🖇️ㆍ𝗧𝗵𝗲 𝗡𝗶𝗴𝗵𝘁 𝗪𝗲 𝗠𝗲𝘁 | ᴍɪɴsᴜɴɢ

☽︎ 𝕏𝕃𝕀 ☾︎

—〈 우리가 만난 밤 〉

⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯ 🔮⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯

   W Seulu zaczęło się ściemniać, więc chłopcy zaczęli przygotowywania do seansu. Telewizor w ładnie urządzonym salonie był duży i nowoczesny; miał wiele funkcji, między innymi wbudowane światełka, które mogły dopasowywać się do obrazu oraz dźwięku. Da się bez tego żyć, ale dzięki temu urozmaiceniu oglądanie lub granie na urządzeniu staje się ciekawsze.

   Han nosił przekąski, kiedy Minho bawił się światełkami w telewizorze. Był nimi tak zafascynowany, że nie zauważył, gdy ze zdumienia otworzyły mu się usta. Do wystarczająco rozszerzonej jamy nagle wleciało ziarenko popcornu, co wybudziło szatyna z transu. Zamknął usta, przeżuwając zawartość, która się w nich znalazła, powolnie spoglądając na uśmiechniętego blondyna siedzącego obok. Jego zaskoczony wzrok i wolne przeżuwanie w połączeniu wyglądały przerażająco, przez co uśmiech blondyna szybko zniknął. Starszy wyglądał, jakby zaraz miał się na niego rzucić, niczym wściekły niedźwiedź. Dziwna atmosfera prędko zniknęła, gdy młodszy wybuchł śmiechem przez narastające napięcie. Rozśmieszył go poważny wyraz twarzy towarzysza i w końcu, po kilku sekundach ciszy nie wytrzymał. Drugi chłopak połknął zmiażdżony przez jego zęby popcorn i wygiął usta w tak zwanym odwróconym uśmiechu, odwracając także wzrok od młodszego, wlepiając go w telewizor.

   — Chłopaki, idę już spać. Proszę, byście byli cicho — powiedziała starsza kobieta, wychylając się zza ściany od strony korytarza, który następnie zaprowadził ją do jej sypialni.

   — Dobrze, mamo — odpowiedział Jisung, następnie wyczekując dźwięku zamykanych drzwi na końcu korytarza. — Słyszysz? Masz być cicho — oznajmił starszemu.

   — To wcale nie tak, że przed chwilą piszczałeś, jak wiewiórka, bo jadłem popcorn — mówił, dalej bawiąc się w światełka.

   — Oj, cicho — burknął, delikatnie popychając siedzącego obok Minho, który uśmiechnął się usatysfakcjonowany reakcją blondyna.

   Dalej już faktycznie próbowali być jak najciszek. Nie było to łatwe przez ich zamiłowanie do komentowania filmów. Był to również horror, który w niektórych momentach naprawdę potrafił wystraszyć. Filmowa noc zapowiadała się obiecująco, dopóki reszty planów nie zepsuło zmęczenie. Jeden myśląc, że drugi jest zbyt zapatrzony w film, pomyślał, by się zdrzemnąć, jednak skończyło się tym, iż obaj zasnęli w środku trzeciego filmu — ten repertuar musiał mieć zatem naprawdę nudną i wolną akcję.

----------×°×°×----------

   Oglądaliśmy straszne filmy, których obaj jesteśmy miłośnikami, jednak miały one tendencję do zaczynania się zwykłą akcją, by lepiej poznać głównych bohaterów. Na początku któregoś z kolei filmu poczułem zwiększający się ciężar na moich udach.