HATIRA KASIMPATI (GxG)

| 9 |

Yazım hataları varsa affola. Keyifli okumalar canlar.

(Yazardan)

İzgi elindeki kasayı bırakırken arkadaşının güldüğünü fark etti. Kendisi de gülümsemeye başladı. Kokteyli hazırlamak için yerine geçti. Çalan müzik başını ağrıttı. Küfrü hiç sevmeyen biri olmasına rağmen dişlerini sıka sıka sövdü. 

Şu an sessiz sakin bir yerde olmak isterdi fakat yapabileceği bir şey yoktu. Yaşamını sürdürebilmesi için çalışması gerekiyordu. Boş boş durabilecek bir yapısı da yoktu zaten. Birkaç istisna dışında vaktini dolu geçirmeyi seviyordu.

"Sen neye sırıtıyorsun Feza?" diye sordu. Feza ise hemen kısa, dalgalı saçlarının ucunu düzeltti. İzgi etrafına baktı. Arkadaşının biriyle bakıştığını düşündü ama yanıldı.

"Az önce burada bir adam vardı, bilmiyorum dikkat ettin mi?"

Bahsettiği kişi neredeyse her akşam gelenlerden biri olduğu için yüzünü ezberlemişti İzgi. Şu an birkaç metre ilerideki masada kendi halinde oturuyordu.

"Evet. Daimi müşterilerden biridir."

"Çok güzel bahşiş verdi. Keyfim gıcır," dedi Feza. Yüzündeki ifadeden anlamalıydım, diye düşündü İzgi. Gülümsemeye devam ederken kafasını iki yana salladı.

"Bir şey oldu sandım ya."

"Kaç gündür paraya ihtiyacım vardı, çok iyi oldu."

"Kredi kartı konusunda kendini dizginleyemezsen yandın," dedi İzgi. 

Sipariş özel masalardan birinden geldiği için o tarafa gitti. Geçen hafta Karmen'in oturduğu yerde şu an başkaları vardı. Bu akşam gelip gelmeyeceğini merak ediyordu İzgi. Merak etmek istemiyordu ama kendine engel olamıyordu. İçinde Karmen'i görme isteği vardı ve bunu bastıramadıkça sinirleniyordu. 

Dans ederken kendini kaybeden birinin yanından geçerken istemsizce gözlerini devirdi. Ağzınızla içemiyorsunuz, dedi içinden. 

Tepsiyi yerine bırakırken biriyle göz göze geldi. Genç bir adam içkisini yudumlarken bir yandan da İzgi'ye bakıyordu. İzgi gözleriyle tersleyince adam önüne döndü. Yanında oturan arkadaşını dinliyormuş gibi yapmaya başladı.

Dişlerini sıkarak "Bir gün karakolluk olmam umarım," dedi İzgi. Elini ensesine yerleştirip etini sıktı.

"Ne oldu güzellik? Seni kim sinirlendirdi böyle?"

Kafasını çevirince Karmen'i gördü. Karmen ona samimi bir gülümsemeyle bakıyordu. Genelde buraya otururdu, yine öyle yaptı. Canı hiçbir şey içmek istemiyordu, sadece İzgi'yi görmek için uğramıştı. 

"Hoş geldin," dedi. Karmen öpmek için ayağa kalkınca İzgi'nin gözleri irice açıldı. Mekan kalabalıktı ve çalıştığı yerde böyle bir şeyin yanlış olabileceğini düşündü. Yanağında hissettiği dudaklar onu biraz sakinleştirdi ve rahatlattı. 

"Dudağımdan öpeceksin sandım."

"Gecenin sonunda öpecektim ama istiyorsan hemen şimdi dudaklarına yapışabilirim."

İzgi bir adım geriledi. Hemen yanakları kızardı. "Ay hayır," dedi gülerek. Heyecandan elleri buz kesti.  

Fazla imalı bir gülüşle "Utanmana gerek yok bence. Bu kısmı aşmış olmamız lazım," dedi Karmen.

"Bunun önüne geçebileceğimi sanmıyorum."

"Peki," dedi Karmen. Utangaç halini tatlı bulsa da konuyu uzatmak istemedi. Onu biraz rahat bırakmak adına etrafa göz gezdirmeye başladı.