[Unicode]
အခန်း ၈၆၀ စစ်ဝတ်စုံနှင့် သရဲထီး
“ကျွန်မတို့ ဒီကကိစ္စတွေပြီးရင် ကျွန်းပေါ်ကိုသွားကြည့်ကြမလား? အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေလို့။” ကုနင်းတောင်းဆိုလိုက်သည်။
“ရတာပေါ့!” ရှန်ကျောက်ရွှမ် သဘောတူလိုက်သည်။ ရှေးဟောင်းအဆောက်အဦးတွေက တကယ်လဲစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းပေသည်။
ရွက်လှေရပ်သွားပြီးနောက် ရှန်ကျောက်ရွှမ်က၊ “ဒီနေရာမှာပဲ၊ ဒါပေမယ့် နေရာအတိအကျတော့ သေချာမပြောနိုင်ဘူး။ ရေငုပ်ပြီးရှာမှရမှာ။”
“အဆင်ပြေပါတယ်။”
ထို့နောက် ရှန်ကျောက်ရွှမ်က ရေငုပ်ဝတ်စုံနှင့်အောက်ဆီဂျင်ဘူးများကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ကုနင်းကတော့ ရေအောက်တွင် ထိုပစ္စည်းအကူများမပါဘဲ ကောင်းကောင်းကူးနိုင်ပေမည့် ပင်လယ်ရေကြောင့် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေရန်အတွက် ဝတ်ရပေမည်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ရေအောက်တွင်အချိန်အတော်ကြာနေရမည်ဖြစ်သည်။ သူမ သင်္ဘောပျက်နားသို့မကပ်နိုင်တာ ဒါမှမဟုတ် အထဲမှာဘာမှရှိမနေဘူးဆိုရင်တောင်မှ အသွားအပြန် အနည်းဆုံးတစ်နာရီထက်မနည်းကြာနိုင်သည်။ သင်္ဘောထဲမှတစ်ခုခုရှိနေမည်ဆိုလျှင် ပစ္စည်းများကို ယူထုတ်ဖို့ အချိန်ပိုကုန်ဦးမည်။ အောက်ဆီဂျင်သာမပါလျှင် အမျိုးသားတစ်ယောက်ဆိုလျှင်တောင်မှ ပင်လယ်ရေအောက်တွင် မိနစ်အနည်းငယ်သာနေနိုင်ပေသည်။
ပင်လယ်ထဲသို့ လူလေးယောက်ဆင်းလျှင် လုံလောက်ပြီဖြစ်တာကြောင့် ရေငုပ်ဝတ်စုံလေးစုံသာ ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ကျန်လူများကတော့ ရွက်လှေပေါ်ကနေပြီး ကြိုးစားကိုင်ပေးထားရမည်။ တစ်ခုခုအမှားအယွင်းဖြစ်လာခဲ့ပါက ထိုကြိုးကနေပြီး အောက်မှလူများကို ဆွဲတင်နိုင်ပေမည်။
ရေငုပ်မည့်လူတိုင်း ကပ်မရာတစ်လုံးစီတပ်ဆင်သွားမည်ဖြစ်တာကြောင့် ရွက်လှေပေါ်မှလူများလဲ အောက်ဘက်မှာဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာနှင့် ရေငုပ်သူများ၏အရေအနေများကို သိနိုင်လိမ့်မည်။
ကုနင်း၊ ရှန်ကျောက်ရွှမ်၊ ကျောက်ကျန်းချွမ်နှင့် ကောင်းယိတို့ ပင်လယ်ထဲရေငုပ်ကြမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ လီမြောင်စုန့်နှင့်စွန်းချောင်က အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်သည်။ သူတို့၏ကိုယ်ခန္ဓာပိုင်းက သန်စွမ်းနေတုန်းဆိုသော်လည်း ပင်လယ်ရေအောက် လေးလံသည့်အရာများနှင့် ရေငုပ်ဖို့ကတော့ အခက်အခဲဖြစ်ရစဲပင်။ ရှန်ကျောက်ရွှမ်၏ သူငယ်ချင်းတစ်ဦးကတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုချည်ထားသည့် ကြိုးကို ထိန်းပေးမည်ဖြစ်ကာ ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ ရွက်လှေကပ္ပတိန်ဖြစ်တာကြောင့် ရှန်ကျောက်ရွှမ်ဘဲ ရေငုပ်မည်ဖြစ်သည်။
