HATIRA KASIMPATI (GxG)

| 18 |

Yıldıza basarak oy vermeyi unutmayın.

(Yazardan)

Mavi gözleri keskin bakışlarla dışarıyı seyrediyordu. Hava gri bulutlarla kaplıydı. Bardaktan akarcasına yağmur yağıyordu. Karmen'in şahsi odasında sessizlik boy gösteriyordu. Rüya Hanım başını kaldırıp genç patronuna baktı. Ceza kağıdını masasının üstüne bıraktı.

"Tarihi geçirmeden ödeme yapmak lazım. Şoförler biraz daha dikkat etmeli," dedi. Karmen'in algısı kapalıydı. Sanki sadece gözleri değil, bedeni de uzaktaydı.

"Benden istediğiniz bir şey yoksa müsaade isteyeyim."

"İyi akşamlar Rüya Hanım," dedi donuk, bir o kadar da yorgun sesle.

"Size de iyi akşamlar," deyip çantasını aldı orta yaşlı kadın. Kapıyı ardından çekti. 

İçinde bulunduğu transtan çıktı Karmen. Göğüs hizasında birleştirdiği kollarını indirdi. Cuma akşamıydı. Şu an şirkette sadece Karmen vardı. Dışarıda ise güvenlik ve korumalar bekliyorlardı.  

Masanın üstündeki telefonu eline aldı. Az önce bir mesaj sesi duymuş ama yerinden kıpırdamamıştı. Ekranda gördüğü isim ruh halinde bir değişimi sağlayamasa da donuk ifadesini biraz yumuşattı.

İzgi: Tatil hakkımı haftasonu kullanmak istedim. Sende durumlar ne?

Mesajın yarım saat önce gönderildiğini görüp daha fazla bekletmek istemeyerek cevap verdi.

Karmen: Yarın çalışacağım.

İzgi: Ama yarın cumartesi?

Karmen: Farkındayım.

İzgi: Koca bir hafta sabahın köründe kalkıp akşam geç saatte eve döndün. En azından bir günü kendine ayır.

Nefesini sıkıntıyla üfledi. Elini boynuna attı. Can sıkıcı sayılmazdı ama ağrı hissediyordu. Odanın kapısına yavaşça vuruldu. Şirkette kimsenin kalmadığını bildiği için güvenlik ekibinden birinin olabileceğini düşündü.

"Gel," dedi sakince. Kapı açıldığında neşeli bir gülümsemeyle ona bakan İzgi'yi görmeyi beklemiyordu. Şaşkınlığı üstünden atar atmaz ayağa kalktı.

"İzgi, hoş geldin."

"Hoş buldum," dedi neşeyle. Kollarını sevgilisinin boynuna sardı. Bu sarılma Karmen'in kollarını hemen indirmesiyle son buldu. İşaret parmağını çenesinde dolaştıran İzgi'nin yüzüne baktı. Belli belirsiz gülümsüyordu.

"Yorgunluğun gözlerinden okunuyor ama inat ediyorsun."

Karmen tepki vermeden çantasını almak için odanın köşesine gitti. Eline aldığı gibi kapıya yöneldi. Lambayı kapatmak için eli düğmeye gitti.

"Gel gidelim," dedi. İzgi onun acelesine şaşırsa da sesini çıkarmadan kabul etti. Karmen lambayı kapattıktan sonra kapıyı çekti.

"Eve bırakalım seni."

Kısa bir anlığına onun yüzüne baktı İzgi. Gerçekten acelesi var gibi duruyordu ama yüzündeki tepkisizlik sürüyordu.

"Kesin çalışacak mısın? Yani böyle sık boğaz ediyor gibi olmak istemiyorum ama seninle vakit geçirmek istiyorum," dedi. Karmen'in dudakları yukarı kıvrıldı. Asansörü beklerken elini İzgi'nin yanağına koydu.

"Demek birlikte vakit geçirmek istiyorsun?"

"Evet, mümkünse."

Asansöre bindiler. İzgi onun yerine düğmeye bastı. Karmen'den istediği cevabı alamamanın üzüntüsünü yaşıyordu. Haftasonu yan yana oluruz düşüncesi yerle bir olmuştu.