BADE +18

Bölüm 28

27. bölüm Part 1di. Bu bölüm Part 2. En son alıntı da ki kısım 29. bölümde sizinle olacak.. Nedne diye sormayın, çünkü ilham kıtlığım var.
İyi okumalar.

***

ÇAĞATAY

İnsan çok bencil bir varlıktı özünde. Tek bir duygusu ya da anlık alacağı keyifli bir nefes uğruna neler yapmazdı ki? Bencildim belki de ben de, en çokta kendime.. Hayır hayır. Karşımdakine.

Neyim ben sahi?

Sevdiği kadın ile kardeşi bildiği adamın kan bağını öğrenen masum karakter mi? Yoksa.. yoksa her şeyi öğrendiği gibi kendi bencilliği üzerine susan karakter mi?

Neyim? Kimim, inanın bilmiyorum. Bunu kaç kez söyledim?

Şuan ise sanki az önce kardeşime yalan bir hayatın yükünü emanet etmemiş gibi yemek yiyorum. Sakin sakin, ve ultra sahtekar şekilde.

"Vallaha özlemişim Petek Sultan'ın yemeklerini." dedi Behsat önündeki pilavda çatal gezdirirken. "Anam duymasın da."

Bade gülümsedi. "Ben de alıştım onun el lezzetine. Benim annem de bozulur vallaha."

Onlar muhabbet ederken sürahiye uzanmak istedim. Tam o an sürahinin dibinde duran tuzluk masadan yere düştü. Kendisi gibi, tuzla buz oldu.

"Hi!" dedi Bade ani gelen sesle. Behsat, sanki hemen tetikteymiş gibi sandalyesini geri itip ayaklandı. Kalktım oturduğum yerden.

"Problem yok." dedim elimle sakin olmalarını işaret ederek. "Sürahiyi alırken oldu."

"Sen de bir şey yok değil mi?" dedi Bade korkuyla. Vallaha aklı gitti güzelimin ha..

"Yok yok." dedim ve ben seslenmeden Behsat seslendi. Temizlik işleriyle uğraşan kadın geldi ve toparladı ortalığı. Ardından yeni bir tuzluk getirdi.

"İyi misin abi?" dedi Behsat yerine geçerken. Kalmıştık masadan beş dakika. Her yere sıçramıştı kırıklar ve tuz.

"İyiyim Behsat." dedim kaşımı kaldırarak. "Bir tuzluk kırdık diye manyak olmadık. Kafanı kırmayacağım korkma."

Behsat gülerken başını iki yana salladı. Bade tam ağzını açıp konuşacakken telefonu çaldı. Pardon diyerek açtı.

"Anne?" dedi gülümseyerek. "İyiyiz siz nasılsınız babam nasıl?" Uzun süre karşı tarafı dinledi. "Ya.." dedi Bade mutlulukla. Kısa bir an bana baktı. "Süper olur anne.?" Yeniden dinledi. "Vay be.. Evleniyor ha? Süpermiş. Sizi de görmüş olurum, mükemmel. Ne zaman gelirsiniz?"

Bade konuşmaya devam ederken bardağıma su aldım. Ardından Bade güldü.

"Tamam annem ben söylerim Çağatay'a, emin ol o da mutlu olur.." Bakışlarımız kesişti. "Aleyküm selam." dedi. İşaret yaptım. "Onun da size çok çok selamı var. Görüşürüz annem.." dedi ve telefonu kapatıp masaya koydu.

"Ne oldu güzelim?" dedim su içmeden evvel.

"Annemin yakın arkadaşının oğlu evleniyormuşta. Burada İstanbul'da.. Annemler buraya gelecek."