ASYA

5. Bölüm

Sessizlik ve şüphe.

Zihnimin en bilinmedik noktalarına sinmiş, tamamen benden bir parça olmuş bir şeydi artık bunlar.

Gökyüzü siyahlık içinde boğuşurken ben tam bir gündür aynı odada kendimle cebelleşiyordum.

24 saattir kendimi dinliyordum.

24 saattir uyumamıştım, 24 saattir yemek yememiştim, 24 saattir lavaboya gitmemiştim, 24 saattir ağzımı bıçak açmamıştı.

Bir damla daha yanağımdan süzüldü.

Çok açtım ama midem bulanıyordu. Yataktaki bedenim o kadar çok solgun ve güçsüzdü ki ayağa kalktığım an bacaklarımın titremesinden geri oturuyordum. Saat kaçtı bilmiyordum, bildiğim tek şey şu an akşam olduğuydu.

Elimdeki buruşmuş DNA sonucuna bir kez daha baktım.

Asya Çakıl'dan alınan DNA örneği Alp Mirza'dan alınan kan örneğiyle %99,99 uyuşmaktadır.

Kendimi kaybolmuş hissediyordum. Aynı zamanda bir o kadar sahipsiz ve tek başına. Bir ceset gibi uzanıyordum yatakta, yan dönmüş cenin pozisyonunu almıştım.

Babam doğruyu söylemişti.

Mektupta yazanlar doğruymuş.

Test sonuçları elimize ilk ulaştığında sonuçları görmek beni çıldırtmıştı. Yerimde tepinmiş, ağlamış ve hatta bağırıp çağırmıştım.

Alp'in bir an bu davranışım yüzünden benden korktuğunu bile düşünmüştüm.

Kaldığım odanın kapısının yavaşça aralandığını duydum. Hiç o tarafa bakma zahmetinde bile bulunmadım, kendimi fazlasıyla bitkin hissediyordum.

"Asya?" diye seslendi Alp merakla.

Yoksa Alp abim mi demeliyim?

Alp tam önüme geçip dizlerinin üstünde çöktüğünde benimle aynı boya geldi. O an onunla göz göze geldim ve bu süreç boyunca hiç uyumadığını anladım.

Onun da gözleri kızarmış ve göz altı torbaları biraz daha belirginleşmişti. Sakalları yeni kesilmiş gibiydi, üst dudağına göre dolgun alt dudağı ısırılmaktan yara olmuştu.

Elini havaya kaldırıp içi yemek dolu tepsiyi gözümün önüne getirdi.

"Bir şeyler yemelisin." dedi 24 saat içinde dokuzuncu kez. Yine reddedeceğimi biliyordu. Onu her defasında reddetsem de hiç usanmadan aynı tepside farklı yemekleri önüme getirmişti.

Başka bir zaman olsaydı kesinlikle hepsini yerdim ama 15 yılımı başka bir ailede geçirdiğimi öğrendikten sonra bu pek de kolay olmayacaktı.

"Aç değilim." diye mırıldandım yanağımdaki kurumaya yüz tutmuş yaşı elimin tersiyle silerek. Şu an babam yanımda olsaydı benim rahatlamam için banyo yaptırıp saçlarımı tarardı.

Ah babacığım, Allah senin de belanı versin.

"Uyumamışsın." diye devam etti sözlerine. "Zor olduğunun ben de farkındayım ama bir şeyler yemel-" Sözünü dinlemeden yatakta kıpırdanarak sırtımı ona döndüm. Şu an tanımadığım biyolojik abimin sözünü dinlemek istemiyordum.