HATIRA KASIMPATI (GxG)

| 20 |

Finallerim başlamadan önce bir bölüm daha paylaşayım istedim. Bölümde sizi tanıdık bir yüz bekliyor. İyi okumalar. 🥰

(Karmen'den)

Çalışanların ara sıra girip çıktığı o siyah kapıyı araladım. Alkolün etkisinde miyim? Biraz. Kendimde miyim? Evet.

İzgi'nin sırtı bana dönüktü. Üstündekinin yakasını düzeltti. Buna gerek yoktu çünkü birazdan düzeltmek için tekrar uğraşması gerekecekti.

Ellerimi karnının yanlarına bıraktığımda irkildi. Hemen bana doğru dönmeye çalıştı fakat izin vermedim. Yine de yüzünün bir kısmını çevirmeyi başardığı için beni gördü. Dişlerini açığa çıkaran bir gülümseme sundu bana.

"Deli misin? Neden öyle sessizce geliyorsun?" diye sordu. Kapıyı kilitlemediğimi hatırladım. 

Oralı olmayacaktım. Şu an tek isteğim kollarımda tuttuğum kişiydi.

"Tutamıyorum kendimi," dedim fısıltıyla. Kokusu burnuma dolarken sesim istemsiz böyle çıkmıştı. Utangaç bir şekilde güldü. Burnumu boynuna sürttüğümde gıdıklanıyor gibi kendini sakındı.

"Tutman gerekiyor. Burası yeri değil. Üstelik çalışıyorum, farkındaysan..."

Kulağının arkasından boynuna doğru dudaklarımı bastırmaya başladım. Çalıştığının farkındayım elbet. Onu zor duruma sokmak istemesem de içimdekilere engel olamıyorum.

Çenesini kavrayıp yüzünü çevirdim. Dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Hemen geri çekildim. Diliyle dudağını ıslatırken bakışları gözlerimdeydi. Kollarımı gevşetmemi fırsat bilerek hızlıca bana doğru döndü ve ellerini boynuma attı. Daha tutkulu bir öpüşle dudaklarımızı birleştireceği esnada kafamı geriye ittim. Gözlerimi bir an olsun ayırmıyordum. Neden böyle yaptığımı hemen anladı. Tekrar öpmek girişiminde bulundu fakat yine aynı sonuçla karşılaştı. Zafer kazanmış gibi sırıtıyordum.

Dişlerini sıkarak "Beni kışkırtma Karmen," dedi. Bunu sabaha kadar devam ettirebilme potansiyeline sahiptim. 

Çenemi işaret parmağıyla başparmağı arasına aldı. Dudaklarını hafifçe ön plana çıkarttı. Sırıtmaya devam ettim. İçindeki panteri ortaya çıkarması hoşuma gidiyordu.

"Devam ediyorsun."

Yüzümü eğerek çenesini dişledim. Bu canını acıtmayacak kadar küçük bir temastı. Dudağımı dudağının kenarına bastırdım. Her an biri buraya gelebilirdi fakat biz devam etmeyi tercih ettik.

"İşimin başına geri dönüyorum," diyerek bir adım geri çekildi. 

Müzik sesi kesildi. İnsanların konuşma sesi duyuluyordu. Birkaç dakika böyle sürdükten sonra tüm mekanı yine müzik sesi sardı. İşinin başına döndü İzgi. 

Bu defa uslu durmaya karar verdim. Ellerimi yavaşça yukarı kaldırdım. Sırıtarak "Bu defa uslu duracağım," dedim. Ellerimi ceplerime yerleştirdim.

"Mekan çıkışı evine davetli olursam elbette işler değişebilir."

Gözlerini gözlerimin hizasına kaldırdı.

"Çok fenasın. Beni de kendine benzetmeye çalışıyorsun," deyip odağını benden uzaklaştırdı. Kaşlarımı yukarı kaldırarak bakmayı sürdürdüm.

"Öyle bir düşüncem ve isteğim yoktu. Nereden çıktı?"

Kahkaha attı. "Beni yoldan çıkarmaya çalıştığın için böyle söyledim. Sakin ol."