[Unicode]
အခန်း ၈၁၆ ကျီပိုင်ယင်းနှင့် ငြင်းခုံခြင်း
သို့သော်လည်း ကုနင်း၏ တစ်နေ့တာက ဒီလောက်နဲ့ မပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါဘူး။ ကုနင်း အိမ်သို့ ကားပြန်မောင်းလာချိန်တွင် လမ်းတစ်ဝက်မှာပဲ မတော်တဆမှုတစ်ခုနှင့် ကြုံသွားရသည်။
လူတစ်စုက လမ်းဘေးမှာပဲ အပြန်အလှန်ချနေကြတာဖြစ်သည်။ သို့ပေမည့် ရုတ်တရက် လူတစ်ယောက်က အကန်ခံလိုက်ရကာ ကုနင်းကား၏အမိုးပေါ်သို့ ပြုတ်ကျလာသည်။ ဖြစ်ပျက်သွားသမျှမှာ မြန်ဆန်လှတာကြောင့် ကုနင်း ရှောင်ဖို့အချိန်မရှိလိုက်ပေ။ “ေ*ာခ်!” ကုနင်း မနေနိုင်စွာ ညစ်ညမ်းစကားလုံးပင် ထုတ်ပြောမိသွားသည်။
သူမကားက ယွမ်၁၀သန်းကျော်တာကြောင့် ကားအမိုးလဲဖို့ကလဲ ယွမ်သန်းနှင့်ချီကုန်ပေလိမ့်မည်။ ကုနင်းမှာ ငွေမရှိတာတော့မဟုတ်ပေမယ့် သူမငွေကို အလကားသုံးဖြုန်းနေမယ်လို့တော့ မဆိုလိုပေ။
ထိုလူက ကုနင်း၏ကားအမိုးပေါ်ကျပြီးနောက် ပြန်လိမ့်ကာ မြေပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားသည်။ ကံကောင်းလို့ ကုနင်း အချိန်မှီ ဘရိတ်အုပ်လိုက်၍သာ၊ မဟုတ်လိုကတော့ ထိုလူကို သူမကားနှင့် တက်ကြိတ်မိပြီးလောက်ပြီ။
ကားအမိုး အကြီးကြီးချိုင့်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့ ကုနင်း ဒေါသများထွက်လာတော့သည်။ သူမ ချက်ချင်းပင် ကားထဲမှဆင်းလိုက်ကာ ထိုလူကို ဆွဲပြီး လျော်ကြေးကိစ္စပြောရန်ပြင်လိုက်သည်။
ထိုလူ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရိုက်မိသွားပေမည့် ဒဏ်ရာကြီးကြီးမားမားမရဘဲ အသက်အနည်းငယ်ရှူပြီးသည်နှင့် ရန်ပွဲထဲ ပြန်ပြေးဝင်ရန် ပြင်နေသည်။ ဒါကပဲ ဒီလူသည် နည်းစနစ်ကျကျလေ့ကျင့်ထားသူဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြနေတာပင်။
ကုနင်း ထိုလူကို ဆွဲထူလိုက်ရုံရှိသေး နောက်လူတစ်ယောက်ကလဲ အကန်ခံရကာ ရောက်လာပြန်သည်။ ဒါကြောင့် သူမအလိုအလျောက်ပဲ နောက်လူကို ပြန်ကန်ထုတ်လိုက်တာကြောင့် ထိုလူမှာ သူပထမအကန်ခံလိုက်ရသည့် လားရာအတိုင်း ပြန်ရောက်သွားကာ ရှိနေသည့် အနက်ဝတ်လူတစ်ယောက်နှင့် တိုက်မိသွားသည်။
