His Personal Maid

End

MASAYANG napatingin ako kay Alista na nakahawak sa aking kamay. Kasalukuyan kaming pauwi galing sa park. Napagdesisyunan ko kasing igala si Alista at magkaroon kami ng oras para sa isa't-isa. Alista is 3 years old girl. She's beautiful like me.

It's my 22 birthday today and it's 3 years simula ng umalis ako sa Slyveria. Nagpakalayo-layo ako sa kanila at pintulo ang anumang komunikasyon naming pamilya. Nagkita kami ni Nathan sa 'di inasahan at naging matalik kaming magkaibigan.

"Daddy!" Bakas sa boses nito ang saya ni Alista ng makita niya ang ama niya. Agad na tumakbo ang bata kaya naman binuhat siya ni Nathan ng makalapit ito.

Napatingin ako sa likuran nito kung saan nakasabit ang isang isang tarpulin kung saan nakalagay ang 'Happy Birthday, Mommy!'

"Happy Birthday, Mommy! Your the best Mom in the world!" Nakangiting sigaw ni Alista. Napangiti naman akong lumapit sa kanila.

"Thank you, Baby." I kiss her cheeks. She giggled. 

"Plan po namin po ito ni Daddy so kiss mo rin po siya!" Napailang-ilang akong dinampian ng halik si Nathan sa pisngi.

Si Nathan at George pala ay magkapatid sa ama. Malaki ang naitulong nila sa akin simula ng maghirap ako dail sa gabing-gabi na bangungot na nangyayari sa akin. Magkasama kami ni nathan sa isang bahay upang matignan niya ang kalagayan ko.

Si George naman ay may asawa na. "Let's eat na po!!" nagtungo kami sa table at nagsimula ng kumain. Napatingin ako kay Alista na masaganang kumakain ng spaghetti.

'Thank you.' I mouthed him. Nakangiting tumango lang si Nathan.

Kasing edad siguro ni Alista ang anak ko kung sakaling nabuhay ito. Wala na akong balita pa sa mga Slyveria dahil hindi na rin naman akong gumagamit ng social media. Kamusta na kaya siya? May pamilya na kaya siya?

Gabi na at tahimik akong umiinom ng beer sa labas ng maliit na garden namin. Napatingin ako kay Nathan na umupo sa aking tabi. May dala rin siyang beer.

"What are you thinking?" Binuksan nito ang beer at uminom.

"Your thinking about him?" Hindi na ako umimik.

"Yes." Tiningnan ko si Nathan.

"Im thinking about her too." Napabuntong hininga si Nathan. Alista is not my child. It's Nathan. Namatay sa aksidente ang mahal nito kaya naman naiwan si Alista sa kanya.

"He's always there for you, he love you so much." Pinunasan ko ang luha sa pisngi ni Nathan. May cancer si Nathan and anytime pwede siyang mawala.

"I can't leave you." Saad ko. Malaki ang naitulong sakin ni Nathan.

"I'm still here. Napag-usapan na natin 'to." malungkot siyang ngumiti. Tumango-tango naman ako at niyakap siya ng mahigpit.

"I need to sleep, Luna. Ikaw na bahala sa anak ko.." He said. Tumayo na ito at pumasok sa bahay habang ako ay naiwang umiiyak. Nanatili ako ng ilang oras dito hanggang sa maubos ko ang beer.

"M-mommy?" Natingin ako sa direksiyon ni Alista na kusot-kusot ang mata.

"Hi, baby. Ba't gsing kapa?"

"Mommy, naihi po ako sa short ko. Ginigising ko po si Daddy kanina pa pero 'di po siya nagigising kaya hindi ko na po npigilang maihi.." Agad akong binuhat si Alista at nagtungo sa kwarto nilang mag-ama.

Maingat kong inilapag si Alista at mabilis na nagtungo sa katawan ni Nathan. "H-he's dead."

SIMULA ng mailibing si Nathan ay sa akin napunta si Alista. Kasalukuyang nandito kami sa beach. Napag-isipan ko kasi na kailangan namin na mag kalimutan ang nangyari. Alam kong mahirap ito kay Alista kaya naman nililibang ko ito.

Suot-suot ko ang jacket na lumabas ako ng hotel na aming tinutuluyan. Gabi na at tulog na rin si Alista kaya naman napag-isipan ko na lumabas. Napapikit ako sa hangin na humahampas sa aking mukha dahil sa lakas ng hangin dito. Tanging ingay ng dagat ang maririnig dito.

Napatingin ako sa moon. Walang ulap na tumatakip dito kaya naman kitang-kita ang ganda. I'm fully healed now.  Hindi na ako tulad noon na halos takot lumabas ng bahay dahil sa ayokong makakita ng lalaki.

Thanks to Nathan dahil siya ang umintindi sa akin. Siya ang nagtyaga hanggang sa tuluyan na akong gumaling. 

Napapilig ako ng aking ulo ng maalala siya. Matagal na simula ng umalis ako sa pamilyang Slyveria at parang bula akong nawala. Baka may anak na iyon. Napatingin ako sa aking kanang kamay kung saan nakakabit parin ang red string sa aking palasingsingan. Hindi ko ito tinanggal.

Tila may pumipigil sa akin. Kamusta na kaya siya? Simula kasi ng umalis ako ay hindi na ako masyadong nanonood ng t.v o 'di naman kaya gumagamit ng cellphone.

Gusto ko maglaan ng oras sa aking sarili at kay Alista. Umupo ako sa sand. Binuksan ko na ang beer can na dala-dala ko. Ang daming nagbago.

Kita ko sa peripherall vision ko ang pag-umupo ng isang lalaki. Ilan metro ang layo nito kaya naman hindi ko na ito pinansin.

"Kamusta kana?" Napatigil ako sa pag-inom ng beer ng marinig ko ang boses na iyon. It's been years.

Napatingin ako sa direksiyon nito. "L-lucifer." Nakasumbrero ito. Lalong kumisig ang katawa nito. Ang mukha niya ay lalo ring nadepina. Still handsome.

Malungkot itong ngumiti sa akin. "It's been a 3 years since you left but you're so pretty as hell." Binalik ko ang tingin sa dagat.

"Ayos naman." Pilit kong pinoproseso ang lahat. Nandito siya.

"Great." Tahimik kaming nakatingin sa dagat. 

"Ikaw, kamusta ka naman?" Balik na tanong ko sa kanya.

"I'm okay, now. I'm happy because your okay." Napatingin ako sa kanya ng tumayo ito.

"Suot-suot mo parin 'yan." Tukoy niya sa aking kanang kamay. Tumango naman ako at tumayo na rin.

"Do y-you remember what i tould you 3 years ago? If we meet, i will marry you for the second time." Nahigit ko ang aking hininga dahil sa sinabi niya.

"I'm still waiting for you. I renovate our house. I graduate with no fails. Suma Cum Laude. I'm managing 5 company. Every month i donate some money in the charity. For the past three years i'm practicing how to carry a baby." Lalo akong natulala sa sinabi nito.

"Uhm." Sa totoo lang ay hindi ko alam ang aking sasabihin.

"C-come back, Wife." Bakas sa boses nito ang kaba. I missed him.

Naluluhang tumango ako at tumakbo sa kanya. Niyakap naman ako nito ng pagkahigpit-higpit.

"I'm finally home."