Chapter 63

1.3K 196 10
                                    

ရိကျယ်ရွှီထန်းချန်ထွက်သွားသည့်နေ့တွင် ၎င်းတို့၏ငှားထားသောတိုက်ခန်းသို့ တစ်ကြိမ်သာပြန်လာခဲ့လေသည်။ထို့နောက်တွင်တော့ သူဘယ်တော့မှ ပြန်မလာတော့။တိုက်ခန်းထဲ၌ အရိပ်အယောင်များ အများအပြားကျန်ရစ်နေခဲ့ကာရိကျယ်အမှတ်တမဲ့ကြည့်မိသည့်အရာတိုင်းက တစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရသွားစေနိုင်ပြီး အတွေးထဲ၌အချိန်အတော်ကြာအောင် ပျောက်ဆုံးသွားအောင်လုပ်နိုင်လိမ့်မည်ပင်။

တစ်ကြိမ်ပြန်သွားခဲ့သည့်အခါ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်နှင့်ကင်မရာကို ယူခဲ့လေသည်။ထို့နောက်ရေခဲသေတ္တာအပေါ်ရှိသေတ္တာထဲမှ အိမ်ရှင်၏နံပါတ်ကို ထုတ်ယူလိုက်လေသည်။

"အငှားကာလကို သက်တမ်းတိုးချင်တာလား?"

အိမ်ရှင်ကအသက်မငယ်တော့သည့် အဒေါ်တစ်ယောက်ပင်။သူ့တောင်းဆိုချက်ကိုကြားလျှင်တစ်ဖက်လူက ရယ်မောလိုက်၏။

"မင်းတို့တစ်သက်လုံးငှားဖို့စီစဉ်နေတာလား ငါငှားခ ထပ်တိုးမှာ ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုကိုကြောက်နေကြတာလား?

ဖုန်းကိုကိုင်ထားရင်း ရိကျယ်ကသူပြောသည်ကိုနားမလည်ခဲ့။

"မင်းနဲ့အတူငှါးနေတဲ့လူငယ်လေးက အိမ်ငှါးသက်တမ်းတိုးဖို့ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်အနည်းငယ်ကပဲ ငါ့ဆီလာသွားတယ် မင်းတို့လူငယ်တွေကတကယ်ရယ်စရာကောင်းတာပဲ အဲဒီနေရာကိုငါကအခြေခံတစ်နှစ်ပဲငှါးတာ သူကငါစိတ်ပျော့အောင်အချိန်အကြာကြီးသုံးပြီး အိမ်ငှါးသက်တမ်းကိုသုံးနှစ်တောင်တိုးသွားတာ ဘာလို့လဲ သူကမင်းကိုမပြောဘူးလား?"

ထိုသို့ပြောပြီးနောက်အိမ်ရှင်ကတစ်စုံတစ်ရာတုံ့ပြန်မှုမရရှိခဲ့သဖြင့် အချိန်အကြာကြီးစောင့်ဆိုင်းပြီးနောက် စနောက်လာ၏။

"ဒါဆိုမင်းကရောဘယ်နှစ်နှစ်လောက် သက်တမ်းတိုးချင်လဲ?"

ရိကျယ်ကခဏရပ်လိုက်လေသည်။နူးညံ့စွာရယ်မောလိုက်ရင်း ခေါင်းငုံ့လိုက်လေသည်။

၎င်းဟာအမှန်ပင်။သူတောင်တွေးနိုင်သည့်အရာကို ရွှီထန်းချန်ကအဘယ်သို့မတွေးမိပဲနေပါမည်နည်း?

An Accident in Broad Daylight || ဘာသာပြန်《Completed》Where stories live. Discover now