HATIRA KASIMPATI (GxG)

| 36 |

(Yazardan)

İzgi'yi evine bıraktıktan sonra başka bir yere sapmadan kendi evine döndü Karmen. Arabayı evin büyük bahçesine değil de sokağa park etmeyi tercih etti. Korumalardan birisi ona kapıyı açtı.

"Arabaya da göz kulak olun."

"Peki efendim."

Birkaç adım ileride Cemal'i görünce hafif tebessüm etti. Elleri bugün fazla üşüdüğü için eve girene kadar ceketini ceplerinden çıkarmayı düşünmüyordu.

"Sen nerelerdesin ya?" diye sordu samimi bir yüz ifadesiyle. Cemal bundan memnun olduğu için gülümsedi. O da Karmen'i gördüğüne sevinmişti. 

Önce başıyla selam verdi. "Sonunda gelebildim Karmen Hanım."

Etrafta diğerleri de olduğu için Cemal'e göz işaretiyle biraz daha ileri gitmesini söyledi. Cemal onun ardından ortaya kadar yürüdü.

"Sağlığın yerinde mi?"

"Çok yerinde," dedi Cemal gülümseyerek. Başını aşağı yukarı hızlıca salladı Karmen.

"İyi iyi. En iyi adamımın geri dönmesine sevindim."

"Siz nasılsınız efendim?"

Omuzlarını yukarı kaldırdı, bir an sonra indirdi. "Bilmem. Ortaya karışık bir ruh halindeyim galiba."

"Benden yapmamı istediğiniz bir şey var mı?"

Genç adam bir an önce işinin başına dönmek istiyordu. Geleli henüz on dakika olmamıştı. Patronu düşünürken, sesini çıkarmadan gelecek yanıtı bekledi Cemal.

"Yeni bir haber var mı?"

"İşten iki kişinin çıkacak olması dışında mı?"

Anında kaşlarını çattı. "Nasıl yani?" diye sordu. Buradaki korumaların kolayca işi bırakacağını düşünmezdi. Üstelik babasının onlara güvendiğini biliyordu. Şimdi yerine gelen iki kişiye kolayca güvenebilmesi zor olacaktı. Aslında bu konuda babasına hak vermiyor değildi. Bu insanlar nöbetleşerek evlerinin güvenliğini sağlıyorlardı. Güven ilişkisi önemliydi.

"Babanızla dün akşam aralarında bir konuşma geçmiş. İki kişi işten çıkacaklarını söylemiş. Teoman Bey, benim gelmemi bekleyin demiş."

Cemal sol kolunu kaldırıp bileğindeki saate baktı. "İki saat sonra uçakları inecek."

"Vay be! Benim bilmediğimi çat diye öğrenmişsin Cemal."

Karmen bundan memnundu. Cemal'i yakınında tutmasının anlamı da buydu zaten.

"Bu kez evde daha çok kalacağını da belirtti."

"Yok, duramazlar. Bir şey olur ve bavulu hazırlayıp giderler," dedi alayla karışık ciddi sesle. Koruması ise pek aynı fikirde görünmüyordu. İtiraz edercesine başını salladı.

"Bunu belirtmesinin boşa olduğunu sanmıyorum. Bence babanız yurtdışı gezilerine biraz ara verecek."

"Sen bunu az önce mi öğrendin?"

"Evet. Gelir gelmez duyduklarım bunlar oldu."

Karmen haddinden fazla dikkat çektiklerini düşündü. Mavi gözlerini diğerleri üstünde gezdirmeye başladı. Kimsenin ona bakmadığına emin olunca rahatladı.

"Birazdan sana benimle ne konuştuğunu soracaklar. Bunu anlamak zor değil. Ne cevap vereceksin?"

"Bilmem. Sizin gözünüz kulağınız olduğumu söylemeyeceğim kesin."