[Unicode]
အခန်း ၈၉၇ ဟဲရှီယန်ကို ကယ်တင်ခြင်း
ကျောက်ဆောင်နှင့်ပင်လယ်ကြားမှာတော့ အကွာအဝေးအနည်းငယ်သာ ခြားနေခဲ့သည်။ လှိုင်းတွေက တစ်ချိန်လုံးရိုက်ခတ်နေခဲ့သော်လည်း တွင်းတစ်ဝက်လောက်အထိသာ ရေကရှိလို့နေသေးသည်။ မဟုတ်လို့ကတော့ ဟဲရှီယန် ရေနစ်ကာသေနေလောက်ပေပြီ။
ကုနင်းနှင့်လင်ရှောင်းထင်တို့ ထိုကျောက်ဆောင်က တခြားကျောက်ဆောင်များနှင့် ကွဲပြားမှုရှိနေလားဆိုသည်ကို လေ့လာကြည့်နေကြသည်။ မကြာခင်တွင်ပဲ ကျောက်ဆောင်တွင် ကွဲကြောင်းတစ်ခုရှိနေကာ ဝင်ပေါက်တစ်ခုလိုဖြစ်နေကြောင်း သတိထားလိုက်မိကြပေမည့် ဟဲရှီယန်က သူ့ကိုတခြားလူများရှာမတွေ့သွားစေရန် ထိုဝင်ပေါက်ကို ကျောက်တုံးတစ်တုံးဖြင့် ပိတ်ကာလို့ထားသည်။
ဝင်ပေါက်က လူတစ်ယောက်ဝင်လို့ရသည်အထိကျယ်ကာ ထိုနေရာကိုပိတ်ထားသည့်ကျောက်တုံးကတော့ ၂၀လက်မလောက်ရှိသည့် ခရီးဆောင်အိတ်တစ်လုံးအရွယ်ကြီးပေသည်။
သာမာန်လူများသာဆိုလျှင်တော့ ကျောက်တုံးအောက်ခြေက အပေါက်ကို မမြင်နိုင်တာကြောင့် ကွာခြားချက်ရှိနေကြောင်းကို သတိထားမိကြလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
ဝံပုလွေနှစ်ကောင်ကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရပေမည်။ သူတို့ကြောင့်ပဲ ကုနင်းလဲ ထူးခြားနေသည့်အချက်ကို အကြောင်းပြချက်အနေနှင့်ပေးနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
“ဒီကျောက်တုံးကို ဖယ်ကြည့်ကြရင်မကောင်းဘူးလား?” ကုနင်း အကြံပေးလိုက်ကာ လင်ရှောင်းထင်ကလဲ ချက်ချင်းသဘောတူလိုက်သည်။
“ကောင်းပြီလေ၊ ကိုယ်ဖယ်လိုက်မယ်။”
ရေလှိုင်းများက ကျောက်ဆောင်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းရိုက်ခတ်နေတာတောင်မှ လင်ရှောင်းထင်ကို ကုနင်းပြောနေခဲ့သည့် စကားများအား ဟဲရှီယန် ကြားနေရတုန်းပင်။ ဒီကျောက်တုံးက မူမမှန်ကြောင်း သူတို့သိသွားကြသည့်အတွက် ဟဲရှီယန် အံ့ဩလို့နေသည်။ ကျောက်တုံးကို ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်နှင့် သူရှိနေသည်ကိုလဲ ချက်ချင်းတွေ့သွားကြမည်သာ။ သူ့လက်ရှိအခြေအနေနှင့်ဆိုလျှင် ပြန်လည်ခုခံတိုက်ခိုက်ဖို့ကလဲ မဖြစ်နိုင်ပေ။
