Nowy Czas. Nowy Porządek

Rozdział 16 : Pierwsze wrażenie

Uczata w Wielkiej Sali przyprawiała go o silne bóle głowy, zrzucił to na duchotę w pomieszczeniu oraz wiele osób, które z chęcią śpiewały wraz Tiarą przedziału, oraz wybuchy radości ze strony członków domów gdy jakiś pierwszak został przydzielony. Jego usta lekko się wykrzywiły w uśmiechu, ale mimowolnie szukał wzrokiem swojego brata i przyjaciół przy innych stołach. Dojrzał ich po długich minutach. Z niezbyt miłym uczuciem dojrzał, że jego brat siedzi sam na szarym końcu i nie wygląda na zadowolonego ze swojej pozycji, raz nawet złapał jego wzrok, jednak szybko uciekł, najpewniej zawstydzony swoją pozycją w domu kruka.

Luke poczuł złość, jednak sam był na straconej pozycji w Slytherinie, więc nie mógł pomóc bratu. Musiał jakoś stać się silniejszym...może odzyskać wspomnienia i wiedzę. Wtedy będzie mógł się odwdzięczyć Seer'om za opiekę...oraz za niańczenie przez ostatnie dwa miesiące. Przeczesał dłońmi mimowolnie włosy i westchnął odrobinę zmęczony tłumionym bólem głowy.

W końcu uczta doszła do końca i nikt nawet nie dojrzał jego obecności przy stole węża, teraz jednak nadszedł czas by wyjść do pokoju wspólnego, więc miał nadzieję, że odnajdzie tego Abraxasa lub dojdzie tam z tłumem. Przeczekał najgorsze minuty gdy całą powodzią ludzie wychodzili z sali, po czym wstał i sam zaczął iść za mniejszą grupką osób, jednak po kilku krokach zatrzymało go dziwne uczucie obserwacji. Po kilku sekundach stanął przed nim Abraxas i za jego plecami minęła grupka, z którą siedział przy kolacji. Luke dojrzał w niej chłopaka, z którym zamienił kilka słów w bibliotece i spotkał na stacji, ten jednak najpewniej go nie rozpoznał lub zupełnie zignorował.

Luke skupił się na blondynie stojącym przed nim, który marszcząc brwi w niezadowoleniu obrzucił go nieprzychylnym spojrzeniem.

- Dlaczego nie szedłeś za mną? - zapytał się z czystej ciekawości, czekając na odpowiedź.

- Kiedy?

- W Sali...

- Bo usiadłeś ze swoimi przyjaciółmi, a ja nie mam zamiaru siadać między wami, to na pewno byłoby....- Luke zastanowił się nad słowem. - problematyczne dla was, by osoba obca przysłuchiwała się waszej rozmowie.

Abraxas uniósł brew. Takiej odpowiedzi się nie spodziewał. Zazwyczaj ślizgoni są pyskaci i lekko się wywyższają, ale ten chłopak odparł mu prosto bez próby zachowania twarzy nawet w tak prostej sprawie. Chłopak przełknął ślinę.

- Rozumiem...- mruknął jedynie i kiwnął mu głową i zaczął iść za nim. Zaczął go oprowadzać po zamku starając się iść wolnym krokiem, dwa korytarze za grupą pierwszaków, która chwilę wcześniej poszła z Tomem zwiedzać progi zamczyska. - Skąd jesteś? - zapytał się by zagaić przyjemniejszą rozmowę, Luke jednak wzruszył ramionami, nie bąkając nawet słowa. Widząc jego apatię Malfoy zrezygnował z zadawania pytań. Chłopak wyraźnie był do niego wrogo nastawiony, a on nie chciał sobie ubliżać i zmuszać do konwersacji, kogoś wyraźnie obojętnego. Tego właśnie nie lubił w swoim domu, tej części egoistyczno-pasywnej.

Abraxas ze znudzeniem oprowadzał chłopaka po salach, czując irytację za każdym razem gdy patrzył zielonookiemu w twarz. Na każdą zaczepkę, pytanie czy słyszy lub rozumie odpowiadał kiwnięciem głowy lub co gorsza wzruszeniem ramion, w końcu ciężka przeprawa skończyła się na lochach, a Malfoy powiedział hasło i stuknął różdżką w ciemną ścianę lochów. Ta rozsunęła się i pozwolono im przejść.

- To koniec naszej wycieczki - oznajmił sucho, spodziewał się, że chłopak już go zostawi, jednak gdy ten już miał odejść głos chłopaka go zatrzymał.

- Dziękuję, za oprowadzenie - rzekł spokojnie. - Ale nie mam pojęcia gdzie są dormitoria. Dyrektor w liście podał mi jedynie numer pokoju.

- Dormitoria są po prawej stronie, damskie po lewej. Jeśli zapuścisz się głębiej do wschodniej strony lochów znajdziesz wspólne łazienki, ale każde dormitorium na również własną.