya ang boses na iyon.

Mukhang alam nila na kaya kong umalis dito at hindi nila ako mapipigilan pero…

“ Tsk. Who said I’m going to leave? ” Tanong ko at tumalikod sa kanila saka binuksan ang pintuan ng kwarto ko.

“ Sorry to say, I didn’t do anything wrong so why would I leave? ” Saad ko at pumasok sa loob pero bago ko pa isara ay nagbitaw muli ako ng mga salita.

“ So leave me alone. ” Saad ko at isinarado na ang pintuan, mga ilang minuto pa ang lumipas ay narinig ko ang mga yapak nila papalayo saka muling kumurba ang labi ko.

I wouldn't leave because I can’t miss the fun and I have a perfect plan.

Kinaumagahan pagbaba ko ay nakita ko sa kusina na kumpleto na sila pero wala na si Aunt Lilith, tumigil ako sa paglalakad at tinignan sila.

Napaikot nalang ang mga mata ko nang makita kung paano malanta si Marriane na akala mo ay hihimatayin, may pahawak hawak pa sa noo.

“ Marriane, you should stay. The doctor said that you need a rest. ” Saad ni Carson habang inaalalayan si Marriane papaupo sa upuan.

“ No, I can manage. I don’t want to be absent. ” Saad ni Marriane at akala mo naman ay totoong nahihilo siya.

Paano siya mahihilo at para bang may sakit na malala kung nakakuha lang naman siya ng ilang sugat sa tuhod at braso?

Sinong niloloko siya? Pero naloko niya ang tatlo dahil nag-aalala namang nakatingin ang mga ito sa kanya.

Tinanggal ko ang ngisi ko at pumunta sa kinalalagyan nila. Napansin naman ako ni Marriane at ‘mahinhin’ na bumati.

“ Ara! You’re here, I tried to find you yesterday but I couldn’t. I just want to apologize for yesterday. I didn’t know that you don’t have parents, but of course we can be your family because you don’t have parents and you’re an orphan. ” Saad nito at yumuko pa na parang sising sisi.

“ Oh? I heard na nadapa ka kahapon pero apektado ata ang utak mo kasi nahihilo ka di ba? ” Saad ko at ngumisi.

Akala ba niya makukuha niya ako sa mga paganyan ganyan niya? Tsk. May the best player win.