LÂYETEZELZEL | DÜZENLENECEK

53. BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim!

Nasılsınız, iyisinizdir umarım. Ve bayramınız çok güzel geçmiştir diye umuyorum.

Ben iyiyim ve siz de iyi olun.

🎈

●

Gözlerim gördüğü kişiye inanmak istemedi.

Karşımda ki gerçek olmayan babam olamazdı değil mi?

Tam karşımdaydı.

Neden gelmişti?

Nereden bulmuştu burayı?

"O herifin evinde nasıl kalabilirsin sen?"

Beni kaç ay sonra görmüştü ve ilk dediği şey bu mu olmuştu gerçekten?

Hiç merak etmemiş miydi beni?

Üzerinde ince bir kazak ve ince bir palto vardı. Gözlerine baktığımda sinir yüzünden kavrulduğunu gördüm. Neden bu kadar sinirliydi?

"Cevap versene Nare?"

Girdiğim transtan çıkıp irkilerek ayıldım. Kapı kolunu tutan elim çok sıkmak yüzünden terlemiş ve acımıştı. Bunu yaptığımın farkında bile değildim. Kirpiklerim titredi. Aldığım nefes yavaşladı. Neden tam da babamın geldiği gün oluyordu hepsi? Sorunsuz bir şekilde bir günüm olmayacak mıydı benim?

Cevap vermeyişim onu daha çok sinirlendirdiğinde, "Bana hemen cevap ver!" diye bağırdı. Ses yükselerek binanın içinde dağıldı.

"Neden geldin?" Sesim zar zor çıksa da yine de kendimi konuşmaya zorladım. Dediğimi duyduğunda ağzını açtığı sıra arkadan Kandemir'in sert sesi yükseldi. "Ne işin var senin burada?" Nefesini saçlarımda hissettim kısa bir sürede. Bende olan gözleri arkamı bulduğunda sinirinden hiç ödün vermedi.

"Sen nasıl kızımı kandırabilirsin? Nasıl benden izinsiz senin evinde kalabilir?"

Kandemir'in araya girmesine izin vermeden, "Nereden buldun burayı? Neden geldin?" diye tekrarladım kendimi. Sert bakışları beni buldu. "Bırak şimdi seni nereden bulduğumu. Bana cevap ver Nare, neden benden izin almadın. Nasıl bir adamın evinde kalabilirsin? Evli bile değilsiniz."

"Evli bile değil miyiz? Bu seni ilgilendirir mi?" Şaşkın bakışlarım yavaşça yüzümden silinip sert bir ifade ile baktı ona. Bu hayatta hiç kimsenin hayatıma karışmasına izin vermemiştim ne kadar sessiz olsam da. Şu anda da vermezdim.

Ona neydi?

Yıllar boyunca yokken şimdi neden bana karışabiliyordu?

"Bana bak," dedi Kandemir arkamdan bir adım atıp görüş mesafeme girerek. Henüz babam olaya dahil olmamıştı ve girmesini de istemiyordum. Güzel ve keyifli bir günümüz olmuştu ve bunu bozmak istemiyordum.

O sadece beni görmeye gelmişti...

"Nare ile düzgün konuş. Ona sesini yükseltip benim ayarlarımla oynama." Kandemir'in sert ve kurşungeçirmez sesi kulaklarıma geldiğinde babamda olan bakışlarım onu buldu. Yüz hatları her ne kadar gerilse de yine de o kadar sert bir görünüşe sahip değildi. Ancak buna nazaran sesi, görüntüsü ile hiç uyuşmuyordu.

"Kandemir," dedim yumuşakça. Gerçek olmayan babam ise benim konuşmama izin vermeden, "Sen kim oluyorsun? Sana mı soracağım neyi yapıp yapmayacağımı? Laf etmedik diye çok alıştınız siz," dedi.