BADE +18

Alıntı

Sınır geçer geçmez bölüm kapıda :)
31. Bölümden bir alıntı ile şimdilik idare edin :)
Keyifli okumalar efendim.

***

Önünde duran tabaktaki zeytinlerle bir ile bir geri oynuyordu Batuhan. Aklı bir karış havadaydı ve canı sıkılıyordu. Bir el vardı sanki boğazında, kalbinde.. Öyle sıkıyordu ki onu, nefes almayı bırak, hiçbir şekilde göz açtırmıyordu.

Tabağının yanındaki bardağı eline aldı. Soğumuş kahvesinden büyük bir yudum aldı. Yüzünü buruşturmadan edememişti.

"Değiştirsin mi kahveni, Gül abla?" dedi Aden ağzına rulo hâlinde olan salamlardan atarken. "Soğudu kahven."

Batuhan başını kaldırıp karısına baktı. Başını iki yana salladı. "Yok güzelim, doydum zaten. Gerek kalmadı."

Aden lokmasını yutup önüne gelen saçını kulağının arkasına sıkıştırdı. "Yemedin ama bir şey.." dedi üzgün bir sesle. Ardından uzanıp elini tuttu. "Aklın dünde, biliyorum.. Çok zordu öğrendiklerin. İnan bana ben de ilk defa nasıl teselli verilir bilmiyorum. Evlatlık olduğunu öğrendiğimiz zaman bir şekilde teselli verebilmiştim. Ama şimdi.. Bilmiyorum. Çok garip."

Batuhan derin bir nefes alıp verdi. "Abim bir kadınla karşılaşıyor, üstelik aşık oluyor. Sonra öğreniyor ki o kızın ailesi ile bizim ailemizin bir hukuku var geçmişte. Ardından daha büyük şeylere açılıyor kapı. Kardeşi sandığı adam ve sevdiği kadın öz kardeş.. Öz." Güldü Batuhan hissiz şekilde. "Şaka gibi bir durum bu."

"Her karşılaşma kaderdir ama bütün her şeyin baş öznesi.. Mehmet Baba. Biliyorsun değil mi? Bu konularda abine kızgın mısın?"

Batuhan bilmiyorum der gibi dudak büzdü. "Bilmiyorum. Ama şunu kesin olarak söylebilirim ki, benim Bade ile kardeş olduğumu öğrenir öğrenmez saklamamalıydı. Bencil davrandı. Aklı sıra bizi korudu. Gerçekleri saklamak bir koruma çeşidi değildir. Sahtekarlıktır."

Aden tek kelime etmedi.

"Ben abimin omzunda ağladım öz olmadığın için. Çünkü aile benim için her şey demektir. Abim o zaman da biliyordu kesin her şeyi. Söylemedi bana. Gizledi."

"Abin için de kolay değildi.." dedi Aden kısık şekilde. "Dün gece o odada ne kadar acımasız dursa dahi arkasında tonlarca cam kırıkları vardı belki de.. Üstelik abin de obsesif kompulsif bozukluk var Batuhan. Yaptığı çoğu davranış zaten dengesiz. Böyle bir durumda da mantıklı hareket edememesi doğal."

Batuhan daldığı yerden çekti gözlerini. "Bade öğrenirse ne yapar sence?" dedi. "Kabullenir mi? Ya da Sevgi Hanım ve Serhat Bey. Ne derler?"

Aden net bir şey düşünemiyordu ama yine de konuştu. "Bade de sen gibi önce afallar bence.. Hem o kızın o kadar güzel bir kalbi var ki Batuhan.. Sen bence onun suratına bakmadığın her an için pişman olmakta haklısın.. Bade sana hiçbir zaman kötü davranmadı. Ki sen Sevgi Hanım ve Serhat Bey'in yanında da olay çıkartmıştın hatırlıyor musun?"

Batuhan çocuk gibi başını salladı.

"İşte o zaman bile Serhat Bey Çağatay'a, o senin kardeşin demişti.. Sana asla sesini yükseltmemişti. Onlar seni kabul ederler Batuhan.. Ama bunlardan önce çoğu şeyi yoluna koymak gerek. Senin alman gereken çok gönül var. Yıktığın yerleri yeniden inşa etmen gerek"

"Nasıl yapacağım?" dedi Batuhan karısına bakarak. Aden gülümseyerek kocasının elini tuttu sıkıca. "Amacını sonucunu bir kenara bırakarak iyi olacaksın onlara.. Bade'ye daha ılımlı ol artık mesela, Sevgi Hanım ve Serhat Bey gittiler mi bilmiyorum ama onlara da güzel davran."

Aden kocasının yüzünü elleri arasına aldı. Dudaklarından öptü. "Altın bir kalbin var senin. Bana hiç soğuk insanım muamelesi yapma sakın. Ben senin bu güzel kalbine aşık oldum. Yıllardır da aşkım asla eskimedi, eksilmedi."

Batuhan gülümsedi. Aden'i öptü o da uzunca. Ardından konuştu.

"Tamam.." dedi kabullenerek. "Öyle yapacağım."

Aden güldü. "Akıllı kocam benim." dedi. Ardından ağzına bir salatalık attı. "Şimdi doymam gereken konular var. Bebeğimiz ve ben hâlâ açız."

"Tamam.." dedi Batuhan gülerek. "Ellerimle beslerim ben sizi."

Karısının karnını okşadı usulca. Ardından Aden'in kahvaltı yapmasına yardım edip, eşlik etti.