The Mutiny Muse

Kabanata 21

HINUBAD ni Simeon ang suot niyang sombrero pagpasok niya ng Hora Feliz. Kaagad niyang namataan ang kaniyang kaibigang si Pablo na napatigil sa pagsasalin ng alak nang makilala siya. Pagkuwa'y ikinaway niya ang kaniyang kamay habang hawak ang kaniyang sombrero upang batiin ito. Isang ngiti naman ang isinukli ng lalaki at dali-daling naghanda ng isang baso laman ang paboritong alak ni Simeon habang papalapit sa kawnter ang binata.

"Kay aga mo namang bumisita rito sa Hora Feliz," puna ni Pablo nang tuluyan itong makalapit sabay inilagay ang isang maliit na basong puno ng alak sa harapan nito.

Pumwesto naman si Simeon sa upuan at ibinababa ang hawak niyang sombrero sa mesa. Isang buntong hininga ang kaniyang pinakawalan bago inisang lagok ang alakna inihain ng kaibigan. Bahagyang nalukot pa ang mukha ng binata nang malasan ang pait na gumuhit sa kaniyang lalamunan. Gumawa ng ingay ang baso nang malakas niya itong ibinababa sa mesa. Pinahiran pa niya ang natirang alak sa gilid ng kaniyang labi gamit ang manggas ng suot niyang damit.

Humalumbaba naman si Pablo habang pinagmamasdan ang mga kilos ng kaniyang kaibigan. Matagal na niya itong kilala kaya't napakadali na para sa kaniya na basahin ang nararamdaman nito. Sa kaniyang sapantaha, mukhang may dinadalang suliranin ang binata.

"May bumabagabag ba sa iyo?"

Sumulyap sa kaniya si Simeon. "Huwag mo akong intindihin, Pablo. Napadaan lamang ako rito kaya napagpasiyahan kong pumasok na rin."

Tumaas ang sulok ng labi ni Pablo.

"Ngunit hindi ikaw ang klase ng tao na umiinom ng alak dahil napadaan lamang. Kabisado kita, Simeon. Nababasa ko ang iyong mga kilos kaya't batid kong may bumabagabag sa iyo. Dahil ba ito sa bagong batas na ipinatupad ng iyong ama rito sa Cavinti."

Sandaling napatahimik ang kausap. Ilang sandali pa ay narinig niya itong bumuntong hininga.

"Nakarating na rin pala sa iyo."

"Isa akong negosyante kaya't malaking kahihiyan sa'kin ang pagiging ignorante. Narinig ko ang anunsyong ibinigay ni Santiago kani-kanina lamang riyan sa labas. Bagama't hindi ako kasali sa mga taong magbibigay ng buwis, tutol pa rin ako sa batas na iyon."

Inilihis ni Simeon ang kaniyang tingin papalayo sa kaniyang kaibigan. Inabala niya ang kaniyang sarili upang pag-aralan ang bawat sulok ng tindahan. Kakaunti pa lamang ang tao sa loob sapagkat alas tres pa lamang ng hapon.

Tulad ni Pablo, nasaksihan niya rin ang ginawang anunsyo ni Santigao kanina. Maging siya man ay nagulat rin nang marinig ang tungkol sa pagpapatupad ng buwis sa bawat pamilyang naninirahan sa bayan ng Cavinti. Wala siyang kinalaman sa hakbang ng kaniyang ama ngunit bilang anak nito, siya ang nahihiya sa mga ginagawa ng matanda. Tutol siya sa batas ng pagbubuwis sapagkat alam niya ang tunay na dahilan ng pagpapatupad nito. Gagamitin lamang ng kaniyang ama ang malilikom na salapi upang bumili ng karagdagang armas para sa mga guardia sibil, pagpapalakas ng kapangyarihan at pagpapatibay ng kolonya ng Espanya sa Pilipinas.

Noon pa man, napapansin niya na ang ugaling ito ng kaniyang ama ngunit hindi niya akalaing ganito pala ito kaganid sa kapangyarihan at pera.