Uzun bir bölümle geri döndüm. İyi okumalar.
(Yazardan)
"İşler kötü durumda değil fakat istenilen durumda da değil."
3 saatlik uykunun verdiği gerginliği taşıyordu Karmen. Sabahtan beri aynı sözleri duymaktan bunalmıştı. Parmaklarını şakaklarına yerleştirdi. Bir kötü cümleye dahi tahammülü kalmadığını ve patlamak üzere olduğunu biliyordu.
"Karmen Hanım?"
"Dışarı çıkar mısınız Sezgin Bey?" dedi sakin ama buz gibi bir sesle. Sezgin Bey gergindi. Yaptıkları küçük toplantıda neredeyse hiç olumlu bir şey duymayan patronunun öfkeli olduğunu çok iyi biliyordu. Söylemesi gereken birkaç cümlesi kaldı fakat en önemlileri başta söylediğine seviniyordu.
O, kendi içinde bir karmaşaya düşerken patronunun bakışlarını fark etmedi. Lacivert kravatını gevşeten adam daha da sinirlerini bozmadan odasından defolup gitmesini istiyordu Karmen.
"Sezgin Bey dışarı çıkın! Ben söyleyene kadar da benim kapımın önünden dahi geçmeyin."
"Bakın Karmen Hanım-"
Artık ses tonunu ayarlayabileceğinden emin değildi.
"Çıksana be adam! Tek seferde anlamıyor musun?" diye bağırdı. Çantasını toparlayıp hemen dışarı çıkan adamın arkasından bakmaya devam etti. Elini masaya vurdu.
Ailesinden ayrı iş yapıyordu. Kendi ayaklarının üstünde duran ve kimseye eyvallahı olmayan birisiydi. Çocukluğundan beri kendi parasını kazanıp kimseye muhtaç olmayacağı günleri beklemişti ve artık o günleri yaşıyordu.
Alıştığı rahatını kaybetmekten ve ailesine muhtaç konuma gelmekten korkuyordu. Her ne kadar kendi içinden bile dile getirmese de korkuyu hissediyordu. Ayrıca bunu gururuna yediremeyeceğini biliyordu. Susuzluktan öleceğini bilse kimseden bir yudum su istemezdi.
Sezgin'in beti benzi attığı için Karmen'den kötü tepki aldığını anladı Rüya Hanım. Hem kargocunun getirdiği zarfı vermek hem de Karmen'in ne durumda olduğunu görmek istedi. Kapıya vurup cevap beklemeden içeri girdi.
"Sakin ol demek için kötü bir zaman," dedi Karmen. Şakaklarını ovuyordu ama rahatlaması gereken yerde daha çok geriliyordu.
"Olmayacağım sakin falan. Baştan söyleyeyim."
Kadın bu tavra gülerek karşılık verdi. Her zamanki gibi sakindi. Elinde tuttuğu zarfı kibarca uzattı.
"Bu size gelmiş."
"Masanın üzerine bırakabilirsin."
Ellerini masaya indirdi. Hesap sormak ister gibi bakıyordu.
Sesini zor kontrol altında tutarken "Sen bu adamı neden işe aldın ya? Dört işlem yapsa yeter diye düşünüp almadın inşallah," dedi. Kollarını yana doğru açtı.
"Çocuğu var diye ne kadar katlanacağız? Olmuyor işte, yapması gerekenlerin altından kalkamıyor."
"İşini bilen biri olmasaydı bu kapıdan içeri bile giremezdi. Ben garantici biriyim, bunu çok iyi biliyorsunuz. Son zamanlarda epey sorunlar çıktı, tepki göstermek hakkınız fakat bu onu iş bilmez biri yapmaz."
"Yapar! Ben memnun değilim. Patron ben olduğuma göre laflarım boşa gitmeyecek diye umuyorum."
"Ne yapalım Karmen Hanım? Bu akşam çıkışını verelim, irtibatı keselim mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATIRA KASIMPATI (GxG)
RomanceSöylenecek çok söz vardı aslında. Gidilecek yollar, aşılacak engeller vardı. Birlikte tecrübe edilebilecek birçok olay yaşayabilirdik. Hayata öfkeleniyorum ama öfkemin en büyüğü kendime, her suçu da hayata atarsak halimiz ne olur? Bir ömre sığdırma...