...."ဟမ်းးးးး ဒီနေ့ ကိုယ် အသဲပေါက်ကိုလွမ်းရင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ တစ်နေကုန်မတွေ့ရရင်လွမ်းနေရတော့မှာ...."
ဂျောင်ကု အလုပ်သွားဖို့ကို အိမ်ကထွက်ခါနီး ဆော့ဂျင်ကိုရစ်နေတာ....
သူဘွဲ့ရပြီးကတည်းက ဒီလိုပဲ သူကအလုပ်သွားဆော့ဂျင်ကကျောင်းသွား လုပ်ခဲ့ပေမဲ့....
ကိုယ်၀န်ရပြီးနောက်ပိုင်း ဆော့ဂျင်ကျောင်းနားခဲ့တယ် အလုပ်ထိ သူ့နောက်တကောက်ကောက်လိုက်နေတက်တဲ့ ဆော့ဂျင်ကြောင့်
တစ်နေကုန်အတူရှိရတာမျိုးကို အကျင့်ဖြစ်သွားတာထင်တယ်...
ဒီနေ့ဒေါက်တာနာယောင်းအိမ်လာလည်မှာမို့ တစ်ရက်လေး ဆော့ဂျင်သူ့နောက်လိုက်မလာတာကိုတောင် ကမ္ဘာခြားသလိုလုပ်နေမိတယ် အကဲပိုမှန်း သူ့ကိုယ်သူလည်းသိပါတယ်
ဒါပေမဲ့လည်း ချစ်ရင်အကဲပိုတက်ကြတာသဘာ၀ပဲလေ
အလိုလိုဖြစ်လာတဲ့ အမူအကျင့်ခံစားချက်တွေကိုဘာနဲ့တားလို့ ရနိုင်မှာတဲ့လဲ ....
ဆော့ဂျင်ကတော့ သူ့ကိုကြည့်ပြီးခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ ပိုလွန်းတယ် မနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ပုံစံလုပ်နေတယ်...
" အချစ်ကတော့လေ အကဲပိုပြီတွေ့လား
အရင်ကလည်း တစ်ယောက်တည်းအလုပ်သွားနေကျပဲကို..."
နှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြီး စူပုတ်ပုတ်ပြောနေတဲ့ဆော့ဂျင်က ရှိသမျှအလုပ်တွေပစ်ပြီးအနားပဲအချိန်ပြည့်ကပ်နေချင်စရာကောင်းလောက်အောင် ချစ်ဖို့ကောင်းနေတယ်....
"အရင်က အရင်ပဲလေ အသဲပေါက်ရယ်
ခုကျအကျင့်ပါနေပြီ ကိုယ့်နောက်လိုက်ရှုတ်တက်တဲ့အရှုတ်လေးကို တစ်နေ့လုံး မမြင်ရရင်
မနေတက်တော့ဘူး ...."
"အလုပ်ကပြန်လာရင် အချစ်ကိုအာဘွားတွေအများကြီးပေးမယ်ကွာ သွားတော့နော်...."
"ဒါဆို ခုစရံယူသွားမယ်...
ပြွတ်
ပြွတ်.....ပြွတ်...."
"ရပြီ သွားတော့လို့....."
ဂျောင်ကုဆော့ဂျင်ရဲ့ ပါးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုက်နမ်းရှုံ့လိုက်ပစ်လိုက်တယ်...
နောက်ဆုံး ဆော့ဂျင်ဂျောင်ကုကိုကားထဲအတင်းတွန်းထည့်လိုက်ရတော့တယ် ....
YOU ARE READING
PluvioPlile 🌧(complete)
Fanfictionငါချစ်ရတဲ့ မိုးရေတွေထဲ မုန်းစရာကောင်းတဲ့ မင်းနဲ့ဆုံခဲ့တယ် မင်းကတော့ ပြောင်းလဲလွယ်တဲ့လူပဲ အရင်ကသိပ်မုန်းတဲ့မိုးနေ့တွေကိုတောင် ခုတော့ချစ်တက်လာပြီတဲ့လေ.....
