| 24 |

448 55 36
                                        

Kontrol ettim ama bazen gözden kaçan hatalar olabiliyor. Hepinize keyifli okumalar dilerim.


Dört Yıl Önce


Siyah elbisesinin göğüs kısmını çekiştirerek düzeltirken banyonun kapısı açıldı. Güzay ağır adımlarla sevgilisinin yanına yürüdü. 

Kollarını arkadan sevgilisinin karnına dolayarak "İlk sevgililer günümüz kutlu olacak bence," dedi Güzay. Karmen'in boynuna küçük bir öpücük bıraktı. Bu hareket Karmen'in arkasına dönüp sevgilisini tamamen kendine çekmesini sağladı. Bedenlerinin birbirine temas etmesinin ardından dudaklarını sevgilisinin dudaklarına bastırdı. Hemen başını geriye attı Güzay.

"Yemeğe geç kalacağız."

"O ne demek ya?" derken kaşlarını çattı Karmen. Bir an sonra gülümsedi. İşaret parmağıyla Güzay'ın saçlarından birkaç tutamı geriye attı.

"Sevgililer gününü kutlamak için dışarıda yemek yiyeceğiz ve geç kalacağız öyle mi? Acelemiz yok. Restoranda yerimizi ayırttın nasıl olsa."

"Evet ama acıkmaya başladım," deyip ellerini karnına koydu. Burnunun üstünü bilerek kırıştırınca ortaya çıkan görüntü Karmen'e komik geldi. Güzay tarafından yanağından uzun ve sulu bir öpücük bırakılırken yüzünü buruşturdu. Bu tarz öpücüklerden, bilhassa sulu öpücükten hoşlanmazdı. Karmen'in yüz ifadesine çok güldü Güzay.

Odadan çıkar çıkmaz Karmen'in koluna girdi. Merdivenleri inerken Karmen bir adım öne geçti. Temastan sıkıldığı için kolunu geri çekti. Onun bazı şeylere katlanma derecesi ve süresi çabuk değişiyordu. Biraz bozulsa da dışarı yansıtmadı Güzay. 

Sevgisiyle baş başa kaldığı için seviniyordu. Karmen, onları bekleyen şoföre el işareti yaptı. Bugün zil zurna içmeyi düşündüğü ve yanında Güzay olacağı için şoförle gitmeyi tercih etmişti.  Orta yaşlı şoför Güzay'ın oturacağı tarafın yolcu kapısını açtı.

"Çok teşekkür ederim."

"Rica ederim."

Karmen çoktan binmişti. Telefonunu kurcalıyordu. Şoför arabaya biner binmez telefonu ona verdi. Şoför yazılı olan adrese ve restoranın dışarıdan fotoğrafına bakar bakmaz telefonu geri verdi. Arabayı çalıştırdı. Evin sürgülü dış kapısı açıldıktan sonra yavaşça gaza yüklendi.

"O restoranı biliyorum efendim," dedi.

"İyi," dedi umursamaz ses tonuyla. Sosyal medya hesaplarını kurcalamaya devam etti. Gözleri telefondaydı.

"Anne babanızın daha önce üç kez tercih ettiği restoran. Üçünde de arabayı ben kullanmıştım."

Keskin bakışlı mavi gözlerini telefondan ağır ağır kaldırdı. Aynadan şoförün gözlerine baktı. 

"Babam size güveniyor. Bunun kıymetini bilin. Kendisi çabucak güvenen birisi değildir."

Alaycı, bir o kadar da öfkeyle harmanlanmış gülüşü dudaklarından bir isyan cümlesi gibi döküldü.

"Yeri gelir kendi çocuklarına güvenmez, öyle söyleyeyim."

Şoför son cümleden sonra ne diyeceğini bilemedi ve pot kırmaktan çekindi. Gergin bir ifadeyle gülümsedi.

"Dikkat ediyorum," diyebildi sadece.

Elinin üstünde hissettiği sıcak ten temasıyla gözlerini önce ellerine sonra yanında oturan kıza çevirdi.

"Yemekten sonra seni bırakmıyorum. Eğlenmek için bir mekana gideriz."

Karmen şimdilik o ruh halinde değildi fakat itiraz etmedi. Onaylamak için başını salladı. Ellerini sevinçle birbirine vurdu Güzay. Sevgilisine sarıldı. Başını göğsüne yasladı.

HATIRA KASIMPATI  (GxG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin