Episode 13

562 72 87
                                        

မင်အာတစ်ယောက် တနေ့လုံး ဆော့ဂျင်နဲ့အတူ သူမရဲ့အရှုပ်တော် ပုံကြီးကို  ရှင်းရင်းအချိန်ကုန်ခဲ့တာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ညနေခင်းမှ နန်းဆောင်ကိုပြန်လာရတော့သည်။ ဂျောင်ကုကတော့ သူမကို အဝေးတနေရာကနေ စောင့်ကြည့်နေခဲ့တာပေါ့။

မိန်းမစိုး:ချောနား မယ်မယ်ကိုတွေ့ချင်ရင် ကျတော်မျိုး သွားခေါ်ပေးပါ့မယ်။

ဂျောင်ကု:အာညီး ဒီတိုင်းရပ်ကြည့်နေချင်လို့။ ထားလိုက်....

နောက်နေ့ရောက်တော့ မင်အာဟာ နားနေဆောင်မှာ အထိန်းတော်ကြီးရယ် အွန်းလေးတို့နှင့်အတူ ဖဲကစားနေခဲ့တော့သည်။

မင်အာ:ကဲ နင်တို့ချလို့ပြီးသွားပြီလား။ ဒါဆို ငါချတော့မယ်နော်။...ဟဲဟဲ ရော့(၉)....ခ်ခ် ဒီပွဲတော့ ငါအနိုင်....

အထိန်းတော်အို:ခဏလေးပါ။ ကျတော်မျိုးမဆီမှာ ကတ်ကျန်ပါသေးတယ်။ ဒီမှာပါ...

အွန်းလေး:အိုမို ၁၀ နှစ်ကတ်...!

အထိန်းတော်အို:ဒီပွဲလဲ ကျမပဲ...

မင်အာ:ဟာ ျီးပဲ ပွဲတိုင်း အထိန်းတော်ကြီးပဲနိုင်နေတယ်။

အွန်းလေး:ရဲ့..ကျတော်မျိုးမ ယမ်းတွေလဲ အထိန်းတော်ကြီးကြောင့် ကုန်ပါပြီ။

မင်အာဟာ စကားပြောရင်း အဝေးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် နန်းတွင်းသူအခြံအရံအပြည့်နဲ့အတူ သူကိုရပ်ကြည့်နေတဲ့ဂျောင်ကုကိုတွေ့သွား တော့သည်။ ဂျောင်ကုဟာမြင်မြင်ချင်း သူမကို ပြုံးပြလိုက်ပေမဲ့ သူမဘက်ကတော့ ဂျောင်ကုကို ကြောက်နေခဲ့တော့သည်။

မင်အာpov:
သူက ငါ့ကို ဓားနဲ့ရွယ်တဲ့သူတဲ့လား။ ဘယ်လိုတောင်ကြောက်ဖိူ့ကောင်းတာလဲ။ ဂင်ယွန်းအာက သူ့အပေါ်ဘာအမှားများ လုပ်ခဲ့လို့ သူရဲ့မိဖုရားကိုတောင် ဓားနဲ့ရွယ်နိုင်ရတာလဲ။ တကယ်ပဲ ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့သရုပ်မှန်က ဘာများလဲ။

အထိန်းတော်အို:အော် မင်းကြီးပါလား။ ကျတော်မျိုးမတို့ သွားအရိုအသေပြုကြရအောင်။

မင်အာ:ရှီးရော(မသွားချင်ဘူး) ငါတို့ သူနဲ့ဝေးရာကိုသွားရအောင်။ လာကြ။

My Queen (ကျွန်တော်ရဲ့မိဖုရား)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora